ΚΙ ΕΤΣΙ, ΕΙΝΑΙ ΚΑΠΟΥ ΜΙΑ ΨΥΧΗ...
Κι έτσι, είναι κάπου μια ψυχή, κι ανίδεη και καλή,
που την ποθώ και με ποθεί, και που με περιμένει,
- μα πέφτει η νύχτα τι νωρίς, κι οι δρόμοι είναι θολοί,
κι ούτε πιο γνώριμα- με τι;- μπορούμε να ντυθούμε.
Κι ένα παρόμοιο δειλινό, θλιμένοι πιο πολύ,
δίπλα θ' αντιπεράσουμε,- και δε θ' απαντηθούμε...
Κι έτσι, είναι κάπου μια ψυχή, κι ανίδεη και καλή,
που την ποθώ και με ποθεί, και που με περιμένει,
- μα πέφτει η νύχτα τι νωρίς, κι οι δρόμοι είναι θολοί,
κι ούτε πιο γνώριμα- με τι;- μπορούμε να ντυθούμε.
Κι ένα παρόμοιο δειλινό, θλιμένοι πιο πολύ,
δίπλα θ' αντιπεράσουμε,- και δε θ' απαντηθούμε...
ΝΑΠΟΛΕΩΝ ΛΑΠΑΘΙΩΤΗΣ
(1888-1944)
(1888-1944)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου