ΕΜΕΙΣ ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ ΤΟΝ ΑΚΡΟΔΕΞΙΟ ΑΔΩΝΗ ΠΟΥ ΔΗΛΩΝΕΙ ΠΩΣ ΕΧΕΙ ΦΟΒΟ ΘΕΟΥ , ΑΛΛΑ ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΟΥΜΕ ΤΗ ΝΕΑ ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΔΙΑΣΤΗΜΙΚΩΝ ΠΤΗΣΕΩΝ ΤΗΣ ΝΑSA "ΓΚΟΝΤΑΡΤ", ΠΟΥ ΔΕΝ ΟΡΚΙΣΤΗΚΕ ΣΤΗ ΒΙΒΛΟ ΑΛΛΑ ΣΕ ΕΝΑ... ΒΙΒΛΙΟ!

1. Φόβο Θεού

Κρυσταλλένια Μανάβη*

Ο Υπουργός Ανάπτυξης Άδωνις Γεωργιάδης, σε προεκλογικό σποτάκι που κυκλοφόρησε στα social media, έθιξε το θέμα της θρησκευτικής πίστης ως κριτήριο ψήφου. Δήλωσε, μεταξύ άλλων, πως οι άνθρωποι που έχουν φόβο Θεού μέσα τους, έχουν όρια, και αντίθετα ότι «άνθρωπος που δεν έχει φόβο Θεού, δεν έχει όρια, πρέπει να τον φοβάσαι».

 

Ας ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα. Αρχικά, η Ελλάδα έχει ανεξιθρησκία. Είναι -τουλάχιστον θεωρητικά-, ένα κοσμικό κράτος, παρότι επικρατούσα θρησκεία είναι η χριστιανική. Επιπλέον, σαφώς ο καθένας έχει δικαίωμα στην γνώμη του, όπως μας λέει και ο ίδιος ο Υπουργός στην αρχή του αποσπάσματος.

Παράλληλα, ίσως είναι κάπως ανατριχιαστικό να δηλώνει ο Υπουργός Ανάπτυξης μιας δυτικής ευρωπαϊκής χώρας, ότι τον άνθρωπο που δεν πιστεύει σε Θεό, πρέπει να τον φοβάσαι, γιατί δεν έχει όρια. Τι ακριβώς σημαίνει αυτό για τους πολίτες, που έχουν επιλέξει να μην πιστεύουν και είναι άθεοι; Όταν κάποιος έχει κυβερνητικό πόστο, δεν υπηρετεί μόνο τους ψηφοφόρους του, αλλά όλους τους πολίτες που βρίσκονται στη χώρα. Εκ των οποίων πολλοί είναι άθεοι. Και είναι χρέος του να μην τους στοχοποιεί.

Μίλησε για κριτήριο ψήφου. Είναι αναφαίρετο δικαίωμα του καθενός, να ορίζει ως παράγοντα επιλογής ψήφου όποιο κριτήριο θέλει. Η πίστη, σίγουρα επηρεάζει, και σίγουρα αν κάποιος θεωρεί ότι ένας πολιτικός με την ίδια θρησκεία, μπορεί να εκπροσωπήσει καλύτερα τα συμφέροντα του, ας τον επιλέξει.

Και ο Υπουργός θα μπορούσε να αρκεστεί σε αυτό. Ότι η πίστη, η θρησκεία είναι ένα σημαντικό κομμάτι της κοινωνικής ζωής μας, της προσωπικής μας ταυτότητας και τα λοιπά. Κανένα πρόβλημα, αν αυτό θεωρεί ότι είναι το δυνατό του σημείο ως πολιτικός, ας το προμοτάρει έτσι. Είναι όμως βαθιά ανησυχητικό και βαθιά σκοταδιστικό, ότι μας ενημερώνει πως…φοβάται τους ανθρώπους που είναι άθεοι.

Δικαίωμα του καθενός να πιστεύει σε ότι θέλει. Δικαίωμα του να το θεωρεί και κριτήριο ψήφου. Δεν έχει το δικαίωμα όμως, αντίστοιχα, να προσβάλει όσους δεν πιστεύουν και να κάνει αξιολογικές κρίσεις για την ηθική και το χαρακτήρα τους. Ιδίως από θεσμική θέση. Όσο σφάλμα είναι να χαρακτηρίζεις με προσβλητικό τρόπο έναν θρησκευόμενο, εξίσου σφάλμα είναι το να περιγράφεις ως ανήθικο και τρομακτικό έναν άθεο.

Αυτά είναι τα επιχειρήματα προς τους αντιπάλους του; Με τραμπικές τεχνικές φανατισμού; Ακόμα και στο θέμα της πίστης, κάτι που υποτίθεται είναι ιδιαίτερα εσωτερικό και κατανυκτικό, το επιχείρημα δεν είναι καν η ισχυροποίηση του θεσμού της εκκλησίας ή κάτι τέτοιο, που θα μπορούσε να θυμίσει θεσμική πρόταση -κατά κάποιον τρόπο. Ούτε ότι μπορεί να ταυτιστεί ο ένθεος κόσμος μαζί του.

Αυτό που επέλεξε να προβάλει, είναι το φόβητρο του άθεου…μπαμπούλα που “δεν εχει όρια’ και πρέπει να τον φοβόμαστε! Ρητορική άλλων εποχών, άλλης κουλτούρας, άλλης λογικής.

Αντιλαμβανόμαστε ότι Υπουργός κοσμικού κράτους, προτρέπει τους πολίτες να φοβούνται τους άθεους; Γιατί, επειδή πάντα η απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα είναι συνήθως πως δεν καταλάβαμε καλά και έγινε παρερμηνεία, γράφει ρητά πως αυτό το video αφορά την σύνδεση θρησκευτικής πίστης με την ψήφο. Δεν χρησιμοποιείται η φράση “έχω φόβο Θεού” μεταφορικά, ως έκφραση γενικά και αόριστα. Εννοεί κάτι συγκεκριμένο. Που προσβάλει μια τεράστια μερίδα Ελλήνων.

Θα μπορούσαμε να μιλήσουμε και για την δήλωση καθαυτή. Να πούμε πως όποιος υπακούει στους νόμους και δεν βλάπτει τους άλλους καθαρά από τον φόβο μιας υπερφυσικής τιμωρίας, από τον φόβο του Θεού, ίσως δείχνει μια έλλειψη ουσιαστικής καλοσύνης και προσωπικής ηθικής πυξίδας.

Όμως αυτό είναι μία άλλη συζήτηση, που δεν έχει καμία σημασία αυτή τη στιγμή. Αυτό που έχει σημασία, είναι να μην επιστρέψουμε σε εποχές δαιμονοποίησης ανθρώπων, σε σύγχρονες ρητορικές σταυροφορίες, σε λαϊκιστικά κόλπα εκμετάλλευσης του θρησκευτικού αισθήματος. Και κυρίως, και να μην επιτρέψουμε σε ένα κοσμικό κράτος να γίνουν νόρμα ιδεοληπτικές, φανατισμένες και σκοταδιστικές απόψεις περί αθεΐας.

*Πολιτικός Επιστήμονας

 *************************************

 2.

Για το εάν η Θρησκευτική Πίστη πρέπει να αποτελεί κριτήριο ψήφου.. pic.twitter.com/GPZ8QsH23i

— Άδωνις Γεωργιάδης (@AdonisGeorgiadi) May 5, 2023

**************************************************************

3. Αντιδράσεις Ένωσης Αθέων για το προεκλογικό σποτ του Γεωργιάδη  ...

4. Ο ΣΠΥΡΟΣ ΚΑΣΑΠΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΣΤΟ  FACEBOOK ΜΙΑ ΑΣΥΝΗΘΙΣΤΗ  ΣΚΗΝΗ ΟΡΚΩΜΟΣΙΑΣ ΣΤΟ KENTΡO ΔΙΑΣΤΗΜΙΚΩΝ ΠΤΗΣΕΩΝ  ΤΗΣ ΝΑSA  ΓΚΟΝΤΑΡΤ, ΟΠΟΥ Η ΝΕΑ ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ, Δρ LYSTRUP , ΔΕΝ ΟΡΚΙΣΤΗΚΕ ΣΤΗ ΒΙΒΛΟ ΑΛΛΑ ΣTO BIBΛIO TOY AΣTΡOΦYΣIKOY KARL SEΪGKAN "PALE BLUE DOT" (ΩΧΡΗ ΚΥΑΝΗ  ΚΟΥΚΚΙΔΑ)!

Spyros Kasapis

«Η Δρ. Makenzie Lystrup έγινε και επίσημα η πρώτη γυναίκα διευθύντρια του Κέντρου Διαστημικών Πτήσεων Γκόνταρντ, ενός από τα μεγαλύτερα ερευνητικά κεντρα της NASA στο οποίο έχουμε εργαστεί και πάρα πολλοί Έλληνες. Στην φωτογραφία που τραβήχτηκε από την τελετή ορκωμοσίας της, θα παρατηρήσετε κάτι ασυνήθιστο: η Δρ. Lystrup αντί να ορκιστεί στην Βίβλο, επέλεξε να ορκιστεί στο βιβλίο "Pale Blue Dot" (Ωχρή Kυανή Kουκκίδα) του αστροφυσικού Καρλ Σέιγκαν.

Το βιβλίο φέρει το όνομα της τελευταίας φωτογραφίας που τράβηξε το διαστημόπλοιο Voyager 1 στις 14 Φεβρουαρίου 1990 από απόσταση 6 δισ. χιλιομέτρων από τον πλανήτη μας. Στην φωτογραφία (εικόνα 2) αυτή, η Γη έχει το μέγεθος ενός pixel και φαίνεται τόσο μικρή όσο ένας κόκκος σκόνης αφημένος πάνω σε μια δέσμη φωτός του Ηλίου που φωτίζει το κατά τα άλλα σκoτεινό και αχανές διάστημα.

Η φωτογραφία του Voyager 1 αλλά και κάθε αναφορά σε αυτή όπως η ορκωμοσία της Δρ. Lystrup, μας υπενθυμίζει πόσο ταπεινή και πόσο ευθραυστη είναι η ανθρώπινη ύπαρξη, πόσο μικροί και ασύμαντοι είμαστε σε σχέση με το αχανές και απέραντο σύμπαν. Διαβάζουμε:

"Από αυτήν την απόσταση, η Γη μπορεί να μη φαίνεται ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα. Όμως για εμάς δεν είναι έτσι. Σκεφτείτε ξανά αυτή την κουκκίδα. Αυτό είναι εδώ. Αυτό είναι το σπίτι μας. Αυτοί είμαστε εμείς. Πάνω σε αυτή την κουκκίδα, όλοι όσοι αγαπάτε, όλοι όσοι γνωρίζετε, οποιοσδήποτε έχετε ποτέ ακούσει, κάθε ανθρώπινος που υπήρξε ποτέ, έζησε εδώ. Το σύνολο της χαράς και της δυστυχίας, χιλιάδες βέβαιες θρησκείες, ιδεολογίες και οικονομικά δόγματα, κάθε κυνηγός και κάθε θηρευτής, κάθε ήρωας και κάθε δειλός, κάθε δημιουργός και κάθε καταστροφέας πολιτισμών, κάθε βασιλιάς και κάθε υπήκοος, κάθε νεαρό ζευγάρι που ερωτεύεται, κάθε μητέρα και κάθε πατέρας, κάθε αισιόδοξο παιδί, κάθε εφευρέτης και κάθε εξερευνητής, κάθε δάσκαλος της ηθικής, κάθε διεφθαρμένος πολιτικός, κάθε "σούπερσταρ", κάθε ανώτατος ηγέτης, κάθε άγιος αλλά και κάθε αμαρτωλός στην ιστορία του είδους μας έζησαν εκεί -σε έναν κόκκο σκόνης αιωρούμενο πάνω σε μια ηλιαχτίδα.

Η Γη είναι μια πολύ μικρή σκηνή εντός μιας πελώριας κοσμικής αρένας. Σκεφτείτε τους ποταμούς αίματος που χύθηκαν από όλους αυτούς τους στρατηγούς και αυτοκράτορες, έτσι ώστε με δόξες και τιμές να μπορέσουν να ανακηρυχθούν στιγμιαίοι κυρίαρχοι ενός κλάσματος μιας κουκκίδας. Σκεφτείτε τις ατελείωτες φρικαλεότητες τις οποίες υπέστησαν οι κάτοικοι μιας γωνίας της κουκκίδας από τους μετά βίας διαφορετικούς κατοίκους κάποιας άλλης γωνίας της κουκκίδας. Πόσο συχνές είναι οι παρεξηγήσεις τους, πόσο πρόθυμοι είναι να σκοτώσουν ο ένας τον άλλο, πόσο διακαή τα μίση τους. Η επιδειξιομανία μας, η αλαζονεία μας, η αυταπάτη πως διαθέτουμε κάποια προνομιούχα θέση στο σύμπαν, τίθενται υπό αμφισβήτηση από αυτήν την ωχρή μπλε κουκκίδα.

Ο πλανήτης μας είναι ένα μοναχικό στίγμα στο αχανές κοσμικό σκοτάδι που μας περιβάλλει. Μέσα στην αφάνεια μας –μέσα σε όλη αυτή την απεραντοσύνη– δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι κάποια βοήθεια θα καταφτάσει από αλλού για να μας σώσει από τον εαυτό μας. Εναπόκειται σε μας. Έχει ειπωθεί ότι η αστρονομία προάγει την ταπεινοφροσύνη, και θα προσέθετα, χτίζει χαρακτήρες. Κατ'εμέ, πιθανότατα δεν υπάρχει καλύτερη απόδειξη της ανοησίας της ανθρώπινης έπαρσης από αυτήν τη μακρινή εικόνα του μικροσκοπικού μας κόσμου. Για εμένα, υπογραμμίζει την ευθύνη που έχουμε να συμπεριφερόμαστε με περισσότερη καλοσύνη και συμπόνια ο ένας προς τον άλλο, και να προστατεύουμε και να αγαπάμε αυτή την ωχρή κυανή κουκκίδα, το μόνο σπίτι που έχουμε ποτέ γνωρίσει."

* απόσπασμα από το βιβλίο "A Pale Blue Dot" του Καρλ Σέιγκαν.»