Πε­ρι­κλῆς Κο­ρο­βέ­σης: Οἱ Ἀρ­μέ­νιοι

 

Πε­ρι­κλῆς Κο­ρο­βέ­σης: Οἱ Ἀρ­μέ­νιοι

Πηγή: Περιοδικό Πλανόδιον-Ιστορίες Μπονζάι

bonsaistoriesflashfiction.wordpress.com

Πε­ρι­κλῆς Κο­ρο­βέ­σης [Ἀ­φι­έ­ρω­μα 8/14 (Κάθε Κυριακή)]

Οἱ Ἀρ­μέ­νιοι

ΕΡΙΠΟΥ ΟΙ ΜΙΣΟΙ Ἀρ­μέ­νιοι σφα­γι­ά­στη­καν ἀ­πὸ τοὺς Τούρ­κους. Τὸ ἴ­διο σχε­δί­α­ζε καὶ ὁ Χί­τλερ γιὰ τοὺς Πο­λω­νούς. Κά­ποι­οι στὸ ἐ­πι­τε­λεῖ­ο του εἶ­χαν ἀν­τιρ­ρή­σεις. Φο­βόν­του­σαν τὴ δι­ε­θνῆ ἀν­τί­δρα­ση. «Τρί­χες» εἶ­πε ὁ Χί­τλερ. «Θὰ ξε­χα­στεῖ γρή­γο­ρα.» Καὶ εἶ­χε δί­κιο. Ποι­ός θυ­μᾶ­ται σή­με­ρα τὴ γε­νο­κτο­νί­α τῶν Ἀρ­με­νί­ων;

 Ἔ­κτο­τε ἔ­γι­ναν πολ­λὲς γε­νο­κτο­νί­ες. Ποι­ός τὶς θυ­μᾶ­ται; Καὶ πολ­λὰ ἄλ­λα ἔ­χουν ξε­χα­στεῖ. Ποιός ἔν­τυ­σε ἀ­λή­θεια τὸ στρα­τὸ τοῦ Χί­τλερ; Ὁ Ηugo Βoss. Τὰ ροῦ­χα του εἶ­ναι πάν­τα στὴ μό­δα καὶ τρέ­χου­με νὰ τὰ ἀ­γο­ρά­σου­με. Ἡ Standard Οil ἔ­δι­νε στοὺς να­ζὶ τὰ καύ­σι­μα. Καὶ ὅ­μως συ­νε­χί­ζου­με νὰ γε­μί­ζου­με τὸ ντε­πό­ζι­τό μας μὲ τὴ βεν­ζί­νη της. Ἡ ΙΒΜ, μὲ τὴν ἀ­νε­πτυγ­μέ­νη τε­χνο­λο­γί­α της, φα­κέ­λω­σε ὅ­λους τοὺς Ἑ­βραί­ους γιὰ νὰ τοὺς πᾶνε στὰ κρε­μα­τό­ρια. Ἀλ­λὰ τώ­ρα τὰ προ­ϊ­όν­τα τῆς ΙΒΜ εἶ­ναι πε­ρι­ζή­τη­τα. Ὁ δι­ά­ση­μος τρα­πε­ζί­της Ροκ­φέ­λερ, μὲ τὴν ἀ­γά­πη του γιὰ τὴν πα­ρα­γω­γὴ ἐ­κλε­κτοῦ κρα­σιοῦ, ἦ­ταν φί­λος τῶν ἐ­πι­στη­μῶν καὶ τῆς ἔ­ρευ­νας. Χρη­μα­το­δό­τη­σε ὅ­λα τὰ να­ζι­στι­κὰ πει­ρά­μα­τα στοὺς κρα­τού­με­νους, ποὺ ἦ­ταν τὰ ἰν­δι­κά τους χοι­ρί­δια. Ὅ­μως τὰ κρα­σιά του τὰ πί­νου­με ἀ­κό­μα. Ἡ BAYER χρη­σι­μο­ποι­οῦ­σε κρα­τού­με­νους γιὰ δω­ρε­ὰν ἐρ­γα­σί­α καὶ ἔ­κα­νε πά­νω τους τὴν ἔ­ρευ­να γιὰ τὰ νέ­α της προ­ϊ­όν­τα. Ὑ­πάρ­χει κα­νεὶς ποὺ νὰ μὴν ἀ­γο­ρά­ζει ἀ­σπι­ρί­νη μὲ τὸ σταυ­ρὸ BAYER; Ἡ ἐ­ται­ρί­α ποὺ λάν­σα­ρε τὴν ἡ­ρω­ΐ­νη εἶ­ναι σή­με­ρα μιὰ ἀ­πὸ τὶς με­γα­λύ­τε­ρες φαρ­μα­κο­βι­ο­μη­χα­νί­ες στὸν κό­σμο. Ἡ Deutsche Bank μὲ τὰ λε­φτά της ἔ­χτι­σε τὸ κοι­νω­φε­λὲς ἔρ­γο ποὺ λέ­γε­ται Ἄ­ου­σβιτς. Τσάμ­πα ἐρ­γά­τες τοὺς μελ­λο­θά­να­τους εἶ­χαν οἱ ἐ­ται­ρί­ες KRUPP, THYS­SEN, VA­RTA, BO­SCH, VOLKS­WA­GEN καὶ πολ­λὲς ἄλ­λες. 

Νὰ τὶς πε­ρι­μέ­νου­με νὰ ἔρ­θουν νὰ ἐ­πεν­δύ­σουν στὴ χώ­ρα μας ὅ­ταν ὅ­λοι θὰ εἴ­μα­στε μελ­λο­θά­να­τοι τῆς φτώ­χειας; Ἐμ­πει­ρί­α ἔ­χουν.

Πη­γή: Πα­ρά­πλευ­ρες Κα­θη­με­ρι­νὲς ἀ­πώ­λει­ες (μι­κρὰ κεί­με­να, Οἱ ἐκ­δό­σεις τῶν συ­να­δέλ­φων, 3η ἔκδ., 2014).

Εἰσαγωγὴ στὸ ἀφιέρωμα:

Ἡρὼ Νι­κο­πού­λου: Πε­ρι­κλῆς Κο­ρο­βέ­σης – Ζω­ντα­νὴ μνή­μη ἑ­νὸς φί­λου.

Πε­ρι­κλῆς Κο­ρο­βέ­σης (Ἀρ­γο­στό­λι Κε­φαλ­λη­νί­ας, 1941-Ἀ­θή­να, 2020). Σπού­δα­σε θέ­α­τρο μὲ τὸν Δη­μή­τρη Ρον­τή­ρη, ση­μει­ο­λο­γί­α μὲ τὸν Ro­land Bar­thes καὶ πα­ρα­κο­λού­θη­σε μα­θή­μα­τα τῶν Ρ. Vi­dal Na­quet, Μαρ­σὲλ Ντε­τι­έν, Κορ­νή­λιου Κα­στο­ριά­δη καὶ ἄλ­λων στὸ Πα­ρί­σι. Ἀ­πὸ μι­κρὴ ἡ­λι­κί­α με­τεῖ­χε ἐ­νερ­γὰ στὸ μα­χη­τι­κὸ δη­μο­κρα­τι­κὸ κί­νη­μα τῆς Ἀ­ρι­στε­ρᾶς. Φυ­λα­κί­στη­κε καὶ ἐ­ξο­ρί­στη­κε ἐ­πὶ χούν­τας. Τὸ πρῶ­το του βι­βλί­ο Ἀν­θρω­πο­φύ­λα­κες (1969) με­τα­φρά­στη­κε σὲ πολ­λὲς γλῶσ­σες, ἔ­κα­νε ἀλ­λε­πάλ­λη­λες ἐ­πα­νεκ­δό­σεις καὶ ἀ­να­δεί­χθη­κε σὲ ἕ­να παγ­κο­σμί­ως γνω­στὸ «κα­τη­γο­ρῶ» ἐ­νάν­τια στὴ Δι­κτα­το­ρί­α τῶν Συν­ταγ­μα­ταρ­χῶν καὶ τὰ βα­σα­νι­στή­ρια στὰ ὁ­ποῖ­α ὑ­πέ­βαλ­λε τοὺς ἀν­τι­φρο­νοῦν­τες. Βι­βλί­α του Πε­ρι­γρα­φὴ AGCTTGA+TCGAACT (Εἴ­κο­σι πέν­τε κεί­με­να τοῦ Π. Κο­ρο­βέ­ση, δε­κα­τρεῖς ζω­γρα­φι­ὲς τοῦ Χρό­νη Μπό­τσο­γλου, 1980), Γύ­ρω ἀ­πὸ τὸ νη­σὶ ἡ θά­λασ­σα (μυ­θι­στό­ρη­μα, 1982), Τango Bar (θέ­α­τρο, 1988), Ἐ­πι­χεί­ρη­σις Ἰ­ου­δήθ (θέ­α­τρο, 1992) κ.ἄ. κα­θὼς καὶ παι­δι­κὰ ἔρ­γα. Ἐρ­γά­στη­κε ὡς ἀρ­θρο­γρά­φος στὴν Ἐ­λευ­θε­ρο­τυ­πί­α, τὴν Ἐ­πο­χὴ καὶ τὴν Ἐ­φη­με­ρί­δα τῶν Συν­τα­κτῶν. Κεί­με­νά του ἔ­χουν δη­μο­σι­ευ­τεῖ σὲ πο­λι­τι­κὰ καὶ λο­γο­τε­χνι­κὰ πε­ρι­ο­δι­κά.