Παρασκευή, Αυγούστου 28, 2015

Μπορείς να τους εξαπατήσεις όλους μια φορά, για πάντα μερικούς αλλά ποτέ όλους συνεχώς

Υποσημειώσεις: Ξεμείναμε από αυταπάτες

Δημοσιεύθηκε: huffingtonpost.gr/
LAFAZANIS

Τέλειωσαν τα ψέματα. Ο κάθε κατεργάρης στον πάγκο του, έκαστος εφ' ω ετάχθη, θα φάει η μύγα σίδερο και άλλα τέτοια, θ' ακούσουμε κατά πάσα πιθανότητα. Επίσης προβλέπω ότι θα μιλήσουμε και για το τέλος των ψευδαισθήσεων, της αθωότητας και για ώρες ευθύνης.
Η μόνη αδιαμφισβήτητη αλήθεια είναι πως η μεγάλη αυταπάτη του λαθραίου βίου ενός κράτους, που ζούσε δημοσιονομικώς ανισσόροπα τέλειωσε. Δραματικά, απότομα, άγαρμπα σα προσγείωση αεροπλάνου μέσα σε καταιγίδα με τρομερές αναταράξεις ίσως, αλλά πάντως τέλειωσε. Ευρωζώνη χωρίς μνημόνιο τέλος. Όποιος από τους υποψηφίους αρχηγούς κομμάτων υποσχεθεί κάτι τέτοιο σ' αυτές τις εκλογές, θα πρέπει ν' απευθυνθεί μόνο σε ψηφοφόρους συγκεκριμένων ιδρυμάτων ψυχικής υγείας...
Ίσως για πρώτη φορά θα έχουμε προεκλογικό αγώνα με τόσα λίγα ψέματα κι όχι γιατί ξαφνικά προσβλήθηκαν από ειλικρίνεια οι πολιτικοί μας αλλά γιατί είναι κι η εποχή της ώριμης ντομάτας παραλλήλως με το τέλος της ανοχής του ψηφοφόρου*. Ως εκ τούτου η κατάσταση είναι σχετικά απλή και ξεκάθαρη. Ο λαός καλείται να διαλέξει. Απ΄ τη μια μεριά, τον καλύτερο διαχειριστή του μνημονίου, δηλαδή από ΝΔ μέχρι Σύριζα -συμπεριλαμβανόμενων ποταμίων, πασόκ, ίσως και Λεβέντη, μιας διαδρομής δηλαδή από τη Δεξιά μέχρι μια σοσιαλδημοκρατική, ας πούμε ριζοσπαστική Κεντροαριστερά, κι απ την άλλη την ξεκάθαρη ρήξη με την Ευρώπη και την επιστροφή σ' εθνικό νόμισμα.
Λέω εθνικό νόμισμα κι όχι δραχμή γιατί κι αυτό δεν είναι ξεκάθαρο μιας και βγαίνει μασημένο απ τα στελέχη του νεοσύστατου ΛΑΕ του Λαφαζάνη, τα οποία απ τις πρώτες δηλώσεις δείχνουν να συνεχίζουν τη ρητορεία του σύριζα πριν τις εκλογές της 25ης Γενάρη στο θέμα αυτό. Μας λένε για «σκίζω Μνημόνια» αλλά πέραν τούτου ουδέν. Ούτε που θα βρουν χρηματοδότηση μετά το σκίσιμο, ούτε πότε θα ξανανοίξουν οι τράπεζες, ούτε πως θα ζήσουμε με δελτίο και γενικώς τίποτα απ όλα όσα κατάλαβε ίσως ο Τσίπρας τελευταία στιγμή και προτίμησε να υπογράψει ένα μνημόνιο. Μια εξήγηση πειστική γι αυτή τη μετάλλαξη απ τους «αντιφρονούντες» Λαφαζανικούς, δεν έχουμε ακούσει.
Μαζί και το ΚΚΕ, με το οποίο το ΛΑΕ θα πρέπει να κάνει διακριτές τις διαφορές του, να ξέρουμε γιατί είναι καλύτερο. Το ΚΚΕ πάντα ήταν ξεκάθαρο κι είχε κρυστάλλινη και διαυγή θέση για το ευρώ και τα μνημόνια, σε αντίθεση με τους Λαφαζανικούς οι όποιοι παρεισέφρησαν σε μια φιλοευρωπαϊκή Αριστερά και μουλωχτά προσπάθησαν να καπηλευτούν μέχρι και το «όχι» του δημοψηφίσματος ώστε γυρίσουν τη χώρα ύπουλα στη δραχμή, χωρίς ποτέ να είχε τεθεί ευθέως, ένα τέτοιο θέμα. Ως εκ τούτου δεν αντιλαμβάνομαι, από πού προκύπτει το «ηθικό πλεονέκτημα» του Λαφαζάνη, που του επιδαψίλευσε ο Μεϊμαράκης κι επίσης δεν καταλαβαίνω πως αν το ΛΑΕ είναι «η έκφραση του όχι» όπως ειπώθηκε, τότε λογικά στις εκλογές δεν θα νικήσει με 62%.
Μ ένα ερωτηματικό τεράστιο παραμένει το κόμμα των ΑΝΕΛ μιας και είναι ένα δημιούργημα που ο ιδρυτικός του πυρήνας και η βασική θεμελίωση κι ανάπτυξη του, στηρίχτηκε στην αντιμνημονιακή θέση. Με την υπογραφή της μνημονιακής συμφωνίας, ο Καμμένος υπέγραψε και τη διαγραφή του λόγου, για τον οποίο συνεστήθη το ανερμάτιστο αυτό κόμμα.
Εν ολίγοις απ΄ όλα έχει ο μπαξές, από Κατσανέβα που πολιτεύεται με σύνθημα την επιστροφή στη δραχμή εδώ και χρόνια, μέχρι και ΚΚΕ και ΛΑΕ, με Λαφαζάνη για σκίσιμο του μνημονίου και δημόσια ίσως καύση του, στην πλατεία Συντάγματος. Άμα θέλετε μνημόνιο και ευρώ, θα ψηφίσετε τον καλύτερο διαχειριστή που νομίζετε μεταξύ Τσίπρα, Μεϊμαράκη, Θεοδωράκη και ίσως και Λεβέντη. Και βέβαια, οι πονόψυχοι μπορούν να προτιμήσουν και τη Φώφη, ώστε να μη μείνει έκτος Βουλής το Πασόκ.
Η ποσοτική διάσταση ενός ψέματος είναι διαχειρίσιμη και πολλές φορές το πολύ η το λίγο μιας υπόσχεσης είναι και αναπόφευκτο. Ό,τι κι αν κάνεις,  η αντιπολίτευση θα το βρίσκει λίγο, η κυβέρνηση το καλύτερο δυνατό. Ακόμη και μια δήλωση «ναι υποσχεθήκαμε συντάξεις 5.000€ αλλά καταφέραμε και τις συγκρατήσαμε στα 392,7€ μετά από πολύ προσπάθεια» μπορεί να πείθει ή όχι, αλλά σου επιτρέπει πάντα να έχεις μια σχετική νίκη ή ήττα.
Η υπόσχεση με μια ενδογενή, συστατική, δομική, αντίφαση, οδηγεί αναπόφευκτα σε αναντίρρητη ήττα. Το «και σκίζω μνημόνια και μένω ευρώ» είχε ηττηθεί απ΄ τη στιγμή που εκφράστηκε, μιας και η εκ των πραγμάτων έστω και κατ ελάχιστο τήρηση των υπεσχημένων, είναι αδύνατη. Δεν μπορείς ούτε να υπογράψεις λίγο το μνημόνιο, ούτε να βγεις λίγο απ το ευρώ.
Αυτού του είδους το «κίβδηλο ψέμα» τέλειωσε. Εμπρός για τον συμβατικό, κλασικό, προεκλογικό αγώνα, για τις γενικώς καλύτερες μέρες που θα έρθουν στο μέλλον, από την κυβέρνηση που θα επιλέξει ο πάνσοφος ούτως η άλλως ελληνικός λαός.

*Μπορείς να τους εξαπατήσεις όλους μια φορά, για πάντα μερικούς αλλά ποτέ όλους συνεχώς. Α.Λίνκολν

Δεν υπάρχουν σχόλια: