Ένας λησμονημένος ρεμπέτης

ΚΩΣΤΑΣ ΜΑΡΣΕΛΟΣ ή ΝΟΥΡΟΣ. Γεννήθηκε στη Σμύρνη το 1892 και πέθανε στην Κοκκινιά του Πειραιά, μόνος, φτωχός και δυστυχισμένος στις 26-5-72. Από το 1910 ήταν φημισμένος τραγουδιστής στη Σμύρνη. Στην Ελλάδα άφησε εποχή. Θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους Έλληνες λαϊκούς τραγουδιστές. Έχει τραγουδήσει σε μεγάλο αριθμό δίσκων.Χαρακτηριστικά οι παλιοί διηγούνται πως επειδή τα κέντρα που δούλευε γέμιζαν νωρίς, όσοι πήγαιναν και δε βρίσκανε θέση, καθόντουσαν απ' έξω από το κέντρο γιά να τον ακούσουν. Ήταν βραδιές που έξω από το κέντρο του περίμεναν και πενήντα άμαξες με πελάτες μήπως αδειάσει κανένα τραπέζι.

Τίτλος: " Στην Αθήνα "
( Ντόπιες Κούκλες, Μανούλα Μου, Με Μπούκλες )
Πρώτος Στίχος: " Στην Αθήνα, Βρε !, Παιδιά "
Σύνθεση: Τούντας Παναγιώτης
Στίχοι: Τούντας Παναγιώτης
Ερμηνεία: Νούρος Κώστας Ή Μαρσέλλος Ή Μασσέλος
Τόπος / Έτος: Αθήνα / 1930
Δίσκος: Parlophone Γερμανίας B. - 21586 / 101176.
Χορός / Ρυθμός: Χασάπικος

Στην Αθήνα, Βρε !, Παιδιά,
Έχει, Εύμορφες Κοπέλες,
Στην Αθήνα, Βρε !, Παιδιά,
Έχει, Εύμορφες Πολλές,

{Ντόπιες Κούκλες,
"Μανούλα Μου", Με Μπούκλες,
Γλυκές Χωριατοπούλες, Νεράιδες Λυγερές,} ( Δις )
{Και Κάτι Χανουμάκια,
Με Όμορφα Ματάκια,
Σμυρνιές Προσφυγοπούλες, Που Κάβουν Τις Καρδιές,} ( Δις )

- Ώπα ... !!! Μωρέ Τι (Εί)'ναι Τούτο ...?
- Έχασα Το(ν) Μπούσουλα !!!
- Θα Τρελαθώ Μανούλα Μου,
- Τι Ομορφιές Είναι Τούτες ... ?
- Πω !, Πω !, Ένα Κοπάδι Κοριτσόπουλα Πο'(υ) (Έ)'ρχετε ... !!!
( Φωνή : Τούντα Παναγιώτη )

Στην Αθήνα, Δε(ν) Μπορώ,
Δίχως Έρωτα Να Ζήσω,
Στην Αθήνα, Δε(ν) Μπορώ,
Δίχως Έρωτα Να Ζω,

{Ωχ !, Τα Βράδια,
Κοριτσόπουλα, Κοπάδια,
Κουκλίτσες Παντρεμένες Και Χήρες, Στο Σωρό,} ( Δις )
{Με (Ε)'κάνουν Να (Ε)'στενάζω,
"Μανούλα Μου" ! Φωνάζω,
Αναθεματισμένες, Μου (Ε)'πήραν Το Μυαλό._} ( Δις )

- Ώπα ... !!! Να Ζήσουν, Οι Όμορφες ... !!!
( Φωνή : Τούντα Παναγιώτη ) 

****************** 
 Κακούργα πεθερά

Στίχοι: Ιάκωβος Μοντανάρης
Μουσική: Ιάκωβος Μοντανάρης (κατ' άλλους Μάρκος Βαμβακάρης)
Τραγούδι: Κώστας Μαρσέλος ή Νούρος

Στου Χαροκόπου τα στενά μια μικροπαντρεμένη
εσκότωσε τον άντρα της βρε η δαιμονισμένη

Στον ύπνο που κοιμόντανε μάνα και θυγατέρα
έβάλανε τον ανηψιό και του ‘ριξε τη σφαίρα.

Βρε Φούλα δεν εσκέφτηκες, δεν πόνεσε η καρδιά σου
τον άντρα σου, τα νιάτα σου, τα άμοιρα παιδιά σου

Βρε Φούλα πως εβάστηξες και πως βαστάς ακόμα
εσύ να ‘σαι στη φυλακή κι άντρας σου στο χώμα.

Κι εσύ κακούργα πεθερά τους πήρες στο λαιμό σου
την κόρη σου, τον ανιψιό, την δούλα, τον γαμπρό σου

Καημένε Αθανασόπουλε τι σού ‘μελε να πάθεις
από γρουσούζα πεθερά τα νιάτα σου να χάσεις.

Μάνα γλυκιά μανούλα μου πάψε τα δάκρυά σου
και πάρε τα παιδάκια μου μέσα στην αγκαλιά σου

Αυτά θα έχεις για παιδιά, μένα λησμόνησέ με
θα με σταυρώσης Παναγιά, μάνα συγχώρησέ με.
****************