"Η επιστροφή της Ιμογένης" , ένα βιβλίο του μετρ του χιουμοριστικού αστυνομικού μυθιστορήματος Σαρλ Εσμπραγιά , που πρωτοδιαβάσαμε σε μετάφραση Αντρέα Φραγκιά στις αλησμόνητες εκδόσεις "Γαλαξίας" της ελένης Βλάχου
Είδος: Αστυνομική Λογοτεχνία, Κωμωδία, Μεγάλοι Ντετέκτιβ, Ξένη Λογοτεχνία
Δημοσιογράφος, συγγραφέας, αλλά και γευσιγνώστης, ο Σαρλ Εσμπραγιά
καταφέρνει στα πολυάριθμα μυθιστορήματά του να δημιουργήσει ήρωες, όπως η
αμίμητη Σκωτσέζα Ιμογένη Μακ Κάθερυ και ο απαράμιλλος μεσόκοπος και
πάντα ερωτευμένος Βερονέζος ντετέκτιβ Ρομέο Ταρκινίνι , που εξάπτουν το
αστυνομικό δαιμόνιο, αλλά και την ανάγκη μας για ξεκαρδιστικό χιούμορ
___________________
Διανομή των ρόλων στη ραδιοφωνική μεταφορά του έργου:
Δέσποινα Μπεμπεδέλη (1941)...... Ιμογένη ΜακΚάρθερι
Στέλιος Καυκαρίδης (1941)..... Άρτσιμπαλντ ΜακΚλόσταφ
Νίκος Καυκάλης.................................................... Ντούγκαλ ΧέιστινγκςΑντώνης Κατσαρίδης............................................ Σάμουελ Τάιλερ
Χαραλάμπους Νίκος(1941)............Χάμις ΜακΚρέιν
Ανδρέας Μούστρας............................................... Χάρι ΛόουντενΈλλη Παναγιώτου.................................................. Ρόζμαρι Ελρόι
Ανδρέας Μουσουλιώτης....................................... Γουίλιαμ ΜακΓκρού
και άλλοι...
Ύστερα από τρία χρόνια, παίρνοντας τη σύνταξή της από το Βρετανικό Ναυαρχείο, όπου είχε θέση προϊσταμένης, η Ιμογένη ΜακΚάρθερυ, κόρη πρώην λοχαγού της Στρατιάς των Ινδιών, ξαναγύρισε στο γραφικό της χωριό στη Σκωτία.
Η είδηση της επιστροφής της πού διαδόθηκε από στόμα σε στόμα, με ταχύτητα αστραπής, όπως ήταν επόμενο, αναστάτωσε τους κατοίκους του Κάλλαντερ. Η ανάμνηση των περιπετειών της, έκαναν τους απλοϊκούς ανθρώπους του Κάλλαντερ να τη φαντάζονται με τη μορφή της Ζαν Ντ' Άρκ.
Για τον αστυνόμο Άρτσιμπαλντ Μακ Κλόσταφ πού ή είδηση του ερχομού της κοκκινομάλλας γεροντοκόρης τον βρήκε τη στιγμή πού έπαιζε μια παρτίδα σκάκι, σήμαινε - πρέπει να το ομολογήσουμε απερίφραστα - καταστροφή!
Ο ευφάνταστος αστυνόμος έβλεπε κιόλας να γεμίζει ο τόπος από αίματα και νεκρούς - πράγμα κάπως υπερβολικό, όπως θα δούμε - μια και η καημένη η Ιμογένη δεν είχε καμιά πρόθεση να μεταβάλει το Κάλλαντερ σε σφαγείο.
Το πολύ-πολύ, έτσι για να κρατηθούν τα προσχήματα και για τη διατήρηση των εθίμων - και παρά την απόγνωση του ξενοδόχου Τζέφερσον Μακ Πάντις, αμείλικτου εχθρού της από παλιά - να σήκωνε απλώς την αυλαία σ' ένα σκηνικό μιας ασήμαντης μικρο-αυτοκτονίας. Μιας αυτοκτονίας, όμως, πού όπως θα παρατηρήσετε, παρουσίαζε μιαν αξιόλογη πρωτοτυπία: το θύμα είχε κατορθώσει να τερματίσει τη ζωή του σε μια στιγμή πού - σύμφωνα με την έκθεση του γιατρού Έλσκοτ - βρισκόταν ....λιπόθυμος.
[Promenade avec Charles EXBRAYAT à la Croix Rousse]Charles Exbrayat (1906-1989) - Wikipedia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου