Η ΑΤΑΚΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

“Πόσο γλυκά είναι τα λόγια σας στη γεύση μου!”

Συμβολικός πίνακας του Μεσαίωνα που δείχνει 

το πλούσιο φαγοπότι κάποιας συντεχνίας,

ως υπενθύμιση του πλούτου και της

ευημερίας των μελών της.

Το  σαβουρώνειν και τον αγλέωρα πίνειν

των συντεχνιών εις τους αιώνας

των αιώνων συνεχίζεται και στις μέρες μας.

Ο λυσσαλέος αγώνας των διαφόρων συντεχνιών

να διατηρήσουν όλα τα προνόμιά τους αποδεικνύει

πόσο βαθιές είναι οι ρίζες τους.

Η μόνη συντεχνία που βγαίνει αλώβητη από κάθε

κρίση και κάθε δοκιμασία είναι η των τριακοσίων της Βουλής.

**********************************************************************

 ΣΥΝΤΕΧΝΙΑ

Λευτέρης Παπαδόπουλος, Τα Νέα , 22/01/2011

Αυτό το «θα µας πάρουν µε τις πέτρες» φαίνεται ότι έχει γίνει εφιάλτης για τον Πρωθυπουργό. Γιατί το εννοεί. Εχει πλήρη επίγνωση του ότι το πολιτικό σύστηµα στη χώρα µας έχει κάνει απίστευτες «ταρζανιές» εις βάρος του λαού, ενώ το ίδιο βρίσκεται στο απυρόβλητο. Γι’ αυτό και γίνανε _ αστραπιαία _ κάποια πράγµατα, που δεν θα µπορούσαµε καν να φαντασθούµε πριν από λίγο καιρό, παρά το ακατάσχετο µπλα µπλα στη Βουλή και στις τηλεοράσεις.

∆ηλαδή: µετά το Υπουργικό Συµβούλιο της περασµένης ∆ευτέρας, ο Πρωθυπουργός συνάντησε τον υπουργό ∆ικαιοσύνης Χάρη Καστανίδη και του ζήτησε «µε δεδοµένες τις τεχνικές δυσκολίες, να επισπεύσει το θέµα της µεταβολής του νόµου περί ευθύνης υπουργών υπό το υφιστάµενο Σύνταγµα». Και πράγµατι ο υπουργός έσπευσε από την Τετάρτη το βράδυ και έχει κάνει δύο µάλλον συµβολικές αλλαγές στον νόµο. Πρώτον, τρεις δικαστές θα αξιολογούν πιθανά στοιχεία ευθύνης υπουργών, ενώ προωθείται η µερική διεύρυνση της παραγραφής των αδικηµάτων, µε κατάργηση του χρόνου των πέντε ετών.
Αυτό το «προωθείται», δεν το καταλαβαίνω. Θα δείξει, όµως. Ελπίζω σε λίγο καιρό.

Το καινούργιο, βέβαια, το µάθατε: ζητήθηκε η άρση της βουλευτικής ασυλίας τεσσάρων βουλευτών (ενός του ΠΑΣΟΚ, δύο της Ν.∆. και ενός του ΛΑΟΣ), που εκατηγορούντο για διάφορα αδικήµατα (εκτέλεση οικοδοµικών εργασιών χωρίς άδεια, άδεια άσκησης επαγγέλµατος σε πρόσωπο που δεν είχε τα απαραίτητα προσόντα, µπάρες σε κεντρικό δρόµο για να µην είναι δυνατή η προσέγγιση οχηµάτων σε ξενοδοχειακή µονάδα και συκοφαντική δυσφήµηση).

Η υπόθεση πήγε στη Βουλή. Και ιδού τα αποτελέσµατα: Για την πρώτη υπόθεση (οικοδοµικά), η πρόταση απορρίφθηκε µε ψήφους 206 έναντι 5! Για τη δεύτερη (άδεια άσκησης επαγγέλµατος) απόρριψη µε ψήφους 206 έναντι 5! Για την τρίτη (µπάρες)

απόρριψη µε ψήφους 207 έναντι 4! Για την τέταρτη (συκοφαντική δυσφήµηση) απόρριψη και πάλι, αλλά δεν βλέπω στο σχετικό δηµοσίευµα αριθµό ψήφων.

Λέει ο Πάσχος Μανδραβέλης («Η Καθηµερινή»), από κείµενο του οποίου πήρα τα παραπάνω στοιχεία: «…Η ασυλία που παρέχει η συντεχνία των βουλευτών δεν κάνει διακρίσεις. Οποιοσδήποτε, ό,τι κι αν έχει κάνει, µπορεί να κρυφτεί µερικά χρόνια στη Βουλή και να µη λογοδοτήσει, όπως κάθε Ελληνας, στη ∆ικαιοσύνη (…).

Ο κόσµος βράζει κι αυτοί κρύβονται από τη ∆ικαιοσύνη, την οποία, κατά τα άλλα, σέβονται...».

Θα ήθελα να προσθέσω ότι ένας βουλευτής, πρόσφατα, είχε προτείνει να έχουν ασυλία και οι… δήµαρχοι! Και θυµάµαι, εδώ, ένα µυθιστόρηµα του Πιτιγκρίλι, που άρχιζε έτσι: «Ποιοι φταίνε για τον Α’ Παγκόσµιο Πόλεµο;». «Οι Εβραίοι και οι ποδηλάτες». «Γιατί οι ποδηλάτες;». «Και γιατί οι Εβραίοι;». Το παιδικό παιχνίδι της κολοκυθιάς. Που θα µπορούσαµε να το ενισχύσουµε, προσθέτοντας: «Και γιατί µόνο οι δήµαρχοι; Και οι… πυροσβέστες!». «Και γιατί µόνον οι πυροσβέστες; Και οι αστυνοµικοί και οι περιφερειάρχες, και οι τελώνηδες και οι φαρισαίοι…».