ΤΑΛΕΝΤΟ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

Για να γίνει επανάσταση, χρειαζόμαστε το ταλέντο
Η διάσημη Γαλλίδα χορεύτρια Σιλβί Γκιλέμ 

ομολογεί ότι, παρά την εμπειρία της,

η σκηνή πάντα τη φοβίζει

Συνέντευξη στη Σαντρα Bουλγαρη______________

Η Καθημερινή, 3/10.2010

«Μου άρεσε η παράδοση, όμως δεν μπορούσα να παραμείνω μέσα της». Στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής η φωνή της Σιλβί Γκιλέμ ακούγεται άνετη, σχεδόν ζεστή. Χρειάζεται να περάσει λίγη ώρα για να διαπιστώσω ότι η διάσημη Mademoiselle Non, όπως την αποκαλούσαν οι συνάδελφοί της στο Royal Ballet, είναι μια συμπαθέστατη και τελικά καθόλου ακατάδεκτη συνομιλήτρια. «Συγχωρήστε με, είμαι λίγο κουρασμένη», μου λέει στ’ αγγλικά, όχι τόσο καθαρά λόγω της γοητευτικής γαλλικής προφοράς της. Αφορμή για τη συνομιλία μας είναι η παράσταση που θα δώσει στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και Θεσσαλονίκης (14, 15/10 - Αθήνα, 17, 18/10 - Θεσσαλονίκη) μαζί με τον γνωστό Βρετανό χορογράφο Ράσελ Μάλιφαντ («Push»), έργο που παρουσιάστηκε το 2006 στο Ηρώδειο στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών.

Από τότε που έγινε το αστέρι του Μπαλέτου της Οπερας του Παρισιού, σε ηλικία 19 ετών, η Σιλβί Γκιλέμ υπήρξε η απόλυτη σταρ του κλασικού χορού, γνωστή όχι μόνο για τις απίστευτες ευκολίες του σώματός της αλλά και για τη λαμπερή σκηνική της παρουσία. Εδώ και αρκετά χρόνια, η Γκιλέμ κατάφερε να σπρώξει την καριέρα της σε μια ριζοσπαστική νέα κατεύθυνση, γυρίζοντας σελίδα στους ρόλους των tutu και δουλεύοντας με σύγχρονους χορογράφους. Τόσο αφιερωμένη στις νέες προκλήσεις είναι η Γκιλέμ, που καμιά φορά δίνει την εντύπωση ότι το να παίρνει ρίσκα είναι μεγαλύτερο κίνητρο από την αγάπη της για τον χορό. Η ίδια το αρνείται, υποστηρίζοντας ότι τα δύο είναι αδιαχώριστα: «Το να δουλεύω με νέους ανθρώπους, είναι σαν να συναντώ νέες χώρες, νέα οράματα και δίνει νόημα στη ζωή μου».

Παρά τον δυναμισμό της, πίσω από την καλλιτεχνική λάμψη της Σιλβί Γκιλέμ κρύβεται ένας πολύ ιδιωτικός άνθρωπος. «Είναι περίεργο. Λατρεύω να είμαι μπροστά στο κοινό, όμως έχω αυτή την πλευρά μου που δεν θέλει να μιλάει. Είναι σαν να έχω μια μικρή, σκληρή πέτρα μέσα μου φτιαγμένη από προβλήματα, αμφιβολίες και συστολή». Λίγες μέρες πριν από την εμφάνισή της στην Ελλάδα, η Σιλβί Γκιλέμ μίλησε στην «Κ».

Το μέλλον και τα άτομα

– Ως σταρ του κλασικού χορού, πώς βλέπετε το μέλλον του; Γιατί σήμερα το κλασικό μπαλέτο έχει μείνει στάσιμο;

– Δεν θέλω να πω κάτι σπουδαιοφανές και ίσως δεν έχω ολόκληρη την εικόνα της κατάστασης, όμως πιστεύω ότι το εάν ο κλασικός και ο σύγχρονος χορός θα έχουν μέλλον εξαρτάται μόνο από άτομα, προσωπικότητες. Αναρωτιέμαι: ένας ζωγράφος, ένας χορευτής, ένας καλλιτέχνης πρέπει να έχει κάτι ιδιαίτερο να πει για να ξεχωρίσει; Ανθρωποι με υψηλή τεχνική στον κλασικό χορό υπάρχουν, όμως ο άνθρωπος που θα βοηθήσει να εξελιχθεί το κλασικό μπαλέτο δεν υπάρχει. Ολοι πιστεύουμε ότι τα ιδιαίτερα άτομα είναι κάτι συνηθισμένο και όμως είναι σπάνια. Και είναι μόνο αυτοί οι πολύ ταλαντούχοι, οι πολύ ξεχωριστοί, οι οποίοι μπορούν να συνεχίσουν το κλασικό μπαλέτο και να το εξελίξουν. Οχι, ο κλασικός χορός δεν θα πεθάνει, δεν μπορεί να πεθάνει. Μπορεί να μείνει στάσιμος, όπως είναι τώρα, γιατί οι νοοτροπίες είναι δύσκολο ν’ αλλάξουν, αλλά για να γίνει μια επανάσταση χρειαζόμαστε το ταλέντο. Φυσικά απαιτούνται και άλλα πράγματα, ανάμεσά τους και η αλλαγή του τρόπου με το οποίο το κοινό βλέπει τον χορό. Και ξέρετε, αυτά που λέω είναι μόνον η αρχή ενός συλλογισμού.[ΔΕΣ: kathimerini.gr | Για να γίνει επανάσταση......]