Μαρίνος Χαρμπούρης, Μηχανικός
Ο Μαρίνος Χαρμπούρης γεννήθηκε στο Αργοστόλι το 1729. Παρότι η οικογένειά του ήθελε να σπουδάσει γιατρός ή δικηγόρος, εκείνος σπούδασε μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο της Μπολόνια. Υπηρέτησε ως αξιωματικός του αυστριακού στρατού της Μαρίας-Θηρεσίας και με τη βοήθεια του στρατηγού του ρωσικού πυροβολικού Πέτρου Μελισσηνού, έγινε αξιωματικός στο Σώμα Μηχανικών της Αικατερίνης της Μεγάλης ως υπασπιστής του στρατηγού M. De Betzky, αρμόδιου για την κατασκευή δημόσιων κτιρίων.
Η μεγαλύτερη και εντυπωσιακότερη επιτυχία του Χαρμπούρη ήταν η λύση που έδωσε στο πρόβλημα της μεταφοράς από τη Φινλανδία στην Πετρούπολη του τεράστιου βράχου, ο οποίος αποτέλεσε τη βάση του έφιππου αγάλματος του Μεγάλου Πέτρου. Ο Χαρμπούρης απορρίπτοντας όλες τις ως τότε μεθόδους, εμπνεύστηκε και δημιούργησε ένα δικό του σύστημα μεταφοράς του βράχου δια ξηράς και δια θαλάσσης. Η απόσταση της μεταφοράς ήταν 20 χιλιόμετρα. Η επιχείρηση ξεκίνησε το 1768 και ο βράχος έφτασε στη θέση του στις 22 Σεπτεμβρίου 1770 στην οποία βρίσκεται έως σήμερα. Αξιοσημείωτο ήταν ότι παρά τους απρόοπτους κινδύνους που θα μπορούσε να κρύβει μια τέτοια επιχείρηση, δε χάθηκε κατά την εκτέλεσή της ούτε μία ανθρώπινη ζωή. Η δεξιότητα και αποτελεσματικότητα με την οποία διεξήγαγε τη δύσκολη αυτή αποστολή ο Χαρμπούρης, εδραίωσε τη θέση του στο ρωσικό στρατό και τον προήγαγε σε διευθυντή της σχολής των αξιωματικών με το βαθμό του αντισυνταγματάρχη.
Παντρεύτηκε την Έλενα, κόρη του Γεωργίου Χρυσοσκουλέου, υπουργού Εξωτερικών της Ρωσίας και απέκτησαν τη Σοφία και τον Τζιόρτζιο. Το 1777 μετά το θάνατο της γυναίκας του, αποφάσισε να φύγει από τη Ρωσία μαζί με τα παιδιά του. Το πλοίο στο οποίο επέβαιναν όμως, ναυάγησε στη Βαλτική, και όχι μόνο χάθηκαν όλα του τα υπάρχοντα, αλλά πνίγηκε και ο εντεκάχρονος γιος του. Έφτασε συντετριμμένος στο Παρίσι, όπου φιλοξενήθηκε από το μεγαλύτερο αδερφό του. Εκεί έγραψε ένα βιβλίο για την άρση και τη μεταφορά του βράχου (Παρίσι 1777).
Εν τω μεταξύ, γνώρισε μια Γαλλίδα εταίρα την οποία παντρεύτηκε, παρά τις αντιρρήσεις της οικογένειάς του. Ανήσυχο πνεύμα, έκανε μια νέα αρχή στα 50 του χρόνια, σπουδάζοντας αγρονομία και συνδέθηκε φιλικά μ’ ένα Γάλλο αγρονόμο με το όνομα Bandu.
Το 1779 επέστρεψε στην Κεφαλονιά μαζί με τη σύζυγό του και τον Bandu. Ύστερα από αίτησή του προς τις Βενετσιάνικες Αρχές, του παραχωρήθηκαν εκτάσεις στην ελώδη περιοχή του Λιβαδιού, τις οποίες αποξήρανε με πρωτοποριακές μεθόδους. Προς μεγάλη έκπληξη των ντόπιων άρχισε να καλλιεργεί λουλάκι, βαμβάκι και ζαχαροκάλαμο, με μεγάλη επιτυχία. Στις 19 Απριλίου του 1782, οι Μανιάτες εργάτες τους οποίους είχε προσλάβει στα κτήματά του δολοφόνησαν τον ίδιο, τον Bandu και όλο το υπηρετικό προσωπικό του, με κίνητρο τη ληστεία. Έτσι άδοξα τελείωσε η ζωή του μεγάλου και ιδιοφυούς αυτού Κεφαλονίτη μηχανικού.
Το κατόρθωμα του Χαρμπούρη έκανε εκείνη την εποχή το γύρο της Ευρώπης και έγινε θρυλική αφήγηση, γράφτηκαν γι’ αυτό βιβλία και δόθηκαν διαλέξεις. Στην Ελλάδα παρέμενε ουσιαστικά άγνωστος ως το 2003 οπότε το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας και η Εταιρεία Μελέτης Ελληνικής Ιστορίας συναποφάσισαν να τιμήσουν τον πρωτοπόρο Έλληνα μηχανικό και να θυμίσουν στους νεότερους το κατόρθωμά του οργανώνοντας σχετική έκθεση στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων.
Για μια αναλυτική παρουσίαση του Μαρίνου Χαρμπούρη και του τεχνικού του επιτεύγματος μπορείτε να διαβάσετε το σχετικό αφιέρωμα της ηλεκτρονικής μας εφημερίδας Το Ρεπόρτο:
Πηγή: http://www.kefalonia.net.gr/el/Reporto-news.asp?ID=735
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου