Τετάρτη, Δεκεμβρίου 18, 2013

Τίποτα δεν είναι αυτονόητο στον πλανήτη

Γιώργος Αυγερόπουλος

Τίποτα δεν είναι αυτονόητο στον πλανήτη 

Ιωάννα Μπλάτσου

Πηγή: Athens Voice, 11/12.13/

Από την Αίγυπτο και την Αλεξάνδρεια του Καβάφη, στην Αθήνα του 2013 και τις διάφορες εμπόλεμες ζώνες ανά τον κόσμο, ο Γιώργος Αυγερόπουλος έχει να μας αφηγηθεί ενδιαφέρουσες ιστορίες.
Με αφορμή το ντοκιμαντέρ «Αίγυπτος, η άλλη πατρίδα», που θα προβληθεί για πρώτη φορά στην Ελλάδα στο πλαίσιο του τριήμερου πολιτιστικού προγράμματος της ενότητας «Με μουσικές εξαίσιες με φωνές - 150 χρόνια από τη γέννηση του Κ. Π. Καβάφη», το οποίο διοργανώνει το Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, η A.V. συναντά τον Γιώργο Αυγερόπουλο.

Το ερχόμενο τριήμερο θα παρουσιάσετε, για πρώτη φορά στο ελληνικό κοινό, το ντοκιμαντέρ «Αίγυπτος, η άλλη πατρίδα», το οποίο χρηματοδότησε το κανάλι Αλ Τζαζίρα (Al Jazeera), με αναφορές στην Αλεξάνδρεια του Καβάφη. Ποιες στιγμές θυμάστε από αυτή την κινηματογράφηση; 

Καταρχάς, η ιδέα ήταν να βρούμε κάποιους Έλληνες που γεννήθηκαν και έζησαν στην Αίγυπτο. Βρήκαμε τέσσερις ηλικιωμένους ανθρώπους και τους πήραμε μαζί μας κάτω. Ήταν πολύ συγκινητικό να βλέπεις αυτούς τους ανθρώπους να ψάχνουν, μετά από χρόνια, τα μέρη που μεγάλωσαν, τα σχολεία όπου πήγαν. Και όσο κι αν είχαν αλλάξει οι συνθήκες και οι νοοτροπίες, είδαμε ότι οι σχέσεις των ανθρώπων δύσκολα αλλάζουν. Μια πολύ έντονη σκηνή ήταν όταν ένας από τους ήρωες της ταινίας μπήκε στο πρώην μαγαζί του, το οποίο επί Νάσερ εθνικοποιήθηκε και γι’ αυτό έφυγε η οικογένειά του για την Ελλάδα, και τον αναγνώρισε ο παλιός υπάλληλός του, που δούλευε ακόμα στο ίδιο μέρος. Αγκαλιάστηκαν και έβαλαν τα κλάματα, ήταν σαν να μην είχαν περάσει τόσα χρόνια.

Ανάμεσα σε δύο πατρίδες, αυτοί οι άνθρωποι. Η δική σας «πατρίδα» πού βρίσκεται;
 
Υπάρχει ένα τραγούδι που λένε οι «Τρύπες»: «Πατρίδα μου είναι εκεί που μίσησα και με μισήσαν περισσότερο από οπουδήποτε αλλού».


Τι «μισείτε» στην Ελλάδα;
 
Αυτό που δεν μου αρέσει καθόλου και βλέπω πια καθημερινά είναι όλη αυτή η «σκόνη», η οποία, από το 2010 και μετά, έρχεται και κάθεται πάνω μας κάθε μέρα και μας βαραίνει. Μας προσθέτει ένα φορτίο στην πλάτη, που πολλές φορές είναι αδύνατο να το σηκώσουμε. Όλες οι κουβέντες μας πια περιστρέφονται γύρω από την κρίση, έχουμε χάσει τη χαρά της ζωής, έχουμε αρχίσει να μιλάμε μόνο με νούμερα, δεν λέμε ποιο ωραίο βιβλίο διαβάσαμε, τι ενδιαφέρον κάναμε μέσα στη μέρα μας.


Εσείς πώς «καθαρίζετε» από πάνω σας αυτή τη «σκόνη»;
 
Δεν την «καθαρίζω». Τη σέρνω. Και οφείλω να πω πως με εξουθενώνει. Και ξέρετε πότε το συνειδητοποίησα; Πρόσφατα, ταξιδεύοντας για κάποια γυρίσματα στην Ευρώπη, έπιασα τον εαυτό μου, μόλις πάτησα το πόδι μου σε ξένο έδαφος, να ξεφυσά με ανακούφιση. Παράλληλα, όμως, στενοχωρήθηκα με την ανακούφιση που ένιωσα εκείνη τη στιγμή. Η Ελλάδα πια είναι ένα «ουφ» και αυτό με στενοχωρεί βαθιά.


Για να επιστρέψουμε στον Καβάφη, στον πηγαιμό προς τη δική σας Ιθάκη, ποιους Λαιστρυγόνες και Κύκλωπες έχετε φοβηθεί;
 
Έχω φοβηθεί και έχω ανατριχιάσει με την κοινωνική αδικία, σε ελληνική και παγκόσμια κλίμακα, και με το θάνατο. Τον έχω δει πολλές φορές μπροστά μου.


Και τι έχετε βρει στον «πηγαιμό για την Ιθάκη» σας;
 
Μέσα από αυτό που κάνω, αφενός μπορώ να καταλάβω πάρα πολλές κουλτούρες –έχω αποκτήσει μια πολυπολιτισμική ανεκτικότητα, αν θέλετε– και αφετέρου έχω τη χαρά να έχω συναντήσει ανθρώπους που έχουν πάει τη σκέψη μου ένα κλικ πιο πέρα, έχω μοιραστεί στιγμές σοφίας κάποιων ανθρώπων. Αν μη τι άλλο, όταν γεράσω –αν προλάβω–, θα μπορώ να λέω ωραίες ιστορίες στα εγγόνια μου. Δόξα τω Θεό, έχω δει πολλά πράγματα στη ζωή μου.[.........................]

*ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ=> Athens Voice - Γιώργος Αυγερόπουλος | Τίποτα δεν είναι αυτονόητο στον πλανήτη

Δεν υπάρχουν σχόλια:

ΚΩΣΤΑΣ ΑΧΙΛΛΕΩΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ: ΑΗΔΙΑ...

    Οργή από την εμφάνιση Καραμανλή στη Βουλή (topontiki.gr)