Η απεικόνιση της γυναίκας στις τέχνες, ανά τους αιώνες
Κάνοντας μία ανασκόπηση στους αιώνες, μπορούμε να παρατηρήσουμε πως από τις απαρχές της τέχνης, μία κυρίως θεματική μονοπωλούσε το ενδιαφέρον των καλλιτεχνών. Η απεικόνιση της γυναικείας μορφής. Χάρη σε αυτό, μετράμε πλέον χιλιάδες έργα που μας επιτρέπουν να ρίξουμε μία ματιά στον τρόπο που εμφανιζόταν η γυναίκα στην τέχνη, ανά τους αιώνες.
Στην αρχαία τέχνη, οι γυναίκες απεικονίζονταν συχνά ως θεές και μυθολογικοί χαρακτήρες. Ο 15ος αιώνας όμως γνώρισε την εμφάνιση των γυναικείων πορτρέτων. Αυτοί οι περίτεχνοι πίνακες συχνά φιλοτεχνούνταν για πλούσιες οικογένειες που ήθελαν να επιδείξουν τον πλούτο και τη δύναμή τους. Στην συνέχεια ακολούθησαν οι γυμνές απεικονίσεις γυναικών, ενώ στην μοντέρνα τέχνη κυριάρχησαν πιο δυναμικές και ειλικρινείς απεικονίσεις της γυναικείας φιγούρας.
Από την Παλαιολιθική εποχή μέχρι την Αναγέννηση αλλά και την σύγχρονη εποχή, αυτές είναι οι κυρίαρχες απεικονίσεις της γυναίκας στην τέχνη.
Αφροδίτη του Βίλλεντορφ (28.000 π.Χ.-25.000 π.Χ.)
Ξεκινώντας από την Παλαιολιθική Εποχή, η απεικόνιση της γυναίκας στην τέχνη ήταν έντονη, αλλά όχι όπως την έχουμε συνηθίσει. Οι γυναικείες φιγούρες αντιπροσώπευαν κυρίως την γονιμότητα και στην συγκεκριμένη περίπτωση αυτό φαίνεται κάπως πιο έντονα. Το γυναικείο αγαλματίδιο που βρέθηκε στην Αυστρία δεν έχει καν πρόσωπο, δείχνοντας ίσως με έναν κάπως πιο σκληρό τρόπο τη θέση της γυναίκας στην κοινωνία της εποχής, δηλαδή την αντίληψη πως οι γυναίκες είχαν ως κύριο σκοπό την μητρότητα. Η φιγούρα έχει τονισμένα τα σημεία του γυναικείου σώματος που συνδέονται με την εγκυμοσύνη, όπως το στήθος, τους μηρούς και την κοιλιά, και διάφοροι ερευνητές πιστεύουν ότι απεικονίζει κάποια θεότητα της γονιμότητας.
Κυκλαδικό Γυναικείο Ειδώλιο (2500 π.Χ.)
Η απεικόνιση της γυναίκας στις τέχνες του ελληνικού χώρου δεν άργησε να φανεί. Στις Κυκλάδες, χιλιάδες ήταν τα μαρμάρινα ειδώλια που βρέθηκαν, τα οποία αναπαριστούσαν γυναικείες μορφές. Τα ειδώλια αυτά είχαν φτιαχτεί με τέτοιο τρόπο ώστε, εκτός από την ταπεινότητά, να εκφράζουν και την γονιμότητα. Τα δύο κυρίαρχα χαρακτηριστικά λοιπόν της γυναίκας εκείνης της εποχής ήταν αυτά και τα ειδώλια αποτελούσαν κυρίως απεικονίσεις θεοτήτων της γονιμότητας, αποκτώντας έτσι λατρευτική χρήση. Η γυναίκα της 3ης χιλιετίας π.Χ. ήταν ακόμα συνυφασμένη με την μητρότητα και συχνός θεματικός άξονας της τέχνης.
Γαλάζιες Κυρίες (1.600-1450 π.Χ.)
Παρόλο που στην πραγματικότητα σχεδόν τίποτα δεν έχει σωθεί από την τοιχογραφία αυτή, κατάφερε μέσα από τα μάτια και την διορατικότητα του αρχαιολόγου Άρθουρ Έβανς που της έδωσε ζωή, να γίνει μία από τις πιο διάσημες απεικονίσεις της γυναίκας στην Μινωική Κρήτη. Η εικόνα αυτή που είναι γνωστή ως οι «Γαλάζιες Κυρίες», βρισκόταν στα ανάκτορα της Κνωσού και τόνιζε τον πρωταγωνιστικό ρόλο που είχε η γυναίκα στην Μινωική Κρήτη, υπενθυμίζοντας τον σε εμάς τους υπόλοιπους, αρκετούς αιώνες μετά.
Ήρα (2ος αιώνας μ.Χ.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου