Αλέξανδρος Δουμάς , υιός

Alexandre Dumas, fils
(1824-27 Νοεμβρίου 1895)
Μεγάλωσε κάτω από τον λαμπρό αστερισμό του πατέρα του,
αλλά δεν υπήρξε ετερόφωτος.
Με το πηγαίο ταλέντο που διέθετε κατάφερε να
αναδειχτεί σε συγγραφέα μεγάλης αξίας.
Το αριστούργημά του " Η κυρία με τις καμέλιες" ( La dame aux camelias),
το οποίο έγραψε σε ηλικία 24 μόλις ετών, είχε τεράστια επιτυχία
και ευτύχησε να μεταφερθεί στο λυρικό θέατρο από τον Verdi
υπό τον τίτλο La Traviata.
Σε αντίθεση με τον πατέρα του, που ήταν ένας
επιδέξιος υμνητής του "ένδοξου" μεγαλείου της Γαλλίας,
ο Αλέξανδρος Δουμάς , υιός, πίστευε στην κοινωνική
αποστολή της τέχνης και προσπάθησε μέσα από τα έργα του
να ζωγραφίσει τις κοινωνικές ατέλειες αλλά και να καταπολεμήσει
τα κοινωνικά ψεύδη και τις ατομικές κακίες των συγχρόνων του.
Τα θαυμάσια τσιτάτα και οι οξυδερκείς αφορισμοί που
άφησε ως παρακαταθήκη στους μεταγενέστερους
αποκαλύπτουν ένα διανοούμενο οξείας ευαισθησίας.
***

Η ελευθερίων ηθών Marie Duplessis (1824- 1847) ενέπνευσε τον Δουμά,
που της έδωσε το όνομα της Μαργαρίτας Γκοτιέ στο έργο του « Η κυρία με τις καμέλιες».
Το πραγματικό της όνομα ήταν Alphonsine Plessis και καταγόταν από πολύ φτωχή οικογένεια . Στην αρχή έκανε διάφορα «ταπεινά» επαγγέλματα, πριν να καταλήξει να γίνει ερωμένη πολλών πλούσιων και διάσημων προσώπων , όπως ο Franz Liszt, αλλά και του ίδιου του Δουμά, ο οποίος, γοητευμένος από την προσωπικότητά της, σκιαγράφησε ως εξής το πορτρέτο της : « Ήταν [...]πολύ λεπτή , είχε μαύρα μαλλιά, ροδαλό πρόσωπο, μικρό κεφάλι, μεγάλα μάτια σαν από σμάλτο γιαπωνέζικο , αλλά όλο ζωηράδα και φινέτσα , χείλια στο χρώμα του κερασιού και τα πιο ωραία δόντια του κόσμου.".
Ο δεσμός τους διήρκεσε από το Σεπτέμβρη του 1844 έως τον Αύγουστο του 1845 και διακόπηκε επειδή η Marie παντρεύτηκε τον κόμη Édouard de Perrégaux και έφυγε μαζί του στο Λονδίνο. Όμως η ραγδαία επιδείνωση της υγείας της ,λόγω της φυματίωσης από την οποία είχε προσβληθεί, την οδήγησε στην απόφαση να εγκαταλείψει το σύζυγό της και να επιστρέψει στη Γαλλία, όπου και πέθανε .
Συγκλονισμένος από το θάνατό της ο Δουμάς έγραψε τα εξής:
«Pauvre fille ! on m’a dit qu’à votre heure dernière,
Un seul homme était là pour vous fermer les yeux,
Et que, sur le chemin qui mène au cimetière,
Vos amis d’autrefois étaient réduits à deux ! ».
Την προσεχή φορά που θα επισκεφθείτε το Παρίσι, αγαπητοί/ές φίλοι/ες μην παραλείψετε να κάνετε μια βόλτα στο κοιμητήριο της Μονμάρτρης. Εκεί αναζητήστε τον τάφο της διάσημης εταίρας. Θα τον αναγνωρίσετε από τη λιτή επιγραφή
που φέρει:
« Ici repose Alphonsine Plessis »
( Εδώ αναπαύεται η Αλφονσίνη Πλεσί).