Η Ελλάς κλυδωνίζεται αλλά μηδέποτε βυθίζεται
Ο βραβευμένος συγγραφέας και ποιητής Νάνος Βαλαωρίτης γιορτάζει τα 95 του χρόνια με μια έκθεση σχεδίων και μια έκδοση με τα δοκίμιά του.
[........]
• Πώς βλέπετε την κατάσταση στην Ελλάδα αλλά και γενικότερα στον κόσμο;
Παρατηρώντας τη στάση Ευρωπαίων και Αμερικανών σε άλλα χρεωμένα κράτη διαπιστώνεις λιγότερη σκληρότητα. Εξηγώ την τρομερή πίεση που δεχόμαστε με όρους ψυχολογικούς παρά οικονομικούς.
Ανέκαθεν δεν μας αγαπούσαν... Αντιπάθεια προερχόμενη από την αντίθεση Δύσης-Βυζαντίου που προκάλεσε τις γνωστές καταστροφές, την κατάληψη ελληνικών εδαφών κ.λπ., η οποία σ’ έναν βαθμό οφείλεται στην εχθρότητα της ιδιαίτερα μαχητικής Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας έναντι της ειρηνόφιλης Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Οι καθολικοί έχουν καταστρέψει ολόκληρους πολιτισμούς στο όνομα του δόγματος. Δεν είναι τυχαία η πολεμική σε Ρωσία, Σερβία κι άλλες βαλκανικές χώρες. Εμείς είμαστε η κατακλείδα αυτής της εχθρότητας η οποία εν μέρει είναι συνειδητή και εν μέρει ασυνείδητη. Κατ’ εμέ το σηκωμένο δάχτυλο της Αφροδίτης αποτυπώνει την πολιτιστική επίθεση που δεχόμαστε πάνω από την οικονομική.
• Το αξιολογείτε περισσότερο από ένα ακραίο δημοσιογραφικό σχόλιο;
Το «Focus», η «Bild», λιγότερο το «Spiegel», είναι έντυπα συνδεδεμένα με τη Μέρκελ. Τέτοια δημοσιεύματα υπακούνε απολύτως στην κρατική πολιτική. Η πολεμική γερμανικών ΜΜΕ προς την Ελλάδα έχει ρίζες. Δεν ξεχνούν τον ρόλο μας στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, δεν εννοώ απλώς την αντίσταση. Με την καθυστέρηση που τους κάναμε έχασαν τον πόλεμο. Αυτός ο κρίσιμος μήνας αργοπορίας απέβη μοιραίος.
Άργησαν να χτυπήσουν τη Ρωσία, τους βρήκε ο χειμώνας, νικήθηκαν. Το ομολογεί άλλωστε ο αρχηγός του επιτελείου του Χίτλερ. Στην Αμερική, γινόμουν συχνά δέκτης αυτής της εχθρότητας.
Κάποτε στο Σαν Φρανσίσκο, στη διάρκεια ενός δείπνου υπέστην την εκφρασμένη απέχθεια από τον Γερμανό διευθυντή του Γκέτε. Μου εξομολογήθηκε πως όταν τραυματίστηκε στην Κρήτη μεταφέρθηκε σ’ ένα πρόχειρο ιατρείο που δεν του άρεσε. Όταν μπήκε στο αεροπλάνο είπε: «Επιτέλους πατάω γερμανικό έδαφος». Η Ελλάδα, μια κατεστραμμένη από τους ίδιους χώρα, ήταν και κατηγορούμενη...
• Αλλά το χρέος μας είναι δεδομένο. Κι έχουμε ευθύνη.
Ασφαλώς οι Έλληνες είναι αμαρτωλοί από εποχής Αδάμ αλλά συγχρόνως είναι και αρματολοί… Οι ευθύνες μας χλομιάζουν μπροστά σε εκείνες των Γερμανών, οι απατεωνιές των οποίων είναι εκατονταπλάσιες, ασύλληπτες σε κέρδη. Εξαγοράζουν τα πάντα.
Ως γνήσιοι γραφειοκράτες αναρωτήθηκαν έγκαιρα, νοικοκυρεμένα: Τι θα τους κάνουμε όλους αυτούς;... Αρνούνται τις αποζημιώσεις πολέμου ισχυριζόμενοι ότι η υπόθεση έχει κλείσει. Λάθος, τίποτα δεν έχει κλείσει. Οι υποχρεώσεις για τα εγκλήματα πολέμου δεν εξαλείφονται ποτέ. Εχουμε να κάνουμε με βάρβαρους.
• Πολύ βαρύ ακούγεται αυτό…
Πρόκειται για τη βαρβαρότητα ενός σχιζοφρενούς έθνους που ενώ είναι υπερπολιτισμένο (με τέτοια κληρονομιά στη φιλοσοφία, την επιστήμη, τα γράμματα) φέρεται με νοοτροπία δράκου.
Είναι συμπέρασμα που προκύπτει από αναλύσεις των ίδιων των Γερμανών για τον εαυτό τους. Η Ιστορία δείχνει πως κινούνται μεταξύ φόβου και πανικού στη σκέψη ότι άλλα έθνη τούς ξεπέρασαν σε ιμπεριαλιστική εξέλιξη.
Στον πρώτο πόλεμο απέτυχαν να νικήσουν τους Άγγλους και να κυριαρχήσουν στις θάλασσες. Στον δεύτερο άλλαξαν τακτική αξιοποιώντας τον στρατό. Η Ρωσία έχασε τότε το 1/5 του πληθυσμού της. Πώς να ξεχάσουμε την πολιορκία του Στάλινγκραντ; Απέτυχαν χάρη στην αντίσταση των Ευρωπαίων αλλά και των Σέρβων, του ανθεκτικού λόγω κλίματος ρωσικού λαού.
• Περιγράφετε ένα σύνδρομο ήττας…
Ξεκινάει από τον Μεσαίωνα με τις επιδρομές ξανά εναντίον των Ρώσων, όπου και πάλι ο ρωσικός χειμώνας τούς καταπόντισε κυριολεκτικά στην παγωμένη λίμνη Βαϊκάλη. Οι Ρώσοι περιμένουν πάντα την επίθεση της Δύσης. Όλα όσα γίνονται διεθνώς συνδέονται μεταξύ τους, αλλά η δική μας ατυχία δεν είναι… τυχαία, για να πούμε και κάτι αντιφατικό.
Οι Αμερικανοί προσπαθούν να την περικυκλώσουν από την Κεντρική Ασία και από τις πρώην λαϊκές Δημοκρατίες. Το ίδιο επιχειρούν και οι Ευρωπαίοι. Η εμφάνιση των ισλαμιστών άλλαξε τις συμμαχίες αλλά οι βασικές γραμμές δεν αλλάζουν. Οι ΗΠΑ έχουν πρόβλημα με την εξέλιξη της Κίνας.
Τελευταία εμφανίστηκε ως πογκρόμ που θυμίζει εκείνο κατά των Εβραίων. Πριν από μερικά χρόνια οι Έλληνες στην Ευρώπη δεν μπορούσαν να νοικιάσουν δωμάτιο, αναγκάζονταν να πληρώσουν τα γεύματα πριν τα φάνε…
Το φαινόμενο εξασθένησε πρόσφατα εξαιτίας της κρίσης του προσφυγικού. Το ενδιαφέρον εστιάστηκε αλλού, αποσύρθηκαν τα περί τεμπέληδων και αναξιόπιστων Ελλήνων, αφού οι Ευρωπαίοι αποδείχτηκαν αναξιόπιστοι στις ευρωπαϊκές αρχές. Επίσης έχουν ν’ αντιμετωπίσουν δικά τους σοβαρά προβλήματα.
Το χρέος της Γαλλίας ανεβαίνει, αδυνατεί να ανταγωνιστεί τη βιομηχανική ισχύ της Γερμανίας, κάτι που οι Γάλλοι συνειδητοποιούν σταδιακά. Οι κινητοποιήσεις στα μέτρα λιτότητας είναι πολύ πιο έντονες απ’ ό,τι στη χώρα μας.
• Φοβάστε τη διάλυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης;
Αναλύσεις σοβαρών οικονομολόγων, όπως του Πολ Κρούγκμαν, υποστηρίζουν ότι το ευρώ δεν αντιπροσωπεύει πια τίποτα. Δεν υπάρχει η πολιτική, οικονομική ένωση που ισχύει στις Πολιτείες της Αμερικής, άσε τις διαφορετικές κουλτούρες και γλώσσες.
Επειδή το δολάριο έπεσε εξαιτίας του μεγάλου χρέους των ΗΠΑ -οι Κινέζοι αγόρασαν όλα τα ομόλογά τους-, το ευρώ μοιάζει ισχυρό. Όμως αυτό δεν θα διαρκέσει γιατί η ίδια η Γερμανία, απαιτώντας λιτότητα, υπονομεύει τις χώρες που θα τη στήριζαν: Γαλλία, Ισπανία, Ιταλία, Πορτογαλία, Ελλάδα.
• Τι υπαγορεύει αυτή την πολιτική;
Ο τρόμος του πληθωρισμού. Ακούγεται παιδαριώδες ως επιχείρημα αλλά είναι έτσι. Έζησα στη Γερμανία μέχρι πέντε ετών. Η μητέρα μου αγόραζε ένα αυγό πληρώνοντας πολλά εκατομμύρια μάρκα και μου το έδινε κρυφά, μη δει και στενοχωρηθεί η οικογένεια στο σπίτι της οποίας μέναμε.
Ήταν τέτοιος ο πληθωρισμός τότε που οι άνθρωποι δεν μπορούσαν ν’ αγοράσουν ούτε ένα αυγό. Μια τραγική κατάσταση που γέννησε το τέρας του Χίτλερ. Σήμερα διευθύνουν οι Μέρκελ και Σόιμπλε, ένα ζεύγος περίεργο. Αυτός από τη Δυτική Γερμανία, εκείνη από την Ανατολική, μείγμα εκρηκτικό. Δεν τους εμπιστεύομαι καθόλου. Η Ελλάδα είναι πιόνι στα χέρια τους.
• Η σημερινή κυβέρνηση μπορεί να αντισταθεί;
Όταν πήγε να κουνηθεί της έσφιξαν αμέσως το λουρί με τα capital controls. Γιατί δεν το έκαναν σε άλλη χώρα; Έπρεπε να υποτάξουν τον ΣΥΡΙΖΑ και το πέτυχαν. Αν κυβερνούσε η Ν.Δ. δεν θα είχαν εξελιχτεί τα πράγματα με τέτοια δραματική ταχύτητα. Όλοι είμαστε υποταγμένοι, όχι μόνο ο Τσίπρας.
Οποιοσδήποτε κι αν κυβερνούσε δεν θα είχε επιλογή. Η οικονομία είναι ο απόλυτος ρυθμιστής. Ακόμα κι αν καταρρεύσει το ευρώ, εμείς θα... μείνουμε στο ευρώ. Θα το σφίγγουμε στη χούφτα μας…
Η μοίρα μας είναι δεμένη μαζί του. Δεν μπορούμε να φύγουμε, δεν ορίζουμε την τύχη μας μένοντας. Πολλά μπορώ να κατακρίνω στην πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά επιλογή μετά το δημοψήφισμα δεν είχε. Χρειάζεται υπομονή και πονηριά για να μη μας ρίξουν κι άλλο.
• Θα χρησίμευε μια κυβέρνηση συνεργασίας;
Δεν νομίζω. Το κυρίαρχο χαρακτηριστικό των Ελλήνων είναι η διχόνοια. Είναι το πρώτο που μαθαίνεις ανοίγοντας την Ιλιάδα: τον καβγά του Αχιλλέα με τον Αγαμέμνονα, να βρίζονται σαν παιδιά. Είμαστε ατομιστές, εγωιστές αλλά υπό συνθήκες συνεργαζόμαστε. Δουλεύουμε μαζί –δεν είναι τυχαίο φαινόμενο η ελληνική ναυτοσύνη–, θυσιάζουμε τη ζωή μας στα δύσκολα.
Η Αριστερά και οι ακλόνητες ιδεολογίες που γνωρίσαμε πριν από τον πόλεμο τελείωσαν. Χρειαζόμαστε έναν κοινωνικό σοσιαλισμό, μέριμνα για παιδεία, εργασία, περίθαλψη, περιβάλλον.
Ο πλανήτης κινδυνεύει. Μέσα σε πενήντα χρόνια θα χάσουμε γη, πολιτείες θα βρεθούν κάτω από τον ωκεανό. Πρέπει να εκλεγεί η Χίλαρι Κλίντον, δεν γίνεται αλλιώς. Οι άλλοι κωφεύουν.
[............]
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗΗ=> Ελλάς κλυδωνίζεται αλλά μηδέποτε βυθίζεται
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου