Ο GERONTAKOS ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ ΓΙΑ ΔΙΑΒΑΣΜΑ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΑΝΤΟΝΙΟ ΤΑΜΠΟΥΚΙ, ΞΕΚΙΝΩΝΤΑΣ ΜΕ ΤΗ "ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΠΟΡΤΟ ΠΙΜ"

ΜΙΑ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΠΟΥΔΑΙΟ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΑΝΤΟΝΙΟ ΤΑΜΠΟΥΚΙ

Ο επιμνημόσυνος λόγος του Έλληνα εκδότη του Ταμπούκι Σταύρου Πετσόπουλου:

ΤΙΜΗΤΙΚΗ ΕΠΙΜΝΗΜΟΣΥΝΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ
ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΤΟΝΙΟ ΤΑΜΠΟΥΚΙ
[Βεκιάνο, Πίζα, 1943 –Λισαβώνα, 25 Μαρτίου 2012]

Maison de l’Amérique Latine, Παρίσι, 9 Μαΐου 2012

Ο ΑΝΤΟΝΙΟ ΤΑΜΠΟΥΚΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Ο Αντόνιο Ταμπούκι έλεγε συχνά ότι θεωρούσε την Ελλάδα ως την τρίτη του πατρίδα, μαζί με την Ιταλία και την Πορτογαλία. Τον συνάντησα το 1996 στην Αθήνα. Μέχρι τότε υπήρχαν 4-5 από τα βιβλία του που είχαν κυκλοφορήσει στα ελληνικά από άλλους εκδότες. Αρχίσαμε σύντομα να δημοσιεύουμε τα έργα του στις Εκδόσεις Άγρα, ξεκινώντας με το μικρό κόσμημα που είναι Η γυναίκα του Πόρτο Πιμ. Μέχρι σήμερα έχουν εκδοθεί είκοσι βιβλία του, στις πολύ ωραίες μεταφράσεις του Ανταίου Χρυσοστομίδη, που έγινε ένας μεγάλος φίλος και στενός συνεργάτης του Ταμπούκι. Ο Ανταίος Χρυσοστομίδης, άλλωστε, τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Μετάφρασης του 2003 για το Είναι αργά, πολύ αργά. Ξαναμετέφρασε κάποια από τα πρώτα βιβλία του Ταμπούκι που είχαν εκδοθεί στα ελληνικά σε άλλες μεταφράσεις, γιατί ο συγγραφέας ήθελε τα βιβλία του σε κάθε γλώσσα να έχουν μία φωνή.

Από το 2002 ο Ταμπούκι οργάνωσε ένα εκδοτικό παιχνίδι – όλα του τα νέα βιβλία κυκλοφορούσαν ταυτόχρονα, ή σχεδόν, στην Ιταλία στον Carlo Feltrinelli, στη Γαλλία στον Christian Bourgois (και αργότερα στον Gallimard) σε μεταφράσεις του άλλου του φίλου και συνεργάτη Bernard Comment, και στην Ελλάδα, στις Εκδόσεις Άγρα. Μια τριπλή παρουσία σχεδόν ταυτόχρονη κάθε νέου του βιβλίου σε τρεις χώρες. Οι τρεις εκδότες γίναμε κάτι σαν τους Τρεις Σωματοφύλακες για το έργο του.

Στην Ελλάδα εκδώσαμε τέσσερα βιβλία του Ταμπούκι που δεν υπάρχουν αλλού. Το Ένα πουκάμισο γεμάτο λεκέδες το 1999 (ένα βιβλίο συζητήσεων με τον Ανταίο Χρυσοστομίδη πάνω σε όλα τα μέχρι τότε βιβλία του), ένα μικρό βιβλίο για τις ταινίες του Pedro Almodóvar (με τις φωτογραφίες του γιου του Μικέλε) το 2006, έναν μικρό δίγλωσσο τόμο με τον τίτλο Λογοτεχνίας εγκώμιο το 2010 (σε συνέκδοση με το Ιταλικό Ινστιτούτο Αθήνας) και το Δύο ελληνικά διηγήματα το 2000.

Ο Ταμπούκι αγάπησε πιστά τη χώρα μας, και η Ελλάδα του ανταπέδωσε αυτή την αγάπη. Υπάρχουν πρωταρχικά, βεβαίως, οι φανατικοί του αναγνώστες. Ακολούθως το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης το 2010 τον αναγόρευσε Επίτιμο Διδάκτορα του Τμήματος Ιταλικής Γλώσσας και Φιλολογίας, και η πόλη των Χανίων στην Κρήτη τον ανακήρυξε Επίτιμο Δημότη της το 2011, ένα χρόνο πριν το θάνατό του.

Το 2000 δύο υπέροχες γυναίκες των Χανίων, οι αδελφές Ιωάννα και Ρένα Κουτσουδάκη, που έχουν το θαυμάσιο παλιό αρχοντικό ξενοδοχείο «Δώμα», κάλεσαν τον Αντόνιο και τη γυναίκα του Marie-José να κάνουν διακοπές. Δεν τον γνώριζαν προσωπικά, η αρχική σχέση έγινε μέσα από τα βιβλία. Από τότε συγκεντρωνόμασταν στο «Δώμα» κάθε χρόνο. Ήταν το ετήσιο τελετουργικό μας για 12 χρόνια χωρίς διακοπή.

Εκεί έμαθα να βλέπω την ομορφιά αυτού του πολύ σύνθετου και δύσκολου ανθρώπου. Ένας άντρας ιδιαίτερα γαλαντόμος και γενναιόδωρος με τους ανθρώπους που αγαπούσε και εκτιμούσε, με πολύ χιούμορ, αλλά και συνεχείς, απρόβλεπτες, αλλαγές διάθεσης. Όταν η γυναίκα του Μαρί-Ζοζέ κατέβαινε από το δωμάτιο το πρωί, διακρίναμε το βαρόμετρο της διάθεσης του Αντόνιο. Ακολούθως, όταν εκείνος κατέβαινε, αρχίζαμε μια δημοκρατική συζήτηση για την επιλογή της παραλίας. Εννιάμισι φορές στις δέκα ήταν η ίδια παραλία, αυτή που εκείνος προτιμούσε, με μια μικρή ταβέρνα από πάνω, που σερβίρει πάντα την ωραιότερη αχινοσαλάτα σε όλη την Ελλάδα, και με υπέροχους ανθρώπους, που έγιναν φίλοι. Συχνά, οδηγώντας προς την παραλία τραγουδούσε με μια δυνατή φωνή, αλλά και λίγο παράφωνα, ιταλικά τραγούδια της δεκαετίας του ’60, μέσα στο καλοκαιρινό τοπίο της Κρήτης με τα εκκωφαντικά τζιτζίκια. Όμως πέρυσι, τη χρονιά πριν το τέλος του, γυρνώντας από την παραλία τραγουδούσε με τη Μαρί-Ζοζέ το Saudade, σε έναν τόνο πιο μελαγχολικό.

Θαύμαζα πάντα και εκτιμούσα τις λέξεις που επέλεγε για να μιλήσει για συγγραφείς και βιβλία, με βαθιά γνώση, αγάπη και γενναιοδωρία. Επίσης τις επίμονες απόψεις του για κοινωνικά και πολιτικά θέματα. Έδινε τις δημόσιες μάχες του χωρίς να φυλάξει τα νώτα του, με μεγάλη εντιμότητα αλλά και πείσμα μουλαριού, χωρίς πολιτική ορθότητα. Το πλήρωσε πολλαπλώς.

Σ’ αυτές τις συναντήσεις στην Κρήτη, όλοι του οι φίλοι ζήσαμε συχνά το άγχος του δημιουργού. Έβαζε πολύ ψηλά τον πήχυ στις αναζητήσεις του, απέρριπτε πράγματα, κι όταν δυσκολευόταν να δώσει μορφή σε μια ιδέα του, ζούσε αυτή την αγωνία με εντυπωσιακό τρόπο, με εντάσεις, τεντωμένα νεύρα και κεφαλαλγίες.

Όταν το κείμενο ενός άρθρου ή ενός διηγήματος έβρισκε τον τόνο και το δρόμο του, ο Ταμπούκι ήταν ευχαριστημένος, ήθελε να το συζητήσει, να ρωτήσει τη γνώμη ανθρώπων στους οποίους είχε εμπιστοσύνη. Όταν οι ιδέες έρχονταν, έψαχνε κάποιον για να του υπαγορεύσει, για να μη χαθεί η έμπνευση. Έπρεπε αυτός να είναι ιδιαίτερα οικείος, κάποιος με τον οποίο δεν θα ένιωθε την ανάγκη να αυτολογοκριθεί. Στην Κρήτη αυτό συνέβαινε συχνά με τον Ανταίο Χρυσοστομίδη, τον μεταφραστή του. Τότε λοιπόν δεν τον άφηνε να πάει να κολυμπήσει και τον κρατούσε κοντά του για να του υπαγορεύσει κάτι στην ταβέρνα ή στο καφενείο. Όταν έφτανε αυτή η στιγμή, ο Αντόνιο Ταμπούκι είχε ήδη δουλέψει όλο το κείμενο στο κεφάλι του κατά τις προηγούμενες μέρες και κατά τις νύχτες αϋπνίας, είχε τότε πλέον βρει σχεδόν όλες τις λέξεις.

Ο Αντόνιο Ταμπούκι υπήρξε για τις Εκδόσεις Άγρα ένας από τους συγγραφείς που διαμόρφωσαν τη φυσιογνωμία του οίκου. Με τίμησε με την εμπιστοσύνη και τη φιλία του. Από την άλλη, την ώρα που η Ελλάδα βρίσκεται σε τραγική κατάσταση και όπου συχνά στην Ευρώπη μας χαρακτηρίζουν άχρηστους, τεμπέληδες, κλέφτες κ.λπ., η άνευ όρων φιλία του για τη χώρα μας και τους ανθρώπους της θα μας λείψει πολύ.

Σταύρος Πετσόπουλος, Εκδόσεις Άγρα 

ΠΗΓΗ :http://agrapublications.blogspot.com/2014/04/antonio-tabucchi.html

****************************************************

 
ΣΥΣΤΗΝΟΥΜΕ ΤΟ ΥΠΕΡΟΧΟ ΒΙΒΛΙΑΡΑΚΙ "Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΠΟΡΤΟ ΠΙΜ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ " ΩΣ ΜΙΑ ΠΡΟΓΕΥΣΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΜΥΗΤΟΥΣ ΣΤΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΤΟΥ ΤΑΜΠΟΥΚΙ

H ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΠΟΡΤΟ ΠΙΜ

Αυτό το γοητευτικό και αξέχαστο, στον αναγνώστη, βιβλίο είναι η φανταστική και ταυτόχρονα ρεαλιστική αφήγηση ενός ταξιδιού στις Αζόρες, σε αναζήτηση δύο ειδών που σήμερα τείνουν να εξαφανιστούν: της φάλαινας αλλά και των διωκτών της, των παλιών, κλασικών φαλαινοθηρών. Οι θάλασσες και τα νησιά του Ταμπούκι, όχι μόνο φέρνουν στο νου τις θάλασσες και τα νησιά του Κόνραντ και του Μέλβιλ, αλλά εύκολα ενδίδουν σε μια μεταφυσική ερμηνεία: τα τοπία του αναθυμούνται και ανανεώνουν παλιούς θρύλους, οι φαλαινοθηρικές εξορμήσεις αποκτούν ως μόνιμο σκηνικό τους το μαγνητισμό και τη μυστηριώδη δύναμη των λέξεων, οι φάλαινές του γίνονται τα αρχέτυπα που διασχίζουν τους παμπάλαιους ωκεανούς της λογοτεχνίας, τα ναυάγιά του είναι τα ναυάγια περιπετειών που έμειναν χωρίς τέλος, ιστοριών που δεν γράφτηκαν ποτέ, ζωών που χάθηκαν χωρίς να αφήσουν άλλα ίχνη πίσω τους. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)

Στο διήγημα "Η Γυναίκα του Πόρτο Πιμ" , που δανείζει τον τίτλο στο μικρό  βιβλίο, αφηγητής είναι ο "σκοτεινός" ήρωας μιας δραματικής ιστορίας πάθους . Ακροατής είναι ο συγγραφέας .  Στην αβίαστη αφήγηση ξεδιπλώνεται η ερωτική σχέση ανάμεσα σ΄αυτόν, στα εικοσι πέντε του χρόνια , με μια γοητευτική  μυστηριώδη γυναίκα , που εμφανίζεται ξαφνικά στο φαλαινοθηρικό λιμάνι των Αζορών για να γίνει  ιδιοκτήτρια ενός  καταγωγίου ψυχαγωγίας για ναυτικούς.

Ο αφηγητής , σαγηνευμένος από τη γυναίκα, παρατάει τη φαλαινοθηρία και γίνεται η "σκιά" της ,  ακολουθώντας την  κάθε βράδυ έως το σπίτι της και τραγουδώντας έξω από την πόρτα της. Ένα βράδυ η πόρτα ανοίγει και ο ερωτευμένος ναυτικός μπαίνει , επιτέλους, στον Παράδεισο .
 Όμως η μοίρα δεν έχει πει την τελευταία της λέξη και θα του παίξει ένα συγκλονιστικό παιχνίδι προδοσίας που θα σφραγίσει τη  ζωή του...

Αντόνιο Ταμπούκι (1943-2012)- Βικιπαίδεια

ΠΡΟΣ ΑΓΓΛΟΜΑΘΕΙΣ

Διαβάστε το τελευταίο διήγημα της συλλογής και τροφοδότη του τίτλου της :

Antonio Tabucchi, «The Woman of Porto Pim» - The Massachusetts Review

*************************************
Ο ΑΝΤΟΝΙΟ ΤΑΜΠΟΥΚΙ ΜΙΛΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ
***************************************

*ΔΕΙΤΕ ΜΙΑ ΔΕΚΑΛΕΠΤΗ  ΕΥΦΑΝΤΑΣΤΗ ΔΡΑΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΔΙΗΓΗΜΑΤΟΣ

Τίτλος : «Μπαλάντα για ηθοποιό και σκιά "Η γυναίκα του Πόρτο Πιμ" του Αντόνιο Ταμπούκι » , Teatro Gioco Vita / Théâtre de Bourg en Bresse / Festival "L'altra scena"
 Un progetto di Tiziano Ferrari e Fabrizio Montecchi con Tiziano Ferrari adattamento, regia e scene Fabrizio Montecchi oggetti e sagome Nicoletta Garioni musica Fado português luci e suono Davide Rigodanza una coproduzione Teatro Gioco Vita - Teatro Stabile di Innovazione Théâtre de Bourg en Bresse Festival "L'altra scena" lo spettacolo è tratto dal racconto Donna di Porto Pim di Antonio Tabucchi. Copyright ©1983, Antonio Tabucchi, con l'autorizzazione di The Wylie Agency (UK) Limited

• Add to Phrasebook
  • No word lists for Italian -> Greek...
  • Create a new word list...
• Copy

• Add to Phrasebook
  • No word lists for Italian -> Greek...
  • Create a new word list...
• Copy