Η ιστορική αλήθεια στο βωμό της «συναίνεσης»

του Τριαντάφυλλου Μηταφίδη*

Σε φιέστα «εθνικής ομοψυχίας» εξελίχθηκαν τα αποκαλυπτήρια του ανδριάντα, του πατριάρχη της Δεξιάς Κ. Καραμανλή, στην πολύπαθη παραλία της Θεσσαλονίκης, στη «μόνιμη θέση του, που ατενίζει το Θερμαϊκό», όπως είπε ο «θεσσαλονικάρχης» υπουργός Άμυνας κ. Βενιζέλος, τραβώντας το αυτί του τέως «αντιρρησία» δήμαρχου Μπουτάρη, ο οποίος έσπευσε να «υποκλιθεί στο μεγάλο αυτό Έλληνα, χωρίς γκρίνια και μιζέρια»(!)

Διότι, κατά τον πολιτικά αποκαλυπτικό κ. Βενιζέλο «σε μια περίοδο οικονομικής, κοινωνικής και ηθικής κρίσης, οφείλουμε όλοι να είμαστε υπεύθυνοι, γενναιόδωροι και συναινετικοί, όπως έπραξε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής». Διότι, «όταν δεν τιμάς και δεν οικοδομείς αυτό που ονομάζεται δημοκρατικός πολιτικός πολιτισμός, τις συνέπειες τις πληρώνει τελικά όλη η χώρα, τις πληρώνει η πατρίδα».

Αν ο «δωρικός, αριστοτελικός» -κατά το «μαθητή της σχολής Καραμανλή» κ. Σαμαρά- μαρμαρωμένος «εθνάρχης» είχε φωνή, μπροστά σ’ αυτή την έκρηξη -«μνημόνιο» γαρ!- «εθνικής συναίνεσης», θα αναφωνούσε «μακεδονιστί, όπως 37 χρόνια πριν, ψηλά από το Μακεδονία Παλάς, Θεσσαλονικείς ήλθα!» - σύμφωνα με το στενό του συνεργάτη Ν. Μέρτζο, πρόεδρο της Εταιρείας Μακεδονίας Σπουδών και αντιπρόεδρο της «Συμβουλευτικής Επιτροπής»…της χούντας!

Μπορεί, λοιπόν, η Θεσσαλονίκη της ανέχειας να αναπαύεται ήσυχη πάνω στους λόφους των σκουπιδιών, αφού, κατά τον συμβουλάτορα των απριλιανών πραξικοπηματιών, «τώρα πια την φρουρούν οι Εθνάρχες των Ελλήνων σε σημαίνουσα ομοζυγία – στην Εγνατία ο Ελευθερωτής Βενιζέλος, στη Νέα Παραλία ο Αναμορφωτής Καραμανλής.»

Επειδή όμως δεν ζούμε σε χώρα λωτοφάγων, παραπέμπουμε, από έλλειψη χώρου, τους ανιστόρητους υμνολόγους του «εθνάρχη», που αποσιωπούν τα σκοτεινά σημεία της πολιτικής διαδρομής του, στην τεκμηριωμένη ανακοίνωση της δημοτικής παράταξης ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ –ΑΝΟΙΧΤΗ ΠΟΛΗ, «ο εθνάρχης…μας γύρισε την πλάτη-ή η ιστορία ως φάρσα!». Γιατί η «μνήμη της πόλης δεν έχει ανάγκη από αγάλματα, αλλά πρέπει να ξαναζωντανέψει και να γίνει «επισκέψιμη» ως πηγή γνώσης για το σήμερα και το αύριο της πόλης και της χώρας» - ενόψει μάλιστα του «ιωβηλαίου» της πόλης το 2012.

Το συντηρητικό κατεστημένο της πόλης πριμοδότησε με την εθνικιστική του ρητορεία και πρακτική μια μονοδιάστατη εικόνα της πόλης, αναδεικνύοντας κατ’ αποκλειστικότητα μνημεία της κλασικής, βυζαντινής και μεταβυζαντινής περιόδου, αδιαφορώντας για το πρόσφατο, σκληρό παρελθόν της και για τη διαφύλαξη της ιστορικής της συνέχειας. Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι η Αντιφασιστική και η Αντιδικτατορική Αντίσταση, παρά το βαρύ τους αποτύπωμα στο σώμα της πόλης, παραμένουν άστεγες και άπορες!

Την ίδια τύχη επιφύλαξαν οι «σκαντζόχοιροι» της εθνικοφροσύνης και για το εργατικό κίνημα της πόλης, που ευτύχησε να είναι η «μητρόπολη του βαλκανικού εργατικού κινήματος», ακόμα και υπό συνθήκες οθωμανικής κυριαρχίας.

Τα «εκατόχρονα» της πόλης πρέπει να γίνουν αφορμή όχι για ανέξοδα εθνικιστικά παραληρήματα και πολυέξοδες φιέστες, αλλά για να δούμε χωρίς κόμπλεξ τα λάθη του παρελθόντος και να καθορίσουμε με ρεαλισμό και εξωστρέφεια το μέλλον και το ρόλο της Θεσσαλονίκης στον 21^ο αιώνα.

Όσο για το σχοινοβάτη δήμαρχο Θεσσαλονίκης, δεν έχω παρά να επαναλάβω τις διαπιστώσεις-πολιτικές προειδοποιήσεις του σ. Κλ. Τσαουσίδη - «πότε σκίζουν τη γάτα, Δήμαρχε;» - που δημοσιεύθηκαν στο pressinaction.gr:

«Ο δήμαρχος Μπουτάρης δεν έσκισε τη γάτα. Διότι με πράξεις γίνεται αυτό, όχι με λόγους ανεπίσημους. Και τη σκίζεις τη γάτα αν όχι χτες, τουλάχιστο σήμερα. Όχι αύριο, όπως υπόσχονται οι ταχύτατα προσαρμοζόμενοι στα τερτίπια της εξουσίας συνεργάτες του δημάρχου.

Και αν νομίζει ο δήμαρχος Μπουτάρης ότι οι δεξιοί θα του χρωστάνε, γελιέται. Θα τον ξεσκίσουν με την πρώτη ευκαιρία. Αφού τον αποξενώσουν από τη φυσική του βάση: τους δημοκρατικούς πολίτες. Μακάρι να διαψεύσει και μένα και την Ιστορία.»

___________________________________

*Δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Θεσσαλονίκης