Η Μίννι Πρατ, διαβάζοντας ποιήματά της.
Δικαιοσύνη, έλα
Ένας τρομερός ήχος αναμένει, εγκλωβισμένος στον πάγο,
στα βάθη του πάγου, στα βλαστάρια του χιονιού
στα κλαριά του έλατου, στη βαριά σιωπή
του χιονιού, που λάμπει στον ήλιο, λαμπρή
σα σμήνος από σκνίπες, τίποτα παρά πετάγματα
φτερών το μεσημέρι. Με τον ήλιο έρχεται θόρυβος.
Γλώσσες πάγου ελευθερώνονται, πέφτουν, θρυμματίζονται,
σκίζονται, μιλούν. Αν μπορούσα να γράψω τα λόγια.
Απλό, σα να γυρίζεις σελίδα, να λες Γράψε
τι συνέβη, αλλά αυτό σημαίνει επιστροφή
στο κρύο μέρος όπου τιμωρήθηκα.
Μονάχη στον σκληρό κύκλο όπου είμαι κατεψυγμένη
ο αδειανός χώρος, τα παιδιά, η μάνα, ο πατέρας φευγάτος,
ο εραστής έφυγε μακρυά. Υπάρχει ακόμα θλίψη
και περιμένει, βλοσυρή, μουδιασμένη, κρατώντας συντροφιά με
το θυμό. Μπορώ να μυρίσω το θυμό μου όπως το θειάφι
πάνω στα σπίρτα. Ήθελα αυτό που είχε συμβεί
να ’ναι ένας τοίχος να καεί, ένα παράθυρο να σπάσει.
Στη γροθιά μου τα κομμάτια θα έλαμπαν και θα έπεφταν.
Όλα θα μπορούσαν ν’ αλλάξουν. Δεν θα είμαι μόνη.
Αντ’ αυτού, έχω πει την ιστορία μου ξανά και ξανά
σε πάρτι, στην παρυφή των συναντήσεων, η ζωή μου
γραπωμένη στη γροθιά μου, τα μάτια μου εύθραυστα σα γυαλί.
Ντροπιασμένη, οι άνθρωποι γύρισαν τα πρόσωπά τους μακρυά
απ’ τη γυναίκα που κομπάζει, ζητώντας: Δικαιοσύνη,
τέντωσε το χέρι σου. Έλα κάτω, λαμπερή,
απ’ όπου έκρυψες τον εαυτό σου πέρα μακριά.
Απόδοση: Γεωργίου Νικ. Σχορετσανίτη
Από τη συλλογή, ‘The Dirt She Ate: New and Selected Poems’ (Pittsburgh: University of Pittsburgh Press, 2003)
Σημείωση: Μικρή αναφορά στο βιογραφικό σημείωμα και στο έργο της Μίννι Πρατ (1946- ), έγινε στις σελίδες της Press Publica, στις 28 Μαρτίου 2019, με τίτλο, ‘Μίννι Πρατ (1946- ), Μια γενναία λευκή ποιήτρια και πολιτική ακτιβίστρια’.
Επιμέλεια: Γεώργιος Σχορετσανίτης
Πηγή: presspublica.gr
Δικαιοσύνη, έλα
Ένας τρομερός ήχος αναμένει, εγκλωβισμένος στον πάγο,
στα βάθη του πάγου, στα βλαστάρια του χιονιού
στα κλαριά του έλατου, στη βαριά σιωπή
του χιονιού, που λάμπει στον ήλιο, λαμπρή
σα σμήνος από σκνίπες, τίποτα παρά πετάγματα
φτερών το μεσημέρι. Με τον ήλιο έρχεται θόρυβος.
Γλώσσες πάγου ελευθερώνονται, πέφτουν, θρυμματίζονται,
σκίζονται, μιλούν. Αν μπορούσα να γράψω τα λόγια.
Απλό, σα να γυρίζεις σελίδα, να λες Γράψε
τι συνέβη, αλλά αυτό σημαίνει επιστροφή
στο κρύο μέρος όπου τιμωρήθηκα.
Μονάχη στον σκληρό κύκλο όπου είμαι κατεψυγμένη
ο αδειανός χώρος, τα παιδιά, η μάνα, ο πατέρας φευγάτος,
ο εραστής έφυγε μακρυά. Υπάρχει ακόμα θλίψη
και περιμένει, βλοσυρή, μουδιασμένη, κρατώντας συντροφιά με
το θυμό. Μπορώ να μυρίσω το θυμό μου όπως το θειάφι
πάνω στα σπίρτα. Ήθελα αυτό που είχε συμβεί
να ’ναι ένας τοίχος να καεί, ένα παράθυρο να σπάσει.
Στη γροθιά μου τα κομμάτια θα έλαμπαν και θα έπεφταν.
Όλα θα μπορούσαν ν’ αλλάξουν. Δεν θα είμαι μόνη.
Αντ’ αυτού, έχω πει την ιστορία μου ξανά και ξανά
σε πάρτι, στην παρυφή των συναντήσεων, η ζωή μου
γραπωμένη στη γροθιά μου, τα μάτια μου εύθραυστα σα γυαλί.
Ντροπιασμένη, οι άνθρωποι γύρισαν τα πρόσωπά τους μακρυά
απ’ τη γυναίκα που κομπάζει, ζητώντας: Δικαιοσύνη,
τέντωσε το χέρι σου. Έλα κάτω, λαμπερή,
απ’ όπου έκρυψες τον εαυτό σου πέρα μακριά.
Απόδοση: Γεωργίου Νικ. Σχορετσανίτη
Από τη συλλογή, ‘The Dirt She Ate: New and Selected Poems’ (Pittsburgh: University of Pittsburgh Press, 2003)
Σημείωση: Μικρή αναφορά στο βιογραφικό σημείωμα και στο έργο της Μίννι Πρατ (1946- ), έγινε στις σελίδες της Press Publica, στις 28 Μαρτίου 2019, με τίτλο, ‘Μίννι Πρατ (1946- ), Μια γενναία λευκή ποιήτρια και πολιτική ακτιβίστρια’.
Minnie Bruce Pratt (1946- ) - Wikipedia
Επιμέλεια: Γεώργιος Σχορετσανίτης
Πηγή: presspublica.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου