Ουκ απέσβετο το λάλον ύδωρ

• Φιλολογικά Βραδινά του περιοδ. Φιλόλογος: Σχόλια στον ερωτικό Καβάφη (11/11/13)

  Ο Δημήτρης Δασκαλόπουλος, ποιητής και βιβλιογράφος, θα μιλήσει τη Δευτέρα 11 Νοεμβρίου 2013 και ώρα 8.15 μ.μ., με θέμα "Σχόλια στον ερωτικό Καβάφη". Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στην Κεντρική Βιβλιοθήκη του Δήμου Θεσσαλονίκης.

• Ημερίδα: Δικόγραφο και λογοτεχνία: η τέχνη της πειθούς, η τέχνη της αφήγησης (7/11/13)

  Την Πέμπτη 7 Νοεμβρίου 2013 και ώρα 18.30 θα πραγματοποιηθεί ημερίδα με θέμα "Δικόγραφο και λογοτεχνία: η τέχνη της πειθούς, η τέχνη της αφήγησης". Η ημερίδα διοργανώνεται από την Εταιρεία Σπουδών Νεοελληνικού Πολιτισμού και Γενικής Παιδείας σε συνεργασία με τον 'Ομιλο "Αριστόβουλος Μάνεσης" και θα γίνει στο Αμφιθέατρο του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών (Βασ. Κωνσταντίνου 48, Αθήνα).

• Εκδήλωση: Το Παρόν των Περιοδικών (3/11/13)

  Στο πλαίσιο των εκδηλώσεων που διοργανώνονται στην μπουάτ Απανεμιά (Θόλου 4, Πλάκα), με τον τίτλο: «το Παρόν των Περιοδικών», τρεις νέοι εκδότες, ο Σπύρος Αραβανής (Ποιείν), ο Βασίλης Ζηλάκος (Κουκούτσι) και η Σταυρούλα Παπαδάκη (ΛΥΚΟS) συζητούν για το ρόλο των σύγχρονων έντυπων και ηλεκτρονικών περιοδικών λόγου. Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 3 Νοεμβρίου 2013 και ώρα 19.00 Συμμετέχουν συνεργάτες των περιοδικών και διαβάζουν κείμενά τους λογοτέχνες που έχουν φιλοξενηθεί στα περιοδικά. Καλεσμένοι της Απανεμιάς στο μουσικό μέρος της βραδιάς, οι Τάκης Τζουνάκος (πιάνο) και Όλγα Πάσχου (φωνή).

• Αφιέρωμα στον Κ.Π. Καβάφη με αφορμή τη συμπλήρωση 80 χρόνων από τον θάνατό του (6/11/13)

  Τα Κέντρα Πολιτισμού ΚΕΝΤΑΥΡΟΣ...

• Επιμορφωτικό σεμινάριο των προπτυχιακών και μεταπτυχιακών φοιτητών στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης (24-25/10/13)

  Το Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας διοργάνωσε σε συνεργασία με το Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης επιμορφωτικό σεμινάριο για τους προπτυχιακούς και μεταπτυχιακούς φοιτητές στις 24 και 25 Οκτωβρίου 2013 στο Εργαστήριο Γλωσσολογίας, αίθουσα 49 του Τμήματος Φιλολογίας στο Ρέθυμνο.

• Νέα έκδοση του ΚΕΓ: ΚΛΙΚ στα Ελληνικά. Επίπεδα Α1 & Α2. Εγχειρίδιο για τη διδασκαλία και την εκμάθηση της ελληνικής ως δεύτερης / ξένης γλώσσας

  Το Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας ανακοινώνει την έκδοση του έργου ΚΛΙΚ στα Ελληνικά. Επίπεδα Α1 & Α2, που αποτελεί ένα καινοτόμο εγχειρίδιο για τη διδασκαλία και την εκμάθηση της ελληνικής ως δεύτερης / ξένης γλώσσας. Το ΚΛΙΚ στα Ελληνικά. Επίπεδα Α1 & Α2 έχει πλήρως συμμορφωθεί προς τις προδιαγραφές για τα Επίπεδα Ελληνομάθειας που ισχύουν επίσημα με νόμο του κράτους από το 2010 και είναι απόλυτα εναρμονισμένο με την κλίμακα που προτείνει για όλες τις ευρωπαϊκές γλώσσες το Κοινό Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Αναφοράς του Συμβουλίου της Ευρώπης. Οι νέες προδιαγραφές αποτυπώνονται στον τόμο Πιστοποίηση Επάρκειας της Ελληνομάθειας: Νέο αναλυτικό εξεταστικό πρόγραμμα σύνταξη και έκδοση του Κέντρου Ελληνικής Γλώσσας (Θεσσαλονίκη 2013). Το πρώτο βιβλίο της σειράς «ΚΛΙΚ στα Ελληνικά» απευθύνεται σε εφήβους και ενηλίκους εντός ή εκτός της Ελλάδας που έρχονται για πρώτη φορά σε επαφή με την ελληνική γλώσσα και έχουν στόχο είτε να συμμετάσχουν στις Εξετάσεις Πιστοποίησης Επάρκειας της Ελληνομάθειας επιπέδου Α1 και Α2 του Κέντρου Ελληνικής Γλώσσας, είτε να αναπτύξουν την επικοινωνιακή τους ικανότητα στην ελληνική γλώσσα. Σε κάθε ενότητα του βιβλίου εξετάζεται μια περίσταση επικοινωνίας και στις τέσσερις επικοινωνιακές δεξιότητες και επίσης διδάσκεται το λεξιλόγιο και η γραμματική, με αφορμή την κατανόηση του γραπτού και του προφορικού λόγου. Στο τέλος του βιβλίου παρατίθενται δύο αυθεντικά τεστ ελληνομάθειας για τα επίπεδα Α1 & Α2. Το ΚΛΙΚ στα Ελληνικά. Επίπεδα Α1 & Α2 εφαρμόζει τις αρχές της σύγχρονης διδακτικής, και καινοτομεί παρέχοντας στους χρήστες του βιβλίου

• Παρουσίαση βιβλίου (1/11/13)

  Το ΟΞΥΓΟΝΟ (Ολύμπου 81, Θεσσαλονίκη) και οι εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ σας προσκαλούν στην παρουσίαση του νέου βιβλίου της Άννας Ιορδανίδου "Είναι λάθος ή δεν είναι; Ιδού η απορία", την Παρασκευή 1 Νοεμβρίου 2013 και ώρα 7.00 μ.μ. Η συγγραφέας συνομιλεί με τους αποφοίτους και τους νέους σπουδαστές των σεμιναρίων επιμέλειας και διόρθωσης κειμένων που πραγματοποιούνται στο ΟΞΥΓΟΝΟ, καθώς και με το αναγνωστικό κοινό, και απαντά στις απορίες τους.

Αυτή την εβδομάδα

• Παρουσίαση βιβλίου (1/11/13)

• Πανελλήνιο Συνέδριο: Ο Κριτικός Γραμματισμός στη σχολική πράξη (1-3/11/13)

• Ανοιχτή εκδήλωση στο ΠΟΛΥΣΤΕΚΙ (ΠΟΛΥδρομο ΣΤαυροδρόμι ΕΚπαιδευτικής δημΙουργίας) (2/11/13)

• Εκδήλωση: Το Παρόν των Περιοδικών (3/11/13)

• Αφιέρωμα στον Κ.Π. Καβάφη με αφορμή τη συμπλήρωση 80 χρόνων από τον θάνατό του (6/11/13)

• Aνοιχτό Πανεπιστήμιο Δήμου Θεσσαλονίκης-Κύκλος Γλώσσας (6/11/13-5/2/14)

• Ημερίδα: Δικόγραφο και λογοτεχνία: η τέχνη της πειθούς, η τέχνη της αφήγησης (7/11/13)

• 9ο Συνέδριο Ελληνική Γλώσσα και Ορολογία (07-09/11/2013)

• Συνέδριο: Ευριπίδης, ο "τραγικώτατος των ποιητών" και ο "από σκηνής φιλόσοφος". Παράδοση και νεωτερικότητα (7-9/11/13)

• 9ο Συνέδριο Ελληνική Γλώσσα και Ορολογία (07-09/11/2013)

• Προσεχείς εκδηλώσεις του Τμήματος Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης (21/10/13, 4/11/13, 11/11/13)

• 40ό ετήσιο συνέδριο της ΠΕΦ: Ευριπίδης, ο «τραγικώτατος

Γλυκά που κυλά η νύχτα

La Bella Noeva: Musique italienne du XVII siècle

00:00:00 • Giulio Caccini: Udite Amanti
00:00:00 • Giulio Caccini: Amarilli
00:00:00 • Biagio Marini: Amante Lontano dalla sua donna
00:00:00 • Claudio Monteverdi: Si dolce è'l tormento
00:00:00 • Giovanni Stefani: Amante felice
00:00:00 • Alessandro Grandi: O quam tu pulchra es
00:00:00 • Guido Morini: Concerto spirituale
00:00:00 • Claudio Monteverdi: Laudate Dominum
00:00:00 • Marco Beasley: Tarantella primma, siconna e terza
00:00:00 • Anonymous: La bella noeva
00:00:00 • Giuseppe Morini: La cantata sopra l'arcicalascione
00:00:00 • Giuseppe di Vittorio: Sona'a battenti
00:00:00 • Capurro & Di Capua: O sole mio
00:00:00 • Giovanni Stefani: Amante felice

• Marco Beasley: tenor

Musicians:

Guido Morini • Rossella Croce
Elisa Citterio • Marco Frezzato
Franco Pavan • Stefano Rocco

Ensemble Accordone
Conducted by Guido Morini

Ensemble website: http://www.accordone.it

Produced by Ozango © Broadcast by ARTE, 2011

Ντοκουμέντα μιας εποχής

Η πρώτη μέρα του έπους του 1940 μέσα 

από το Ημερολόγιο του Γιώργου Σεφέρη 

[ Μέρες Γ´ , 16 Ἀπρίλη 1934 - 14 Δεκέμβρη 1940, ΑΘΗΝΑ 1977. ΙΚΑΡΟΣ]

Δευτέρα, 28 (ΣΣ: Οκτωβρίου 1940) .

Κοιμήθηκα δύο το πρωί, διαβάζοντας Μακρυ­γιάννη. Στις τρεις και μισή μια φωνή μέσα από το τηλέφωνο με ξύπνησε :

« Έχουμε πόλεμο.» Τίποτε άλλο, ό κόσμος είχε αλλάξει. Η αυγή, πού λίγο αργότερα είδα να χαράζει πίσω από τον Υμηττό, ήταν άλλη αυγή : άγνωστη. Περιμένει ακό­μη εκεί πού την άφησα. Δεν ξέρω πόσο θα περιμένει, άλλα ξέρω πώς θα φέρει το μεγάλο μεσημέρι.

Ντύθηκα κι έφυγα αμέσως. Στο Υπουργείο Τύπου δυό-τρεις υπάλληλοι. Ο Γκράτσι είχε δει τον Μεταξά στις τρεις. Του έδωσε μια νότα και του είπε πως στις 6 τα ιταλικά στρα­τεύματα θα προχωρήσουν. Ο πρόεδρος του αποκρίθηκε πώς αυτό ισοδυναμεί με κήρυξη πολέμου, και όταν έφυγε κάλεσε τον πρέσβη της “Αγγλίας.

Αμέσως έπειτα με τον Νικολούδη στό Υπουργείο Εξω­τερικών. Ο πρόεδρος ήταν μέσα με τον πρέσβη της Τουρκίας. Στο γραφείο του Μαυρουδή, ο Μελάς έγραφε σπασμωδικά ένα τηλεγράφημα. Ο Μαυρουδής μέσα στο παλτό του σαν ένα μικρό σακούλι. Διάβασα τη νότα του Γκράτσι. Ο Γάφος καί ό Παπαδάκης τηλεφωνούσαν. Καθώς ετοίμαζα το τη­λεγράφημα του Αθηναϊκού Πρακτορείου, μπήκε ο Τούρκος πρέσβης για να ιδεί τη νότα και σε λίγο ο πρόεδρος με όψη πολύ ζωντανή.

Έπειτα άρχισαν να φτάνουν οι υπουργοί, χλωμοί περισσότερο ή λιγότερο, καθένας κατά την κράση του. Το υπουργικό συμβούλιο κράτησε λίγο. Ό Μεταξάς πήγε αμέσως στο γραφείο του κι έγραψε το διάγγελμα στο λαό. Το πήραμε και γυρίσαμε στο Υπουργείο Τύπου. Μέσα από τα τζάμια του αυτοκινήτου, ή αυγή μ΄ ένα παράξενο μυ­στήριο χυμένο στο πρόσωπο της. Έγραψα μαζί με τον Νικολούδη το διάγγελμα του βασιλιά. Καμιά δακτυλογράφος ακόμη. πήγα σπίτι μια στιγμή και το χτύπησα στη γραφο­μηχανή μου. Η Μαρώ μου είχε ετοιμάσει καφέ. γύρισα στο Υπουργείο καθώς σφύριζαν οι σειρήνες. . .

Στη γωνιά Κυδαθηναίων μια φτωχή γυναίκα με μια υστερική σύσπαση στο πρόσωπο.

Τώρα όλοι ήταν μαζεμένοι στα υπόγεια της «Μεγάλης Βρετανίας». Ο βασιλιάς, με ύφος νέου αξιωματικού υπό­γραψε το διάγγελμα του και φύγαμε.

Τηλεφώνησα στο τηλεγραφείο να σταματήσουν τα τηλεγραφήματα και των Γερμανών ανταποκριτών. Οι υπάλληλοι εκεί είναι ακόμη ουδέτεροι. Δεν μπορούν να πιστέψουν τη φωνή μου :

- Είστε βέβαιος; και των Γερμανών;

- Και των Γερμανών, είπα.

- Τί δικαιολογία να δώσουμε; Δεν έχω καιρό για συζητήσεις :

- Πέστε τους πώς είναι χαλασμένα τα σύρματα με το Βερολίνο, κι αν φωνάζουν πολύ στείλτε τους σ’ εμένα.

. . . Πήρα και έδωσα το πρώτο πολεμικό ανακοινωθέν μας και κατέβηκα στους δρόμους για να ιδώ τα πρόσωπα. Το πλήθος έσπαζε τα τζάμια των γραφείων της «’Αλα Λιτόρια»….

Η πανεπιστημιάδα της αθλιότητας

Η αλήθεια για τα πανεπιστήμια

Βάσω Κιντή, Athens Voice, 31/10/2013

                                                 

Το Πανεπιστήμιο Αθηνών είναι κλειστό επί δύο μήνες. Γιατί; Απεργούν οι διοικητικοί υπάλληλοι. Είναι όμως λογικό να απεργεί ένα μέρος του προσωπικού ενός θεσμού και αυτός να βάζει λουκέτο επί δύο μήνες; Είναι λογικό να απεργούν π.χ., οι γιατροί ενός νοσοκομείου και να πετιούνται έξω οι ασθενείς; Κι όμως αυτό συμβαίνει στο πανεπιστήμιο. Απεργούν οι διοικητικοί υπάλληλοι και πετιούνται έξω οι φοιτητές και οι καθηγητές. Δεν γίνονται μαθήματα, δεν γίνονται εξετάσεις, δεν έχουν εγγραφεί οι πρωτοετείς, δεν μπορούν να εργαστούν και δεν αμείβονται ερευνητές σε διεθνή προγράμματα, δεν μπορούν να πάνε στα γραφεία τους οι καθηγητές. Και ενώ προγραμματισμένες συνεδριάσεις και διεθνή συνέδρια (αν δεν ματαιώνονται) γίνονται εκτός πανεπιστημίου γιατί τα αμφιθέατρα είναι απροσπέλαστα και κλειδαμπαρωμένα για τους ακαδημαϊκούς, αυτά ανοίγουν για να δεχθούν τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης αλλά και σωματεία εργαζομένων που ουδεμία σχέση έχουν με το πανεπιστήμιο. [Π.χ., τα σωματεία των εργαζομένων στις εταιρίες Wind και Vodafone, ο Σύλλογος Δανειζομένου Προσωπικού Τραπεζικού Τομέα (ΣΥΔΑΠΤΤ), ο σύλλογος εργαζομένων στην Ethnodata, θα αναδείξουν από κοινού με τους διοικητικούς υπαλλήλους που απεργούν, σε συνέντευξη τύπου, την «αναδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων που επιβάλει η κυβέρνηση και η τρόικα σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, καταργώντας τη μισθωτή εργασία και μετατρέποντας τους εργαζόμενους σε σκλάβους των εργολαβικών εταιριών.»] Επίσης η Πανεπιστημιούπολη, που είναι κλειστή για την ακαδημαϊκή κοινότητα, ανοίγει «με έγκριση των πρυτανικών αρχών» για να γίνει το Σάββατο 9/11 το «3ο παζάρι προϊόντων Χωρίς Μεσάζοντες από το Δίκτυο Αλληλεγγύης Ζωγράφου»

Στα απαγορευμένα στους φοιτητές και καθηγητές κτίρια κυκλοφορούν επίσης και οι λεγόμενοι ‘αλληλέγγυοι’, πρόσωπα άσχετα με το πανεπιστήμιο, αλλά καθώς φαίνεται σχετικά με πολιτικές νεολαίες, οι οποίοι (και οποίες) συμμετέχουν στην περιφρούρηση και διέκοψαν εξετάσεις που στην αρχή της κρίσης είχε γίνει απόπειρα να διεξαχθούν. Όταν επισημάνθηκε τότε στους ‘αλληλέγγυους’ από τους υπεύθυνους καθηγητές ότι αυτό που κάνουν δεν είναι δημοκρατικό, απάντησαν ευγενέστατα «στ’ αρχ..ια μας» και είπαν ότι περιφρονούν τη δημοκρατία μας και δεν είναι δημοκράτες.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ 

Βάσω Κιντή

Η αλήθεια για τα πανεπιστήμια
Athens Voice

Αλληγορική τέχνη

Contemporary figurative art. Music "The Farewell" composed and produced by Raúl Barceló, multidisciplinary mexican artist. musician, painter, writer, and poet.
Raúl Barceló is on facebook at the e-mail adress: lancelot1967@hotmail.com

Ζώντας την παρακμή

Περίοδος μέγιστης παρακμής

Του Αλέξη Παπαχελά

H Καθημερινή, 31/10/2013

Πολύ φοβάμαι πως ο ιστορικός του μέλλοντος θα καταγράψει την εποχή που διανύουμε ως περίοδο μέγιστης παρακμής του έθνους. Εχουμε συνηθίσει σε τόσες πολλές «ανωμαλίες», που πλέον τα πιο απίθανα πράγματα μας φαίνονται ρουτίνα. Από πού να ξεκινήσουμε και πού να τελειώσουμε; Η υπόθεση των υποβρυχίων δεν ξέρω αν είναι όντως σκάνδαλο. Ξέρω, όμως, ότι είναι τραγικό μια χώρα που έχει δαπανήσει αρκετά δισεκατομμύρια ευρώ για υπερσύγχρονα υποβρύχια να εμπλέκεται σε μια απίστευτη ιστορία που καταλήγει στο να έχει ξοδέψει τα χρήματα, αλλά να μην έχει παραλάβει ουσιαστικά κανένα. Ή μήπως να θυμηθούμε τα εξαιρετικά άρματα μάχης «Λέοπαρντ», τα οποία τα αγοράσαμε χωρίς να πάρουμε για πολλά χρόνια πυρομαχικά γι’ αυτά; Και μην φαντασθείτε ότι κρύβονται μόνο μίζες πίσω από αυτές τις υποθέσεις. Βεβαίως και οι μίζες παίζουν κυρίαρχο ρόλο. Εχουμε, ωστόσο, υιοθετήσει ένα νομικό πλέγμα και εξαιρετικά δυσλειτουργικές διαδικασίες, που καθιστούν κάθε λήψη απόφασης για προμήθειες εξοπλισμών σχεδόν αδύνατη. Στο τέλος δηλαδή και μίζες πέφτουν και τα λεφτά πάνε χαμένα και είμαστε χαρούμενοι που κανείς δεν μπορεί να αποφασίσει τίποτα. Ετσι, όμως, δεν πάνε μπροστά οι χώρες, έτσι καταρρέουν.

Μήπως το όλο πανηγύρι γύρω από την παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου δεν ήταν γεμάτο από εικόνες και όψεις έντονης παρακμής; Την ημέρα που το έθνος πρέπει κανονικά να είναι ενωμένο και υπερήφανο για τη γενιά του ’40, ξεσπάει ένας καυγάς δίχως τέλος για το ποιος είπε τι, ποιος κάλεσε ποιον, ποιος πλήρωσε τις βενζίνες για τα τανκς. Εικόνα ντροπής και παρακμής είναι μια εξέδρα χωρίς την πολιτική ηγεσία ενωμένη και με τον κόσμο μακριά, επειδή οι επαγγελματίες της διαμαρτυρίας θέλουν να το κάνουν κάθε χρόνο «μπάχαλο».

Είναι βαθιά τα προβλήματα και οι ρωγμές των θεσμών σε αυτό τον τόπο. Δεν έχουν μείνει θεσμοί, σύμβολα και βεβαίως πρόσωπα που να συγκεντρώνουν τον σεβασμό ή να εμπνέουν την κοινωνία. Ενας μεγάλος «χυλός» έχει γίνει η χώρα. Το χειρότερο είναι πως οτιδήποτε καινούργιο πάει δειλά-δειλά να εμφανιστεί, χωρίς να μιλάει τη γλώσσα της μαγκιάς και του άγριου λαϊκισμού, ισοπεδώνεται με μανία. Κανείς δεν μπορεί να ξέρει την κατάληξη αυτού του ιστορικού επεισοδίου. Τίποτα δεν φαίνεται αυτονόητο πλέον, ούτε καν η σταθερή φιλοευρωπαϊκή τροχιά της χώρας. Θα χρειασθούν ηγέτες με μεγάλα αποθέματα πολιτικής γενναιότητας για να πουν σε αυτόν τον λαό τα πράγματα όπως είναι και να τον βγάλουν από τη σημερινή βαθύτατη παρακμή. Το έχουμε, άλλωστε, πει πολλές φορές, η Ελλάδα πάει εύκολα από την καταστροφή στον θρίαμβο, από το 1897 στους Βαλκανικούς πολέμους.

Γλυκά που κυλά η νύχτα

Ο Νίκος Καββαδίας στον πόλεμο της Αλβανίας

Νίκος Καββαδίας

Νίκος Καββαδίας - Βικιπαίδεια

 Στον πόλεμο

ΔΥΟ  ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ

Δύο διηγήματα του Νίκου Καββαδία: Στον πόλεμο της Αλβανίας

  Πηγή: Η Αυγή , 28/10/2010

1.     Του πολέμου (απόσπασμα)

Κείνο το χειμώνα σαλαγούσα ένα φορτωμένο μουλάρι στους κατσικόδρομους της παραλιακής Αλβανίας. Λένε πως το ζώο με πήγαινε και με κυβερνούσε. Το ίδιο μου κάνει.

Νύχτωνε. Από τα χαράματα περπατούσα κάτω από τη βροχή. Ούτε στιγμή δεν είχα βρει έν' απάγκιο. Ούτε κάτι να φάω. Μασούσα πού και πού κανένα φυλλαράκι ελιάς. Μέσα σε μιαν αδειανή ιταλική χειροβομβίδα από 'κείνες που ανοίγαμε με μια φουρκέτα -πού βρίσκαμε τέτοιο είδος;- κάνοντές τες ταμπακέρες, φύλαγα μερικά τσιγάρα μα δεν είχα σπίρτα. Δεν συναντούσα ψυχή. Τα περισσότερα μουλάρια της μονάδας μου είχαν χωθεί ίσαμε το κεφάλι στη λάσπη μιας κατηφοριάς. Τα πιο άξια είχανε φθάσει σ' ένα μοναστήρι ερειπωμένο πέρ' από το Δέλβινο και ξεκουράζονταν. Δεν ήξερα πού πήγαινα. Πόσο θα βαστούσα. Αν γλιστρούσα κι έπεφτα δεν θα ξανασηκωνόμουνα. Το ίδιο και το μουλάρι. Οι κατεβασιές από τους χειμάρρους όλο και θέριευαν. Σκεφτόμουνα τη θάλασσα, τη σιγουριά της, το γιατί ποτέ δεν τη φοβήθηκα. Να πνίγεσαι στη θάλασσα, μουρμούριζα, είναι φυσικό - στη στεριά είναι κάτι που 'χει μέσα του μπαμπεσιά. Ένιωθα την ατίμωση ενός θανάτου από γλυκό νερό, μέσα στη λάσπη. Ξαφνικά κουτρήσαμε και οι δυο πάνω σε κάτι που θα 'πρεπε να 'ταν τοίχος. Το χαλινάρι ξέφυγε από τα χέρια μου. Το μουλάρι, ελεύθερο, γύρισε δεξιά και πήγε σύρριζα. Ακολουθούσα ακουμπώντας το χέρι μου στα λιθάρια ενός τοίχου που δεν ήταν χτισμένος -μιας ξερολιθιάς- ώσπου είδα το ζώο να δρασκελάει το κάτω μέρος μιας ξύλινης πόρτας και να γονατίζει στη μέση μιας αυλής έτσι, καθώς ήταν φορτωμένο. Μια μυρωδιά κοπριάς και άχυρου είχε πιλοτάρει προς τα 'κεί το μουλάρι. Στάθηκα προσπαθώντας να ξεχωρίσω γύρω μου. Είδα ένα χαμηλό σκοτεινό σπίτι στο βάθος. Προχώρησα, βρήκα την πόρτα και χτύπησα. Ξαναχτύπησα, τίποτα. Ξαρματώθηκα και τον γκρα και χτύπησα κάνα - δυο δυνατές με τον υποκόπανο. Άκουσα μια βαριά φωνή από μέσα:

- Τι ζητάς τέτοιαν ώρα; Άμε καλιά σου.

- Ένα χέρι θέλω. Το μουλάρι μου έπεσε στην αυλή σου φορτωμένο και δεν σηκώνεται.

- Ξεφόρτωσέ το, βγάλε το σαμάρι και ίσιωσέ το...

- Δεν θα τα καταφέρω.

- Καθάρισε μονάχος σου, είμαι άρρωστος.

- Θα καθήσω σε τούτο το σκεπαστό και θα περιμένω  να σταματήσει το νερό.

Δεν αποκρίθηκε. Κάθησα σ' ένα πέτρινο πεζούλι. Η βροχή δυνάμωνε. Έπιασε να φυσάει.

"Να 'χα τη νιτσεράδα μου, τη νορβηγέζικη, τα λαστιχένια ποδήματα... Τώρα τι γίνεται;".

Άκουσα την πόρτα να τρίζει. Μισάνοιξε. Ένα φως αχαμνό πέρασε τη χαραμάδα. Ένας άντρας κοντός κρατούσε την πόρτα.

- Πόσες ώρες περπατάς;

- Από τα χαράματα.

- Τώρα είναι εφτά.

- Δεν με νοιάζει. Λίγο νερό θέλω.

- Άνοιξε το στόμα σου και κοίτα ψηλά. Αν στύψεις τα ρούχα σου, θα γιομίσεις δέκα παγούρια.

- Τότε βοήθησέ με να σενιάρω το μουλάρι και φεύγω.

- Για πού πας;

- Για το Δέλβινο.

- Έχεις χάσει το δρόμο. Έχεις κάμει το μπρος - πίσω.

Βγήκε έξω. Ήταν πολύ γέρος, με μεγάλα μουστάκια. Φαινόταν Τόσκος. Μιλούσε καλά τα ελληνικά. Πήγε στο μουλάρι και του λασκάρισε τις τριχιές. Τα δυο κιβώτια πέσαν μαλακά, δεξιά κι αριστερά στις πλάκες, το ζώο σηκώθηκε κι άρχισε να τρέμει. Το χάιδεψε στο κούτελο κι έπειτα στα πλευρά.

- Είναι μακριά η θάλασσα; ρώτησα.

- Αυτή σου 'λειπε, είπε, μαλακώνοντας τη φωνή του. Τέτοιαν ώρα τέτοια λόγια...

*********************************

2.     Στο άλογό μου

Το να γράψει κανείς σ' έναν άνθρωπο, είναι ίσως εύκολο στους πολλούς. Το να γράψει σ' ένα ζώο, είναι αφάνταστα δύσκολο. Για τούτο φοβάμαι. Δεν θα τα καταφέρω.

Τα χέρια μου έχουνε σκληρύνει από τα λουριά σου, κι η ψυχή μου από άλλη αιτία. Όμως πρέπει. Αισθάνομαι την ανάγκη. Γι' αυτό θα σου γράψω.

Στην αρχή δεν με ήθελες. Καταλάβαινες σε μένα τον άπραγο με το αδύνατο χέρι. Είχες δίκιο. Ίσως για πρώτη φορά έβλεπα άλογο από τόσο κοντά. Τ' άλογα που είχα δει στη ζωή μου ήτανε στα τσίρκα, που τα δουλεύανε κοζάκοι, και στις κούρσες, που τα παίζαν οι άνθρωποι. Αυτό με είχε πειράξει. Δεν είστε προορισμένα για τόσο χαμηλές πράξεις. Ας είναι... Αυτό είναι μια άλλη ιστορία, καθώς λέει ο Κίπλινγκ, αυτός που τόσο σας είχε αγαπήσει και ιστορήσει.

Το ξέρω πόσο σε κούρασα. Στραβά φορτωμένο ακολούθησες υποταχτικά στις πορείες της νύχτας. Γρήγορα γίναμε φίλοι. Με συνήθισες. Έπαψα πια να σε χάνω μέσα στ' άλλα τα ζώα της μονάδας μας. Έπαψα να μη σε γνωρίζω.

Αν αρχίσω τα "θυμάσαι" δεν θα τελειώσω ποτέ. Λατρεύω τη συντομία! Θα σου θυμίσω μονάχα τρεις νύχτες μας. (Απορώ με τον εαυτό μου απόψε. Τόσο στοργικά δεν μίλησα ποτέ σε κανένα).

Θυμάσαι τη νύχτα με τη βροχή; Ανελέητα και οι δυο μουσκεμένοι, προχωρούσαμε μέσα στη νύχτα. Μόνοι. Σε οδηγούσα ή με οδηγούσες; Κάρφωνα τα νυσταγμένα μου μάτια στο νυχτερινό παραπέτασμα, όπως δεν τα κάρφωσα τότε που αναζητούσα φανάρια στη Βόρειο Θάλασσα. Η όσφρησή σου μας έσωσε. Ένας στάβλος μάς έγινε άσυλο. Παραμερίσαμε το σανό κι ανάψαμε μεγάλη φωτιά. Λέω, ανάψαμε. Εσύ μου 'δινες θάρρος. Ξαπλωμένος σ' άκουα να μασάς. Κατόπι σου μίλησα. Ποτέ δεν συμφώνησα με τους ανθρώπους όπως τότε με σένα. Κοιμηθήκαμε συζητώντας. Εγώ ξαπλωμένος στο χόρτο. Εσύ όρθιο. Πόσοι άνθρωποι δεν κοιμούνται όρθιοι περπατώντας δίχως να 'χουν τη δική σου νόηση; Ας είναι...

Η δεύτερη νύχτα: Τότε που μπήκαμε μ' άλλους πολλούς μες στη μάχη. Μπορούσε κοντά από 'κεί να κουβαλήσουμε τραυματίες. Ακούσαμε μαζί τον θόρυβο του πολέμου και τον συνηθίσαμε. Πήραμε το παλικάρι με το πληγωμένο πόδι και φύγαμε. Ποτέ μου δεν σε είδα πιο προσεχτικό και τόσο αλαφροπάτητο. Είχες ξεχάσει 'κείνο το νευρικό σου συνήθειο να πηδάς σηκώνοντας το σαμάρι. Τα 'χες όλα νιώσει ίσως πριν από μένα.

Και τώρα, η νύχτα στο βουνό με τη λάσπη: βαρυφορτωμένοι, κατάκοποι προχωρούσαμε. Είν' αφάνταστη η λύπη κι η κακομοιριά που δοκιμάζεις σαν αισθάνεσαι να 'σαι και να βλέπεις ανθρώπους και ζώα και τα πάντα μες στη λάσπη.

Άλογα και μουλάρια πεσμένα μάς κόψανε το δρόμο. Εμείς προχωρούσαμε. Άξαφνα έπεσες. Πέσαμε θέλω να πω. Με τα δυο σου πόδια σπασμένα, με το κεφάλι χωμένο στις λάσπες. Θυμάσαι πόσο προσπάθησα. Δεν το κατόρθωσα. Πρέπει να νιώσεις καλά πως δεν φταίω. Ποτέ δεν προσπάθησα τόσο. Έμεινα δίπλα σου ολόκληρη νύχτα. Πιο πέρα από μας ένας Ιταλός σκοτωμένος. Πάνω μας η Μεγάλη Άρκτος, το Βόρειο Στέμμα, ο Αστερισμός του Ωρίωνα ψιχάλιζαν φως.

Δεν είδα ποτέ πώς πεθαίνουν οι άνθρωποι. Γύρισα πάντα τα μάτια μου από τον θάνατο. Μα φαντάζομαι...

Παύω. Φοβάμαι μήπως πω λόγο μεγάλο.

Φυλάω ακόμη το ξυστρί και τη βούρτσα σου. Κι όταν κάποτε κι αυτά θα τα παραδώσω, θα σε φυλάξω στη μνήμη μου.

Οι κάλοι των χεριών μου από τα λουριά σου μου είναι τόσο αγαπητοί, όσο εκείνοι που κάποτε απόχτησα στις θαλασσινές μου πορείες. Θα σου ξαναγράψω!...

Κούδεσι, Μάρτης 1941

Ήταν στρυφνός, οι φίλοι του ήταν λίγοι

Ευριπίδης*, Aθηναίος 

Γέρασε ανάμεσα στη φωτιά της Tροίας
και στα λατομεία της Σικελίας.
Tου άρεσαν οι σπηλιές στην αμμουδιά κι οι ζωγραφιές της
Eίδε τις φλέβες των ανθρώπων
σαν ένα δίχτυ των θεών, όπου μας πιάνουν σαν τ' αγρίμια·       5
προσπάθησε να το τρυπήσει.
Ήταν στρυφνός, οι φίλοι του ήταν λίγοι·
ήρθε ο καιρός και τον σπαράξαν τα σκυλιά.
 



Γιώργος Σεφέρης ,  "Ημερολόγιο Καταστρώματος Γ΄" ( Ποιήματα, Ίκαρος 1974)
* Ευριπίδης - Βικιπαίδεια

Ο παράλληλος κόσμος του Luciano Ventrone

   Luciano Ventrone   

Even though Luciano Ventrone is internationally recognized as one of the master realist painters of his generation, he believes that his works are really about optics: “Painting is not about the mere representation of an object, but its color and light,” he says. “The subject cannot be seen as it is but as an abstract element.” Ventrone studied at Rome’s Liceo Artistico and—in spite of experimenting with avant-garde methods—garnered attention for his academic realism and attention to anatomical detail; his life drawings would be published in a university textbook on human anatomy. Ventrone’s paintings still frequently feature nudes, as well as carefully arranged still lifes. For each of his works, Ventrone carefully stages his subject under bright studio lights, and photographs the arrangement for painting reference.

Η πιο απαράδεκτη τιμωρία βιαστών στον κόσμο!

Η πιο απαράδεκτη τιμωρία βιαστών στον κόσμο!

Αγαπητές/οί  φίλες/οι,

Η 16χρονη Liz βιάστηκε από 6 άντρες τόσο άγρια που τώρα βρίσκεται καθηλωμένη σε αναπηρικό καροτσάκι. Αλλά αντί η αστυνομία να συλλάβει τους δράστες, τους άφησε ελεύθερους, αφού πρώτα ως τιμωρία τους έβαλε να κουρέψουν το γκαζόν του αστυνομικού τμήματος! Οργανώσεις γυναικών μας ζητούν να κρούσουμε τον κώδωνα του κινδύνου παγκοσμίως για να βοηθήσουμε να απονεμηθεί δικαιοσύνη. Υπόγραψε εδώ για να διασφαλίσουμε πως κανένα παιδί δεν θα υποφέρει ξανά όπως η Liz:

Η 16χρονη Liz γύρναγε σπίτι της απ΄την κηδεία του παππού της όταν έπεσε σε ενέδρα που είχαν στήσει 6 άντρες οι οποίοι τη βίασαν στη σειρά και στη συνέχεια την πέταξαν αναίσθητη μέσα σ’ένα βόθρο με βάθος έξι μέτρα. Ξέρεις ποια ήταν η τιμωρία των βιαστών; H αστυνομία τους έβαλε να κουρέψουν το γκαζόν του αστυνομικού τμήματος και μετά τους άφησε ελεύθερους!

Η ιστορία τρόμου που έζησε η Liz έχει συνταράξει την Κένυα και τώρα οι πολιτικοί και η αστυνομία είναι υπό πίεση για να δράσουν. Όμως, οργανώσεις γυναικών στην Κένυα λένε πως δεν θα γίνει τίποτα εάν η κυβέρνηση δε δεχτεί παγκόσμια πίεση. Μας καλούν λοιπόν να βοηθήσουμε επειγόντως για να εξασφαλίσουμε πως θα απονεμηθεί δικαιοσύνη και πως ο εφιάλτης της Liz θα αποτελέσει σημείο καμπής στην επιδημία βιασμών στην Κένυα.

Κανείς ως τώρα δεν έχει βρεθεί ενώπιον της δικαιοσύνης, ούτε οι βιαστές αλλά ούτε και η αστυνομία. Ήρθε όμως η ώρα να δράσουμε. Ας σταθούμε στο πλευρό της Liz τώρα, πριν οι βιαστές και η αστυνομία διαφύγουν. Κάνε κλικ παρακάτω, για να απονεμηθεί δικαιοσύνη για την Liz και να εξασφαλίσουμε ότι κανένα άλλο κορίτσι, πουθενά δε θα υποστεί ξανά τέτοια βία:

http://www.avaaz.org/en/justice_for_liz_greek/?bqegtbb&v=30697

Σύμφωνα με τη μητέρα του κοριτσιού, οι βιαστές επέστρεψαν στο σπίτι της Liz για να χλευάσουν την οικογένεια. Είχαν κάθε λόγο να συμπεριφέρονται λες και ήταν υπεράνω του νόμου, αφού η αστυνομία καταχώρισε το έγκλημα τους ως μια απλή ‘επίθεση’. Στη συνέχεια μάλιστα, η αστυνομία ζήτησε απ’τη μητέρα της Liz να την ‘πλύνει’, καταστρέφοντας έτσι σημαντικά ιατροδικαστικά στοιχεία. Αυτή τη στιγμή, η Liz βρίσκεται καθηλωμένη σε αναπηρικό καροτσάκι ενώ οι δράστες κυκλοφορούν ελεύθεροι.

Η ιστορία της Liz είναι ένα ακραίο παράδειγμα ενός συχνού παρόλα αυτά φαινομένου. Στην Κένυα, δύο στα τρία κορίτσια και ένα στα δύο αγόρια έχουν κακοποιηθεί σεξουαλικά. Στις αρχές του χρόνου, μια δικαστική απόφαση-ορόσημο έκρινε ένοχη την αστυνομία γιατί δεν έκαναν σωστά τη δουλειά τους. Το δικαστήριο διέταξε την αστυνομία να υπερασπιστεί την αυστηρή νομοθεσία κατά του βιασμού που ισχύει στην Κένυα. Παντού ο βιασμός θεωρείται έγκλημα απ’το νόμο, αλλά πολύ συχνά οι νόμοι δεν εφαρμόζονται από εκείνους που έχουν την ευθύνη τα προστατεύουν τις κόρες μας. Μπορούμε να το αλλάξουμε αυτό, ξεκινώντας με τη Liz.

Η αστυνομία ισχυρίζεται ότι δεν έχουν τα χρήματα ή την κατάλληλη εκπαίδευση για να υπερασπιστούν το νόμο. Αλλά πόση εκπαίδευση μπορεί να χρειάζονται για να καταλάβουν ότι ο βιασμός δεν μπορεί να τιμωρείται με το κούρεμα του γκαζόν; Αν καταφέρουμε να φέρουμε τους βιαστές της Liz και την αστυνομία ενώπιων της δικαιοσύνης, θα δώσουμε το παράδειγμα στην αστυνομία ώστε να χειρίζεται από εδώ και στο εξής τον βιασμό ως ένα σοβαρό έγκλημα και όχι ως απλό πλημμέλημα. Υπόγραψε τώρα για να απονεμηθεί δικαιοσύνη στη Liz και για να βοηθήσεις να δώσουμε ένα τέλος στο μισογυνισμό:

http://www.avaaz.org/en/justice_for_liz_greek/?bqegtbb&v=30697

Απ’το Αφγανιστάν μέχρι την Ιαπωνία, τα μέλη του Avaaz έχουν σταθεί στο πλευρό θυμάτων βιασμού από κάθε γωνιά του κόσμου και έχουν αγωνιστεί κατά της σεξιστικής βίας. Μπορεί να μη μπορούμε να γυρίσουμε τον χρόνο πίσω για τη Liz, αλλά μπορούμε να αποτρέψουμε μελλοντικές επιθέσεις βιασμού. Ας το κάνουμε λοιπόν.

Με ελπίδα και αποφασιστικότητα,

David, Anne, Sam, Bissan, Oli, Ricken, Emily και η υπόλοιπη ομάδα του Avaaz

ΥΓ.1 - Το Liz είναι ένα ψευδώνυμο που δόθηκε στο κορίτσι από τα ΜΜΕ όταν έγινε γνωστή η ιστορία.

ΥΓ.2 - Αυτή η εκστρατεία ξεκίνησε από ένα μέλος του κινήματός μας στην Κένυα. Μπορείς να ξεκινήσεις τη δική σου εκστρατεία πάνω σε ένα θέμα τοπικό, εθνικό ή και παγκόσμιο: http://www.avaaz.org/el/petition/start_a_petition/?bgMYedb&v=23917

ΠΗΓΕΣ

Γενναίο κορίτσι απ’τη Busia δίνει μάχη ενώ οι βιαστές της κυκλοφορούν ελεύθεροι - Brave Busia girl battles as her rapists go scot free (The Daily Nation)
http://www.nation.co.ke/lifestyle/DN2/When-rapists-go-scot-free/-/957860/2022572/-/skd9s8z/-/index.html

Κατάχρηση της δικαιοσύνης σε περίπτωση ομαδικού βιασμού ρίχνει φως στην αστυνομία της Κένυας - Miscarriage of justice in brutal gang rape case shines spotlight on Kenyan police (Sabahi Online)
http://sabahionline.com/en_GB/articles/hoa/articles/features/2013/10/18/feature-02

Η αστυνομία ολοκληρώνει την έρευνα σχετικά με τον ομαδικό βιασμό κοριτσιού - Police wrap up probe into girl’s gang rape (The Daily Nation)
http://www.nation.co.ke/news/Police-wrap-up-probe-into-girls-gang-rape/-/1056/2035702/-/format/xhtml/-/4rdyo/-/index.html

Μετά την απόφαση-ορόσημο της Κένυας κατά των βιασμών, όλα τα βλέμματα στρέφονται προς την αστυνομία - After Kenya’s landmark rape decision, all eyes on the police (Globe and Mail)
http://www.theglobeandmail.com/commentary/after-kenyas-landmark-rape-decision-all-eyes-fall-on-the-police/article13545136/

Θύματα βιασμού απ’την Κένυα ζητούν αποζημιώσεις - Kenyan Rape Victims Seek Compensation (IWPR)
http://iwpr.net/report-news/kenyan-rape-victims-seek-compensation