"Η θρηνούσα Νιόβη", το σύμπλεγμα των βράχων
στο Σίπυλο της Φρυγίας.
» Τι να γεφτεί θυμήθηκε κι' η χρυσομάλλω η Νιόβη,
» που δώδεκα έχασε παιδιά —κι' όχι ένα— στο πυργί της,
» νιους έξη μες στη νιότη τους και θυγατέρες έξη.
» Μα ο Φοίβος σκότωσε τους γιους με τ' αργυρό δοξάρι, 605
» τι θύμωσε της μάννας τους —κι' η Άρτεμη τις κόρες —
» τι ήθελε δα με τη Λητό να γίνεται ίσα κι' ίσα.
» Δώδεκα εγώ, είπε, γέννησα, μα δυο η Λητώ μονάχα·
» μα αφτοί, και δυο όντας, σκότωσαν τα δώδεκά της όλα.
» Μέρες στο αίμα κοίτουνταν εννιά, και ναν τους θάψει 610
» δεν είχε μείνει πια κανείς, γιατί ο μεγάλος Δίας
» έκανε πέτρες το λαό· μα εκεί στις δέκα μέρες
» τους θάβουν τ' ουρανού οι θεοί. Κι' η Νιόβη τότες πήρε
» να φάει πια, σαν κουράστηκε χύνε όλο χύνε δάκρια. 613
*************************
Υπήρξε θνητή και είχε όλα τα φόντα για να ευτυχήσει στη ζωή της. Ο γάμος της με το Θηβαίο Αμφίονα υπήρξε πολύ γόνιμος , αφού έφερε στο φως έξι γιους και έξι θυγατέρες.Η πληθωρική όμως αυτή γονιμότητα ήταν και το αίτιο της συντριβής της, διότι την οδήγησε στην Ύβρη: υπερηφανεύτηκε για την υπεροχή της έναντι της Λητώς, της γυναίκας του Δία, που γέννησε μόνο δύο τέκνα, την Άρτεμη και τον Απόλλωνα.
Η αλαζονεία της εξόργισε τη Λητώ , που κάλεσε τα παιδιά της να την τιμωρήσουν παραδειγματικά. Οι δύο θεοί υπάκουσαν πρόθυμα στην εντολή της μητέρας τους και εξόντωσαν όλα τα παιδιά της Νιόβης, δίνοντας παράλληλα ένα μάθημα σε όλους τους κοινούς θνητούς,
ότι όποιος σηκώνεται πάνω από το μπόι του, έχει κακό τέλος.
Η Τέχνη δεν έμεινε ασυγκίνητη από το δράμα
της. Μεγάλοι καλλιτέχνες το απεικόνισαν, στο διάβα του χρόνου, είτε με τη σμίλη είτε με το χρωστήρα τους, ο μέγιστος των λογοτεχνών, ενώ ο Όμηρος το αποτύπωσε με το θεϊκό του λόγο στην 24η Ραψωδία της Ιλιάδας.
Το "Σύμπλεγμα της Νιόβης" με μία από τις κόρες της
(περίπου 440 π.Χ.). Βρέθηκε στον κήπο
(περίπου 440 π.Χ.). Βρέθηκε στον κήπο
του ποιητή Σαλούστιου , στη Ρώμη.
******************************
******************************
"Ο θάνατος μίας από της Νιοβίδες" . Ρώμη . Palazzo Massimo alle Terme .
*****************************
Η Άρτεμη τοξεύει τα παιδιά της Νιόβης. Λεπτομέρεια απόερυθρόμορφο αττικό κρατήρα του 460-450 π.Χ. ********************************* Η Άρτεμη και ο Απόλλων εξοντώνουν τους Νιοβίδες. ************************************** Abraham Bloemaert : «Ο θάνατος των παιδιών της Νιόβης» (1591) ********************************* Anicet-Charles-Gabriel Lemonnier : Ο Απόλλων και η Άρτεμη εξοντώνουν τα παιδιά της Νιόβης (1772) *************************** Pierre-Charles Jombert: « Ο θάνατος των Νιοβιδών» (1772) *************************************** Solomon Joseph Solomon (1860-1927) : " Η Νιόβη εν μέσω των νεκρών παιδιών της" (1901) ****************************************** Károly Patkó: « Νιόβη» (1923) |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου