Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ

ΟΤΑΝ Ο ΓΚΑΛΙΑΝΟ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕ ΤΟΝ ΜΠΑΧ

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ________
"ΕΠΤΑ"ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ,11-4-2010

Η συναυλία του Ρίτσαρντ Γκαλιάνο στο «Παλλάς» την επόμενη Δευτέρα 19 του μηνός θα είναι ιδιαίτερη. «Οταν ο Ρίτσαρντ Γκαλιάνο συνάντησε τον Αστορ Πιατσόλα και τον Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ» είναι ο τίτλος της και στηρίζεται, βασικά, σε δύο άλμπουμ του περίφημου τζαζ ακορντεονίστα και μπαντονεονίστα: Το «Piazzolla for ever» που ηχογράφησε το 2002 ως φόρο τιμής στον πρωτοπόρο του nuevo tango και ένα καινούριο που κυκλοφορεί αυτές τις μέρες, το «Σουίτες του Μπαχ», προϊόν της μακροχρόνιας ενασχόλησής του με τη μουσική του μεγάλου συνθέτη. «Ουσιαστικά, το λάιβ θα αποτελεί ένα tribute στο έργο τους.

Μπαχ και κλασική μουσική, Πιατσόλα, τάνγκο, και δικές μου συνθέσεις» λέει στο «7».

Κι επειδή τον Μπαχ είναι κάπως δύσκολο να τον έχει γνωρίσει, μας μιλάει για τον Αστορ Πιατσόλα που υπήρξε επιστήθιος φίλος του. «Δεύτερος πατέρας, φίλος και μέντοράς μου. Μου δίδαξε διαφορετικά μεταξύ τους πράγματα που στάθηκαν καθοριστικά στην καριέρα μου. Επέμενε να ψάχνομαι με τις μουσικές μου ρίζες και να μην προσπαθώ να μιμηθώ οποιοδήποτε ξένο ύφος. Γνωριστήκαμε στο Παρίσι τη δεκαετία του '60, μελετούσε συντροφιά με μία σπουδαία κυρία της γαλλικής κλασικής μουσικής, τη Νάντια Μπουλανζέ. Γρήγορα η γνωριμία μας εξελίχθηκε σε πολύ δυνατή φιλία. Ο Αστορ διέθετε εξαιρετική τρυφερότητα και αίσθηση του χιούμορ. Και μεγάλη εσωτερική δύναμη».

Ο Γκαλιάνο θεωρείται ως ο πιο συνεπής συνεχιστής της παράδοσης και του ήχου του Πιατσόλα. Αλλά και το αφιέρωμά του στον Μπαχ δεν μοιάζει παράταιρο. «Πάντοτε παίζω κλασική μουσική» λέει ο συνομιλητής μας. «Είναι το χόμπι μου. Το πάθος μου. Τζαζ ξεκίνησα να μαθαίνω στην ηλικία των 12, όταν και άκουσα πρώτη φορά Κλίφορντ Μπράουν. Αγαπάω πολύ την τζαζ. Μου αρέσει το σουίνγκ, οι όμορφες αρμονίες και προπάντων οι γλυκές μελωδίες. Η τζαζ είναι ελευθερία. Ο Ρον Κάρτερ έλεγε πως η τζαζ παίζεται καθημερινά και με διαφορετικό τρόπο. Δεν μου αρέσει η free jazz, ίσως γιατί έχασε την αίσθηση των μελωδιών. Μου αρέσει οποιοδήποτε ήχος αρκεί να μπορεί να κρατά τις μελωδικές γραμμές».

-Και από ελληνική μουσική;

«Φυσικά και έχω ακούσει διάσημους συνθέτες όπως ο Μίκης Θεοδωράκης, ποτέ όμως δεν έτυχε να παίξω με έλληνες μουσικούς. Εστω κι αν είμαι πολίτης της Μεσογείου, κάτοικος Γαλλίας με ιταλικές ρίζες. Πριν από μερικά χρόνια βρέθηκα στην Αθήνα. Μοιραστήκαμε μία συναλία μας στο Λυκαβηττό με τον Τσαρλς Λόιντ και τη Μαρία Φαραντούρη».

-Υπάρχει κάτι για το οποίο έχετε μετανιώσει;

«Ναι. Επειδή σταμάτησα πολύ νωρίς να παίζω τρομπόνι. Αλλά θα το αρχίσω ξανά, γιατί το αγαπάω πολύ».*

* Δευτέρα, 19 Απριλίου 2010 στο «Παλλάς». Τιμές εισιτηρίων: 50, 40, 30 ευρώ.

Richard Galliano
(Γενν.1950: Κάνες Γαλλίας)