Whirlpool (ο γκρεμός 1949) του Ότο Πρέμινγκερ , με τους Τζιν Τίρνεϊ, Χοσέ Φερέρ.
Στο Whirlpool, «ψυχαναλυτικό» θρίλερ λεπτών ψυχολογικών αποχρώσεων και συγκρούσεων (το ίδιο μπορούμε να πούμε για τη Laura και για το Angel Face), μια όμορφη, παντρεμένη με ψυχίατρο, κλεπτομανής (Τζιν Τίρνεϊ), μπλέκεται στα δίχτυα ενός σατανικού υπνωτιστή και αστρολόγου (Χοσέ Φερέρ) και κατηγορείται άδικα για τον φόνο που διέπραξε αυτός, ενοχοποιώντας την.
Το Whirlpool (σημαίνει ρουφήχτρα) επικεντρώνεται στις ψυχολογικές και ηθικές συγκρούσεις των προσώπων, στο αίνιγμα και το σασπένς, στην πάλη του σκοταδιού με το φως μέσα στις κινηματογραφικές εικόνες και μορφές, μα και στις ψυχές των ηρώων. Από τη μια, η πάλη του καλού με το κακό ενσαρκώνεται στη σύγκρουση των τριών βασικών προσώπων, (το κακό ταυτίζεται με τον υπνωτιστή).
Στην αναμέτρηση μεταξύ του ψυχίατρου επιστήμονα με τον τσαρλατάνο υπνωτιστή, η επιστήμη και το καλό θα θριαμβεύσουν.
Από την άλλη, η πάλη του ηθικού και του κακού συντελείται μέσα στην ψυχή της κλεπτομανούς ηρωίδας, η οποία είναι ένας συνδυασμός ενοχής και αθωότητας, σε παράξενη συνύπαρξη.
Θα παρασυρθεί σε ένα παιχνίδι σύγκρουσης -παρόν στο συνολικό έργο του Πρέμινγκερ- μεταξύ του σκοτεινού, βρώμικου κι αγωνιώδους από τη μια, και του φωτεινού και καθαρού από την άλλη, μέχρι την κάθαρση και την κατάκτηση της ευτυχίας της.
Η αποκάλυψη της αλήθειας σχετικά με το ποιος και κυρίως πώς αυτός διέπραξε το έγκλημα δίνεται μετά τη μέση του φιλμ (η εκτέλεση του φόνου εξηγείται με τον αυτοϋπνωτισμό του εγκληματία αστρολόγου). Έκτοτε, τη θέση της λειτουργίας του μυστηρίου παίρνει η διαδικασία του σασπένς, (βλέπε τις ομοιότητες και τις μικρές διαφορές με τα ψυχαναλυτικά αστυνομικά του Χίτσκοκ• σχετικά με τον υπνωτιστή-κακούργο, ας αναφέρουμε τους αντίστοιχους ήρωες του Λανγκ). Όλη αυτή η πορεία σκηνοθετείται ελκυστικά με επιβλητικά στυλιστικά σχήματα και λεπτολογημένη φροντίδα των φιλμικών μορφών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου