Ο ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΟΣ ΣΕ ΘΑΝΑΤΟ

Jean Genet 

(1910 - 1986)

"Αιρετικός" γάλλος πεζογράφος, ποιητής και δραματικός συγγραφέας, που πέρασε ένα  μέρος της ζωής του στη φυλακή για πολλαπλά παραπτώματα του κοινού ποινικού δικαίου. Γραφή πλούσια και και ιδιαίτερα ευαίσθητη , προέβαλε με όλους τους τόνους τη ζωή των "καταραμένων" κοινωνικών στρωμάτων, της φυλακής , του υποκόσμου και της νύχτας.

Οι ωμές περιγραφές του ομοφυλόφυλου ανδρικού  έρωτα και η αταλάντευτη  εχθρότητα που έδειξε σ΄όλη τη ζωή του κατά της μπουρζουαζίας και  των βασικών θεσμών της αστικής κοινωνίας τον κατέστησαν ως ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα πρόσωπα της μεταπολεμικής γαλλικής κοινωνίας.

Το μακρόστιχο ποίημά του Le Condamné à mort (Ο καταδικασμένος σε θάνατο) γράφτηκε  το 1942 στη φυλακή, όπου εξέτιε ποινή για κλοπές.

Το ποίημα  αποτελεί  ύμνο προς τον έρωτα αλλά και ελεγεία για την απώλεια του αγαπημένου προσώπου.

Πρόκειται για

τον εικοσάχρονο  Maurice Pilorge, που το 1939

σκότωσε τον εραστή του , πράξη για την οποία

καταδικάστηκε σε θάνατο. Η ποινή εκτελέστηκε

με την καρατόμησή του το 1942, γεγονός που 

συγκλόνισε τον ποιητή . 

Αναρτούμε  μία από τις ωραιότερες μουσικές συνθέσεις
της τελευταίας δεκαετίας , που βασίζεται στο ποίημα του Ζενέ.
Παράλληλα δημοσιεύουμε τις δεκατρείς πρώτες στροφές του,
στο γαλλικό κείμενο και την αγγλική μετάφρασή του.

Όσοι/ες  φίλοι/λες θέλουν να διαβάσουν ολόκληρο το κείμενο, μπορούν να ανατρέξουν στην παρακάτω ιστοσελίδα:

http://www.sptzr.net/Translations/prisoner.htm

Jean Genet 

Le condamné à mort

Le vent qui roule un cœur sur le pavé des cours,

Un ange qui sanglotte accroché dans un arbre,

La colonne d'azur qu'entortille le marbre

Font ouvrir dans ma nuit des portes de secours.

Un pauvre oiseau qui tombe et le goût de la cendre,

Le souvenir d'un œil endormi sur le mur,

Et ce poing douloureux qui menace l'azur

Font au creux de ma main ton visage descendre.

Ce visage plus dur et plus léger qu'un masque,

Et plus lourd à ma main qu'aux doigts du réceleur

Le joyau qu'il convoite; il est noyé de pleurs.

Il est sombre et féroce, un bouquet vert le casque

Ton visage est sévère: il est d'un pâtre grec.

Il reste frémissant aux creux de mes mains closes.

Ta bouche est d'une morte et tes yeux sont des  roses,

Et ton nez d'un archange est peut-être le bec.

Le gel étincelant de ta pudeur méchante

Qui poudrait tes cheveux de clairs astres d'acier,

Qui couronnait ton front des pines du rosier

Quel haut-mal l'a fondu si ton visage chante?         

Dis-moi quel malheur fou fait éclater ton œil

D'un désespoir si haut que la douleur farouche,

Affolée, en personne, orne ta ronde bouche

Malgré tes pleurs glacés, d'un sourire de deuil?

Ne chante pas ce soir les <>!

Gamin d'or sois plutôt princesse d'une tour

Rêvant mélancolique à notre pauvre amour;

Ou sois le mousse blond qui veille à la grand'hune.

Et descend vers le soir pour chanter sur le pont

Parmi les matelots à genoux et nus tête

L'ave maris stella. Chaque marin tient prête

Sa verge qui bondit dans sa main de fripon.

Et c'est pour t'emmancher, beau mousse d'aventure

Qu'ils bandent sous leur froc les matelots musclés.

Mon Amour, mon Amour, voleras-tu les clés

Qui m'ouvriront ce ciel où tremble la mature

D'où tu sèmes, royal, les blancs enchantements

Qui neigent sur mon page, en ma prison muette:

L'épouvante, les morts dans les fleurs de violette....

La mort avec ses coqs; Ses fantômes d'amants...

Sur ses pieds de velours passe un garde qui rôde.

Repose en mes yeux creux le souvenir de toi.

Il se peut qu'on s'évade en passant par le toit.

On dit que la Guyane est une terre chaude.

O la douceur du bagne impossible et lointain!

O le ciel de la Belle, ô la mer et les palmes,

Les matins transparents, les soirs fous, les nuits calmes,

O les cheveux tondus et les Peaux-de-Satin!

Rêvons ensemble, Amour, à quelque dur amant

Grand comme l'Univers mais le corps taché d'ombres

Qui nous bouclera nus dans ces auberges sombres,

Entre ses cuisses d'or, sur son ventre fumant,

[....................]

The Prisoner Condemned to Death

Translation by Mark Spitzer

  To the memory

                       of Maurice PILORGE

                           twenty-year-old murderer

The wind rolling a heart across the yard

a sobbing angel hung in a tree

the column of azure twisting the marble

make emergency portals

open in my night.

A poor falling bird and the taste of ash (1)

the memory of an eye asleep on the wall

and this sorrowful fist which threatens the azure

make your face descend

to the hollow

of my hand.

This hard face, lighter than a mask

is heavier in my hand than the coveted jewels

in the fingers of the fence; it is drenched in tears

somber and ferocious

a green sheen

covers it.

Your face is stern: like a Greek shepherd's

it shudders in the hollow of my closed hands

your mouth is that of a dead woman's

your eyes are  roses

and your nose could be

an archangel's beak.

If your visage sings, then what great evil

melted the sparkling frost of your malicious modesty

dusting your hair with bright stars of steel

and crowning your hair with thorns?                        

Tell me what mad misfortune makes your eye burst

with a despair so great that savage grief

is horrified to adorn your round mouth

with a smile of mourning

despite your icy tears?

Tonight, golden child, don't sing "Lunar Studs"

be instead a sad princess in a tower dreaming

of our poor love -- or the blond cabin-boy

watching from the main mast.

  

And descend toward evening to sing on the deck

the Ave Maris Stella among the sailors

bald and kneeling, already holding

their leaping dicks

in roguish hands.

To screw you, handsome adventurous cabin-boy

as the muscular sailors get hard beneath their pants

my love, my love, will you steal the keys

which will open for me

the sky of trembling masts?

Where royally you sow enchanting white snow

upon my page, in my silent prison: (2)

the terror, the dead in the lavender blossoms

death with her roosters

and phantoms of lovers...        

               

On his velvet feet, a prowling guard passes

the memory of you lies in my hollow eyes

maybe we can escape by crossing the roof

they say Guiana

is a very hot place. (3)

Oh the sweetness of the colony

impossible and  faraway

oh the sky of Escape, the sea and the palms

the transparent dawn, the delirious dusk

the calm nights, shorn heads

and Smooth-Skinned Punks! (4)

Oh Love, let's dream together of a tough lover

immense like the Universe

though his body stained by shadows

he will shackle us naked in these somber hostels

between his thighs of gold

upon his belly

smoking
[..............]