Για την άδεια...
Αυτοί
που σπάνε τις βιτρίνες των μαγαζιών στο Κολωνάκι, στο «κέντρο» ας πούμε
του ελληνικού «καπιταλισμού», θεωρούν πιθανώς ότι πλήττουν καίρια τον
ίδιο τον καπιταλισμό, τις αξίες του και τα σύμβολά του και άρα δείχνουν
στον λαό που στενάζει υπό το βάρος των τροϊκανικών μέτρων, που είναι και
κυβερνητικά, μη λαθεύουμε, τον δρόμο προς την αποτίναξη του ζυγού; Να
είναι τόσο αφελείς δεν φαίνεται δυνατό.
Να νομίζουν
ότι κάνουν επίδειξη δύναμης, ότι το λαϊκό κίνημα δηλώνει «παρών» στους
μεγάλους αγώνες της κοινωνίας κατά της καταπίεσης και εξαθλίωσής της;
Κομμάτι αδιανόητο προβάλλει και τούτο. Να είναι πεπεισμένοι ότι οι
δικαστές που αρνήθηκαν να χορηγήσουν τη [νόμιμη] άδεια στον Κουφοντίνα
θα τρομάξουν και θα αλλάξουν την απόφασή τους; Αυτό κι αν είναι
ακατανόητο, τουλάχιστον για τον κοινό νου, αλλά και αυτόν που τον
υπερβαίνει [τον κοινό νου].
Τι μένει ως
ερμηνεία; Η βία για τη βία, προδήλως, επαχθής και άσκοπη, με ροπή
μάλιστα προς τη γελοιότητα, αφού δεν εκφέρει λόγο [πολιτικά
επιχειρήματα]. Απαιτεί μέγιστη παιδεία ο αναρχισμός ακόμη και από
εκείνους που τη σνομπάρουν ή την απορρίπτουν, προτιμώντας έναν κατανοητό
μόνο για τους ίδιους ακτιβισμό. [«Δράσε ή σκάσε» τάχα· ναι, αλλά για να
φτάσεις να δράσεις πρέπει να μάθεις πρώτα -τουλάχιστον τα βασικά.]
Αδιαφορούν
φαίνεται για τα αντανακλαστικά της κοινωνίας· ακόμη κι όταν η τελευταία
είναι βυθισμένη σε λήθαργο ή απλώς υπνώττει, δεν έχει εντούτοις χάσει
εντελώς την ελάχιστη κριτική [και μάλιστα προς το συμφέρον της]. Αυτή,
ας την πούμε λοιπόν συμφέρουσα κριτική της κοινωνίας, δηλώνει την
απέχθειά της για τη χρήση βίας εκ μέρους μιας μικρής ομάδας, που
προφανώς δεν ξέρει πού πάν' τα τέσσερα από κοινότητες, γειτονιές, μικρές
κοινωνίες.
Τέτοιες πράξεις αχρείαστης βίας
λειτουργούν ανασταλτικά έστω και αν τις γεννά μια δίκαιη ιδέα, που είναι
η έκδοση άδειας για τον κρατούμενο· χάνουν έτσι το όποιο δίκιο τους
-και βεβαίως είναι δίκαιο να δοθεί η άδεια και βεβαίως η άρνηση των
υπευθύνων να δοθεί αντίκειται στους νόμους του κράτους, άρα είναι
παράνομη [η άρνηση]. Υπάρχουν και άλλοι τρόποι μέσα σε αυτό το καθεστώς,
όσο κι αν οι ίδιοι το απεχθάνονται ή το αρνούνται και θέλουν μόνο να το
ανατρέψουν, υπάρχουν λοιπόν ειρηνικοί αλλά λυσιτελείς τρόποι για να
διαμαρτυρηθούν μπροστά στην κρατική παρανομία και να πιέσουν ώστε να
πάψει η αδικία.
Όταν έχεις δίκιο και όταν βοά ο
τόπος, δύσκολα το χάνεις. Ο κρατούμενος Δ. Κουφοντίνας εν προκειμένω
έχει όλο το δίκιο με το μέρος του, επικουρούμενος από το ίδιο το
δημοκρατικό πολίτευμα -ήδη οι ευαίσθητοι δημοκρατικά πολίτες
διαμαρτύρονται για την άδικη απόφαση να μην του δοθεί η άδεια, που, όπως
όλοι οι κρατούμενοι, υπό προϋποθέσεις, δικαιούται. Σύνεση και φρόνηση
απαιτείται, τίποτα άλλο [εκ μέρους των δικαστών, πρωτίστως].
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Διονύσης Μαρίνος
Διονύσης Μαρίνος
Πηγή : Andro.gr [ http://www.andro.gr/apopsi/grigoris-psarianos/ ]
Πηγή : Andro.gr [ http://www.andro.gr/apopsi/grigoris-psarianos/ ]
Διονύσης Μαρίνος
Διονύσης Μαρίνος
Πηγή : Andro.gr [ http://www.andro.gr/apopsi/grigoris-psarianos/ ]
Πηγή : Andro.gr [ http://www.andro.gr/apopsi/grigoris-psarianos/ ]
Διονύσης Μαρίνος: "Οι βιτρίνες της Βουκουρεστίου ως ταξικός εχθρός "| Πηγή:Andro
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου