Πηγή: protagon.gr,2/12/2013
Το θράσος του Καραμανλή
Πέρασαν
τέσσερα χρόνια από τότε που επέλεξε να παραδώσει την εξουσία, για να
γλιτώσει ο ίδιος και να φορτώσει σε άλλους την οικονομική καταστροφή που
ερχόταν. Και τα τέσσερα αυτά χρόνια παρέμεινε σιωπηλός. Ούτε μια ομιλία
στη Βουλή, ούτε μια συνέντευξη, ούτε καν μια απλή δήλωση. Για τίποτα.
Κατά καιρούς ορισμένοι βουλευτές και άλλοι στενοί συνεργάτες του
μεταφέρουν κάποια «οργή» του ή κάποια «επιθυμία» του. Αλλά ποτέ δεν
μπορούμε να είμαστε σίγουροι, αφού ο ίδιος σιωπά. Η σιωπή του είναι
αιδήμων ή προκλητική; Μάλλον και τα δύο.
Ο Κώστας Καραμανλής- περί αυτού ο λόγος, για όσους δεν το κατάλαβαν αμέσως- δεν έχει πει ούτε λέξη, επειδή αισθάνεται ντροπή ή ενοχή(ή και τα δύο). Έτσι θα έπρεπε. Ο νεότερος πρωθυπουργός στη νεότερη ελληνική ιστορία έκανε ό,τι (δεν) έπρεπε, για να οδηγήσει την ελληνική οικονομία στο χείλος της χρεοκοπίας. Τι να πει, λοιπόν; Κανονικά θα έπρεπε να απολογηθεί και να ζητήσει συγγνώμη. Έστω να δώσει κάποιες εξηγήσεις.
Τίποτα απ’ όλα αυτά. Από το κυριακάτικο «Βήμα» μάθαμε ότι «απειλεί» πώς στις επόμενες εκλογές δεν θα δεχθεί να είναι ξανά υποψήφιος, εφόσον είναι υποψήφιος της ΝΔ και ο Γιάννης Στουρνάρας. Γιατί; Επειδή-λέει- ο υπουργός Οικονομικών έχει χαρακτηρίσει «καταστροφική» την οικονομική πολιτική της κυβέρνησής του στη διετία 2008-2009.
Μπορεί να αποφεύγει να μιλάει και να βάζει άλλους να τα λένε εκ μέρους του, αλλά για την περίπτωση Στουρνάρα δεν πρέπει να υπάρχουν αμφιβολίες. Φαίνεται καθαρά από τα όσα λένε κατά καιρούς γι’ αυτόν ορισμένα τέως πρωτοπαλίκαρα του καραμανλισμού, βουλευτές και μη. Με πρόσχημα διάφορα οικονομικά μέτρα, στοχοποιούν τον «κακό» Στουρνάρα, αλλά αποφεύγουν επιμελώς τον «καλό» Σαμαρά. Κάνουν πώς δεν καταλαβαίνουν ότι όσα κάνει ο Στουρνάρας τα κάνει σε συνεννόηση, δηλαδή με την έγκριση, του Σαμαρά. Αν ήταν αλλιώς, θα είχε πάρει πόδι.
Αλήθεια, τι είχε πει ο Στουρνάρας για την πολιτική Καραμανλή, που τάχα δεν συμφωνεί ο Σαμαράς; Εντάξει, ο νυν πρωθυπουργός δεν μπορεί να πει ότι, εξαιτίας της καταστροφικής διετίας 2008-2009, το έλλειμμα εκτοξεύθηκε στο 15%. Το αποδέχτηκε στην πράξη. Ο Προϋπολογισμός της πρώτης κυβέρνησής του συντάχθηκε με βάση αυτήν την παραδοχή. Και πώς αλλιώς θα μπορούσε να γίνει, όταν αυτό έχει αποδεχθεί και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή;
Εντάξει, ο Σαμαράς δεν μπορεί να πει δημόσια αυτά που έχει πει ο Στουρνάρας. Αρχηγός καραμανλικού κόμματος είναι, υπουργός του Καραμανλή ήταν και ο ίδιος. Πώς να παραδεχθεί ότι και ο ίδιος έχει μερίδιο ευθύνης για την καταστροφική διετία; Όμως, τώρα πια το έχει αναγνωρίσει. Εμπράκτως. Γι’ αυτό η σημερινή «απειλή» του Καραμανλή ότι δεν θα είναι υποψήφιος, αν στο ίδιο ψηφοδέλτιο είναι και ο Στουρνάρας, είναι προκλητική. Έτσι κι αλλιώς η παρουσία του στα βουλευτικά έδρανα απαρατήρητη περνάει. Όλοι οι άλλοι ζώντες πρώην πρωθυπουργοί (ο Μητσοτάκης, ο Σημίτης, ο Παπανδρέου) κατά καιρούς μιλάνε. Έτσι όλοι -είτε συμφωνούν είτε διαφωνούν μαζί τους- έχουν την ευκαιρία να σχολιάσουν και να αντικρούσουν τις απόψεις τους. Μοναδικός απών ο Καραμανλής. Αφού έτσι έχει επιλέξει, τι τις θέλει τις διαρροές και τις «απειλές»; Για να δίνει ρόλο σε ορισμένους πρώην «φρουρούς» του; Για να δηλώνει «παρών», ενώ είναι απών; Για να πλήξει τον Σαμαρά μέσω Στουρνάρα;
Η στάση του είναι προκλητική. Και απαράδεκτη για κάποιον που οι πολίτες ανέδειξαν δυο φορές στην πρωθυπουργία.
Ο Κώστας Καραμανλής- περί αυτού ο λόγος, για όσους δεν το κατάλαβαν αμέσως- δεν έχει πει ούτε λέξη, επειδή αισθάνεται ντροπή ή ενοχή(ή και τα δύο). Έτσι θα έπρεπε. Ο νεότερος πρωθυπουργός στη νεότερη ελληνική ιστορία έκανε ό,τι (δεν) έπρεπε, για να οδηγήσει την ελληνική οικονομία στο χείλος της χρεοκοπίας. Τι να πει, λοιπόν; Κανονικά θα έπρεπε να απολογηθεί και να ζητήσει συγγνώμη. Έστω να δώσει κάποιες εξηγήσεις.
Τίποτα απ’ όλα αυτά. Από το κυριακάτικο «Βήμα» μάθαμε ότι «απειλεί» πώς στις επόμενες εκλογές δεν θα δεχθεί να είναι ξανά υποψήφιος, εφόσον είναι υποψήφιος της ΝΔ και ο Γιάννης Στουρνάρας. Γιατί; Επειδή-λέει- ο υπουργός Οικονομικών έχει χαρακτηρίσει «καταστροφική» την οικονομική πολιτική της κυβέρνησής του στη διετία 2008-2009.
Μπορεί να αποφεύγει να μιλάει και να βάζει άλλους να τα λένε εκ μέρους του, αλλά για την περίπτωση Στουρνάρα δεν πρέπει να υπάρχουν αμφιβολίες. Φαίνεται καθαρά από τα όσα λένε κατά καιρούς γι’ αυτόν ορισμένα τέως πρωτοπαλίκαρα του καραμανλισμού, βουλευτές και μη. Με πρόσχημα διάφορα οικονομικά μέτρα, στοχοποιούν τον «κακό» Στουρνάρα, αλλά αποφεύγουν επιμελώς τον «καλό» Σαμαρά. Κάνουν πώς δεν καταλαβαίνουν ότι όσα κάνει ο Στουρνάρας τα κάνει σε συνεννόηση, δηλαδή με την έγκριση, του Σαμαρά. Αν ήταν αλλιώς, θα είχε πάρει πόδι.
Αλήθεια, τι είχε πει ο Στουρνάρας για την πολιτική Καραμανλή, που τάχα δεν συμφωνεί ο Σαμαράς; Εντάξει, ο νυν πρωθυπουργός δεν μπορεί να πει ότι, εξαιτίας της καταστροφικής διετίας 2008-2009, το έλλειμμα εκτοξεύθηκε στο 15%. Το αποδέχτηκε στην πράξη. Ο Προϋπολογισμός της πρώτης κυβέρνησής του συντάχθηκε με βάση αυτήν την παραδοχή. Και πώς αλλιώς θα μπορούσε να γίνει, όταν αυτό έχει αποδεχθεί και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή;
Εντάξει, ο Σαμαράς δεν μπορεί να πει δημόσια αυτά που έχει πει ο Στουρνάρας. Αρχηγός καραμανλικού κόμματος είναι, υπουργός του Καραμανλή ήταν και ο ίδιος. Πώς να παραδεχθεί ότι και ο ίδιος έχει μερίδιο ευθύνης για την καταστροφική διετία; Όμως, τώρα πια το έχει αναγνωρίσει. Εμπράκτως. Γι’ αυτό η σημερινή «απειλή» του Καραμανλή ότι δεν θα είναι υποψήφιος, αν στο ίδιο ψηφοδέλτιο είναι και ο Στουρνάρας, είναι προκλητική. Έτσι κι αλλιώς η παρουσία του στα βουλευτικά έδρανα απαρατήρητη περνάει. Όλοι οι άλλοι ζώντες πρώην πρωθυπουργοί (ο Μητσοτάκης, ο Σημίτης, ο Παπανδρέου) κατά καιρούς μιλάνε. Έτσι όλοι -είτε συμφωνούν είτε διαφωνούν μαζί τους- έχουν την ευκαιρία να σχολιάσουν και να αντικρούσουν τις απόψεις τους. Μοναδικός απών ο Καραμανλής. Αφού έτσι έχει επιλέξει, τι τις θέλει τις διαρροές και τις «απειλές»; Για να δίνει ρόλο σε ορισμένους πρώην «φρουρούς» του; Για να δηλώνει «παρών», ενώ είναι απών; Για να πλήξει τον Σαμαρά μέσω Στουρνάρα;
Η στάση του είναι προκλητική. Και απαράδεκτη για κάποιον που οι πολίτες ανέδειξαν δυο φορές στην πρωθυπουργία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου