Αλέξανδρος Πάλλης
(1851-1935)
ΤΟ ΤΡΑΓΙ
" Κοίτα το, φίλε Γιάννη, κοίτα το τραγί
σε εκείνο απάνου το αψηλό στενό λιθάρι
θαρρείς μήτε ένα εκεί δε χωράει ποδάρι,
μα ο τράγος στέκει απάνω δίχως συλλογή.
Μας βεβαιώνει ωστόσο ένας σοφός βαθύς
το πως μπορεί τα πάντα ο άνθρωπος να κάνει.
Όμως μπορείς εσύ- για πες μου τώρα, Γιάννη-
σε ένα στενό λιθάρι ολόρθος να σταθείς;"
Ήταν το ερώτημά μου κάπως ξαφνικό
και συλλογιέται ο Γιάννης ξώντας το κεφάλι.
Στο τέλος όμως είπε " Μήτε εγώ μήτ' άλλοι
μαζί μου δέκα δε μπορούν, αφεντικό."
(1851-1935)
ΤΟ ΤΡΑΓΙ
" Κοίτα το, φίλε Γιάννη, κοίτα το τραγί
σε εκείνο απάνου το αψηλό στενό λιθάρι
θαρρείς μήτε ένα εκεί δε χωράει ποδάρι,
μα ο τράγος στέκει απάνω δίχως συλλογή.
Μας βεβαιώνει ωστόσο ένας σοφός βαθύς
το πως μπορεί τα πάντα ο άνθρωπος να κάνει.
Όμως μπορείς εσύ- για πες μου τώρα, Γιάννη-
σε ένα στενό λιθάρι ολόρθος να σταθείς;"
Ήταν το ερώτημά μου κάπως ξαφνικό
και συλλογιέται ο Γιάννης ξώντας το κεφάλι.
Στο τέλος όμως είπε " Μήτε εγώ μήτ' άλλοι
μαζί μου δέκα δε μπορούν, αφεντικό."
Από τη Συλλογή :ΤΑΜΠΟΥΡΑΣ ΚΑΙ ΚΟΠΑΝΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου