Gustav Klimt , Πορτρέτο της βαρόνης Elisabeth Bachofen-Echt, περ.1914.ΟΛΑ ΕΝΑ ΨΕΜΑ
ΠρωτομαγιάΒροχή με το τουλούμι. Στο σπίτι των Ελπίδηδων μαζί με φίλους τους από Κο…. Φαγοπότι και γκρίνια για το ρωμαίικο μέχρι τελικής πτώσεως. Καινούρια μανία του Πέτρου: Ανέκδοτα από το Ιντερνέτ. Προκλητική εξωστρέφεια και χαζοχαρούμενο ύφος. Συμπεριφέρεται σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Το βράδυ ο πάλαι ποτέ πολλά υποσχομένος διανοούμενος έπεσε από τις έντεκα στο κρεβάτι. Η διδακτορική του διατριβή σαπίζει κι αυτός κοιμάται του καλού καιρού…
19α
Αγαπητέ αναγνώστη
Το πρόβλημα με τον ήρωά μου είναι ότι , ενώ ζει στο κατώφλι του εικοστού πρώτου αιώνα , αυτός επιμένει να συμπεριφέρεται όπως οι απίθανοι εκείνοι τύποι των μυθιστορημάτων του δέκατου ένατου, που δεν είχαν καμία επαφή με την πραγματικότητα γιατί περιπατούσαν επί των αιθέρων.
Έτσι όπως τον βλέπω σήμερα ξαπλωμένο στο κρεβάτι, σαν βρέφος που έχει χάσει την πιπίλα του, με πιάνουν οι τσατίλες . Θέλω να τον βουτήξω από το γιακά της πιτζάμας του και να του πω Σήκω πάνω, ρε, και συμπεριφέρσου σαν άντρας, αλλά δυστυχώς δεν έχω το δικαίωμα να το κάνω , καθότι οι περιορισμοί που μου θέτει ένα καθωσπρέπει μυθιστόρημα σαν το δικό μου είναι ρητοί και κατηγορηματικοί. Πρέπει να απλώνω τα συγγραφικά μου πόδια μου μέχρι εκεί που φτάνει η κουβέρτα μου, καταλαβαίνετε, βέβαια , για ποια κουβέρτα μιλάω .
Τι κάνει αυτή την ώρα ο εκλεκτός μου; Τίποτα. Ή μάλλον κοιτάζει με πένθιμο ύφος ένα ημερολόγιο τοίχου, που γράφει Σάββατο, 4 Δεκεμβρίου 1999. Ξέρω ότι ο Πέτρος απεχθάνεται τους εορτασμούς των γενεθλίων του , όπως ο διάολος το λιβάνι, απέχθεια που έχει ιδεολογικοποιήσει σε τέτοιο βαθμό, ώστε να έχει το θράσος να τη διακηρύσσει ανοιχτά . Ειδικά για τους γερμανούς φίλους του , που δεν ξέρουν καμιάν άλλη προσωπική γιορτή πλην των γενεθλίων τους , προβάλλει το σκανδαλώδες επιχείρημα ότι κακώς έχουν κάνει εικόνισμα τη μέρα που επισημοποιεί την αμετάκλητη φθορά τους . Για τους υπόλοιπους επιστρατεύει συνήθως επιχειρήματα δανεισμένα από την κοινωνιολογία . Η μόνη γιορτή που της αξίζει κάθε τιμή και έπαινος, διακηρύσσει σε κάθε απορούντα, είναι η ονομαστική μας , επειδή αποτελεί σημείο συνολικής αναφοράς στο άτομό μας. Το άτομο δεν είναι μόνο βιολογική ύπαρξη αλλά και κοινωνικά προσδιορισμένη προσωπικότητα. Κυρίως αυτό . Η βιολογική μας ύπαρξη από μόνη της είναι ανοημάτιστη. Η έννοια της ύπαρξής μας ταυτίζεται με αυτό που οι κοινωνιολόγοι αποκαλούν κοινωνική οντότητα, γεγονός που καταδεικνύει ότι η κοινωνικότητά μας εμπεριέχει και τη βιολογική μας ύπαρξη. Επομένως κάθε τιμή προς το κοινωνικό πρόσωπό μας αποδίδει ταυτόχρονα και την ανάλογη τιμή προς το βιολογικό μας εαυτό.
Φυσικά, όλα όσα ισχυρίζεται ο Πέτρος Παραλίκας στους φίλους του είναι, κατά βάθος, για εσωτερική κατανάλωση. Απλώς ντρέπεται να ομολογήσει την αγωνία του για τον ολοένα και περισσότερο πλησιάζοντα θάνατο, όταν κάθε χρονιά ανακαλύπτει πάνω στο κορμί του τις πατημασιές του χρόνου που πέρασε. Δε θέλει να έχει πάρε δώσε με το θάνατο και αποφεύγει ό,τι του τον θυμίζει.
Εξ ού και το σημερινό πένθιμο ύφος του, αφού πατάει τα σαράντα τέσσερα κι οι οιωνοί κάθε άλλο παρά λαμπροί προμηνύονται.
Αποφασίζω να παρέμβω , προκειμένου να του αναστηλώσω λίγο το ηθικό. Θα τον βάλω να κάνει την τουαλέτα του και να ντυθεί με σχολαστική επιμέλεια . Ύστερα θα κοιτάξει το είδωλό του στον καθρέφτη και θα διαπιστώσει με ανακούφιση ότι το κάστρο του αντέχει ακόμα. Οι ρυτίδες του είναι ελάχιστες και αδιόρατες, το μαλλί του ανθηρό και το σώμα του άνευ αξιόλογων λιπαρών επιστρώσεων. Αν εξαιρέσουμε την ψιλοσκολίωσή του και κάποιες παροδικές ζαλάδες από τα συνήθη οστεόφυτα της μέσης ηλικίας , ο οργανισμός του δουλεύει σαν ελβετικό ρολόι.
Έχοντας συμβάλει ενεργά στη θεαματική αλλαγή της διάθεσής του, θα προχωρήσω περισσότερο : θα τον βάλω να πιει το βαρύ γλυκό του και να τηλεφωνήσει πρώτα στο νοσοκομείο, όπου η προϊσταμένη θα τον διαβεβαιώσει ότι η κατάσταση της Αρετής είναι υπό έλεγχο, και ύστερα στο φίλο του Ιωαννίδη, το νευροχειρουργό, στην Ελλάδα. Θα του εκθέσει περιληπτικά την κατάσταση και θα τον παρακαλέσει να έρθει στη Γερμανία το συντομότερο δυνατό, για να εξετάσει την Αρετή. «Πάρε μαζί σου όποιο γιατρό θεωρείς απαραίτητο, θα του πει, προκειμένου να κάνετε μιαν εμπεριστατωμένη εξέταση».
Στη συνέχεια, θα του δημιουργήσω τη διάθεση να βγει απ’ τον κλοιό της εκούσιας απομόνωσης και θα τηλεφωνήσει στην Ιωάννα, για να της ανακοινώσει την πρόθεσή του να περάσει το βράδυ από το σπίτι της. Η χαρά της θα είναι μεγάλη και θα τον πληροφορήσει ότι η σύνθεση των προσκεκλημένων έχει διευρυνθεί με την προσθήκη κάποιων καλών φίλων που ήρθαν από τη Φ. Ανάμεσά τους θα είναι και κάποιος ονόματι Διονυσίου . Πολύ ενδιαφέρων άνθρωπος . Εκτός από γιατρός έχει σπουδάσει και φιλοσοφία στη Τυβίγγη. Ένας πραγματικός ιατροφιλόσοφος , όπως ονομάζονταν παλιά κάτι τέτοιοι τύποι...
Όλα πάνε καλά με τον ήρωά μου, τόσο καλά που θα βγει από το σπίτι του , για να αγοράσει από ένα ανθοπωλείο μια αγκαλιά λουλούδια , που θα τα πάει στο Νοσοκομείο . Είναι η ώρα της τουαλέτας της Αρετής . Μια νοσοκόμα θα καθαρίσει επιδέξια με ένα βρεγμένο σφουγγάρι το γλυμμένο της σώμα και θα της αλλάξει νυχτικό . Τρίβοντας τα χέρια και το λαιμό της με την αγαπημένη της κολόνια , τη Habit Rouge , θα επιχειρήσει για μια ακόμα φορά να εξουδετερώσει την οσμή της φαρμακίλας που κυριαρχεί στο χώρο.
Στο σημείο αυτό όμως , αγαπητέ αναγνώστη, οφείλω να σου ομολογήσω ότι το σχέδιό μου να πάρω την κατάσταση στα χέρια μου και να κινήσω τα νήματα της ιστορίας μου σύμφωνα με τις συγγραφικές μου προθέσεις, τινάχτηκε στον αέρα. Δεν ξέρω τι συνέβη , αλλά αντί ο Πέτρος να επιστρέψει στο σπίτι του και να περάσει ήσυχα το απόγευμά του, ώσπου να έρθει η ώρα να πάει στο σπίτι της Ιωάννας, αυτός μπαίνει στο αυτοκίνητό του και κατευθύνεται προς την έξοδο της πόλης , όπου περνάει η Autobahn A 81.
Ο μόνος τρόπος για να μπορέσουμε να μάθουμε τα αίτια της ανταρσίας του Πέτρου απέναντι στη συγγραφική αυθεντία είναι να τον αφήσουμε να μας αφηγηθεί πώς εξελίχθηκαν τα γεγονότα σύμφωνα με το δικό του ύφος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου