Βαρέθηκα να σε βλέπω μπροστά μου ,
όπου βρεθώ κι όπου σταθώ!
Να μου τονίζεις χαμογελαστή και ατενίζοντάς με
ασκαρδαμυκτί το αυτονόητο.
Λοιπόν, εντάξει! Το παραδέχομαι: με κέρδισες!
Σου απαντώ ευθέως:
ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΟ ΝΑ ΕΧΩ ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΣΠΙΤΙ,
ΜΕ ΤΑ ΕΙΚΟΣΙ ΔΩΜΑΤΙΑ , ΤΑ ΠΕΝΤΕ ΜΠΑΝΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΙΣΙΝΑ!
Μόνο που δεν ξέρω πού μένεις.
Εκάλη ή Καλλιτεχνούπολη;
Πάντως όπου κι αν είναι , θα το πάρω.
Σε αντάλλαγμα θα σου δώσω
το δικό μου στη Μενεμένη .
Δύο δωμάτια με σαλονάκι είναι όλο κι όλο
κι όταν θέλουμε να πάμε στον καμπινέ
κάνουμε κλήρωση για τη σειρά αφόδευσης.
Δε λέω , δικό μου , καταδικό μου θα είναι ,
όταν το ξεπληρώσω στην τράπεζα μετά από τριάντα χρόνια,
αλλά άλλο πράμα είναι να πλένεσαι στα όρθια
και άλλο να σε χτυπάει σαν το χταπόδι το τζακούζι σου.
Μεταξύ μας , Άλκηστις ,πόσα πήρες
για να λες αυτή τη σοφή ατάκα;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου