Ο λαβύρινθος της σιωπής - Βικιπαίδεια
Ο λαβύρινθος της σιωπής είναι γερμανική ταινία του 2014 σε σκηνοθεσία του Τζούλιο Ριτσιαρέλι και σε σενάριο του σκηνοθέτη και της Ελίζαμπεθ Μπάρτελ. Βασίζεται στη Δίκη του Άουσβιτς που έλαβε χώρα στη Φρανκφούρτη από το 1963 ως το 1965.Ήταν η πρόταση της Γερμανίας για την καλύτερη ξενόγλωσση ταινία στα 88α βραβεία Όσκαρ και κατάφερε να φτάσει στην τελική εννεάδα.[1]
Πλοκή
Φρανκφούρτη, 1958. Ο νεαρός εισαγγελέας Γιόχαν Ράντμαν αναλαμβάνει την υπόθεση του Σιμόν Κιρς, επιζώντος του Ολοκαυτώματος, όταν ο τελευταίος αναγνωρίζει το πρόσωπο του Άλοϊς Σουλτς, πρώην διοικητή του Άουσβιτς. Ο Εβραίος δικαστικός Φριτς Μπάουερ τον θέτει επικεφαλής της έρευνας για πρώην Ναζί που έμειναν ατιμώρητοι. Βοηθός του Ράντμαν στην έρευνα είναι ο δημοσιογράφος Τόμας Νιέλκα, που είναι φίλος του Κιρς, και η γραμματέας του.Ο Αμερικανός ταγματάρχης Πάρκερ δίνει πρόσβαση στα αρχεία και ο Ράντμαν βρίσκει ότι 8.000 άτομα είναι ύποπτα για την έρευνά του. Κατά τη διάρκεια της έρευνάς του ανακαλύπτει ότι λίγοι Γερμανοί γνωρίζουν τι έγινε στο Άουσβιτς και μεταξύ αυτών είναι και ο ίδιος. Μετά από λίγο προστίθεται στην ερευνητική ομάδα και ο εισαγγελέας Ότο Χάλερ.
Ο Ράντμαν θεωρεί πως ο εγκέφαλος των εγκλημάτων ήταν ο Γιόζεφ Μένγκελε και πως αυτός πρέπει να συλληφθεί, αντιλαμβάνεται όμως ότι αυτό είναι αδύνατο, λόγω της προστασίας του από το Γερμανικό κράτος. Μετά από συνομιλίες του με αξιωματούχους του Ισραήλ, μαθαίνει ότι δεν προτίθενται να ασχοληθούν με τον Μένγκελε. Εν τέλει, η Μοσάντ συλλαμβάνει Άντολφ Άιχμαν για να δικαστεί στην Ιερουσαλήμ. Παράλληλα, ο Ράντμαν συνάπτει σχέση με τη Μαρλένε.
Μετά από προτροπή του Μπάουερ, ο Ράντμαν αρχίζει να ψάχνει τους ανθρώπους που θεωρούνται "ασήμαντοι". Έτσι, βρίσκει ότι υπηρέτησαν στο Άουσβιτς αρτοποιοί, οδοντίατροι, μηχανικοί αυτοκινήτων και άλλοι καθημερινοί άνθρωποι. Επίσης, βρίσκει ότι μέλος του ναζιστικού κόμματος ήταν και ο πατέρας του, ενώ ο Νιέλκα του λέει πως υπηρέτησε και εκείνος στο Άουσβιτς. Μία μέρα που επισκέπτεται τη Μαρλένε, της λέει και πως ο πατέρας της ήταν Ναζί, κάτι που τους οδηγεί στη σύγκρουση.
Ο Μπάουερ μιλά με τον απογοητευμένο Ράντμαν και του λέει πως επέλεξε εκείνον για επικεφαλής της έρευνας, γιατί έχει γεννηθεί το 1930, οπότε είναι αδύνατον να έχει υπηρετήσει στον ναζιστικό στρατό, κάτι που έχουν κάνει πολλά μέλη του δικαστικού κλάδου. Ο Ράντμαν του ανακοινώνει πως παραιτείται από αυτή την υπόθεση.
Στο τέλος ο Ράντμαν ανακτά το θάρρος του και επανέρχεται στην υπόθεση, ενώ τα ξαναβρίσκει με τη Μαρλένε. Η ταινία τελειώνει με την έναρξη της δίκης (Δίκη του Άουσβιτς (Γερμανία) - Βικιπαίδεια)
το 1963.
Διανομή
| Ηθοποιός | Ρόλος |
|---|---|
| Αλεξάντερ Φέλινγκ | Γιόχαν Ράντμαν |
| Αντρέ Σιμάνσκι | Τόμας Νιέλκα |
| Γκερτ Φος | Φριτς Μπάουερ |
| Φριντερίκε Μπεχτ | Μαρλένε Βόντρακ |
| Γιοχάνες Κιρς | Σιμόν Κιρς |
| Γιόχαν φον Μπούλοβ | Ότο Χάλερ |
| Χάνζι Γιόχμαν | γραμματέας |
OI ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΗΣ "ΔΙΚΗΣ ΤΟΥ ΑΟΥΣΒΙΤΣ"
Φριτς Μπάουερ , ο Γενικός εισαγγελέας χάρη στον οποίο ξεκίνησε και υποστηρίχθηκε η έρευνα , που οδήγησε 17 δολοφόνους του Άουσβιτς στην καταδίκη τους.
Η Πολιτική Αγωγή στη Δίκη του Άουσβιτς: ο Δρ. Ο Hanns Großmann (1912-1999), ο εισαγγελέας Georg Friedrich Vogel (1926-2007), ο πολιτικός εισαγγελέας Joachim Kügler (1926-2012), και ο πεισματάρης ιδεαλιστής ο εισαγγελέας Gerhard Wiese (* 1928). 
Τόμας Κνιέλκα: αρχικά φαντάρος στο Άουσβιτς, αργότερα δημοσιογράφος .
Οι συγκλονιστικές του εμπειρίες τον οδήγησαν στο να αγωνιστεί με όλες του της δυνάμεις
για την στοιχειώδη απονομή της Δικαιοσύνης. Και τα κατάφερε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου