ΜΕΡΕΣ ΞΑΝΘΕΣ
Μέρες ξανθές
σαν κεφάλια μικρών παιδιών
ωραίες.
Μεσημέρια όλο φως
σα μάτια από θάλασσα.
Νύχτες ζεστές
σα βελούδινα μαξιλάρια.
Ζωή ενός καλοκαιριού
που έφερε
ένα αιώνιο λιοπύρι.
Κάθε που βλέπω τα μάτια σου
ζούνε μέσα μου όλα.
«Φύγε ρε λαμόγιο» – Έτσι πέταξαν τη δασκάλα των παιδιών μας στον δρόμο, για να μπουν οι τουρίστες στα Χανιά Η γυναίκα πήρε το πλοίο νύχτα, για να σωθεί. Για να μη μείνει χωρίς ρεύμα, χωρίς νερό, χωρίς πόρτα.
Ο Max Richter ,William Waterworth ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου