Πιέσεις αυτοί, αντίσταση εμείς

Η μαύρη εργασία τείνει να γίνει κανόνας στην Ε.Ε., λέει ο Γ. Χούφσμιτ

Πιέσεις αυτοί, αντίσταση εμείς

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στη ΝΑΥΣΙΚΑ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΙΔΗ

Η απασχόληση αυξάνεται, αλλά πρόκειται για ανασφάλιστη εργασία. Ανά πάσα στιγμή μπορεί να απολυθείς, λέει, ο Γιοργκ Χούφσμιτ, καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας στο Πανεπιστήμιο της Βρέμης.

Η ανασφάλιστη εργασία τείνει να γίνει καθεστώς σε όλη την Ε.Ε., τονίζει ο Γιοργκ Χούφσμιτ, καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας και Οικονομικής Πολιτικής στο Πανεπιστήμιο της Βρέμης, και προτρέπει τον κόσμο να εντείνει την πίεση κατά της οικονομικής ελίτ. «Δεν υπήρχε ανασφάλιστη εργασία στην Ευρώπη πριν από 20 χρόνια», υπογραμμίζει μιλώντας στην «Ε» ο κ. Χούφσμιτ, συντονιστής του Δικτύου Ευρωπαίων Οικονομολόγων για μια Εναλλακτική Πολιτική στην Ευρώπη. «Σήμερα υιοθετείται ως πάγια τακτική σε όλες σχεδόν τις χώρες της Ε.Ε.». Ο Γερμανός οικονομολόγος δεν παρέλειψε να αναφερθεί και στον ρόλο της Αριστεράς, η οποία, όπως είπε, «όντας διασπασμένη, αδυνατεί να προτείνει συγκεκριμένες εναλλακτικές λύσεις στο νεοφιλελεύθερο οικονομικό μοντέλο».

-Μπορεί να συνυπάρξει η οικονομική ανάπτυξη με το κράτος πρόνοιας;

«Φυσικά, το αποδεικνύουν περίτρανα οι σκανδιναβικές χώρες που έχουν ισχυρή οικονομία και ισχυρό κράτος πρόνοιας. Η φορολογία στις σκανδιναβικές χώρες είναι η υψηλότερη από όλες τις χώρες της Ε.Ε. αλλά οι Σκανδιναβοί έχουν ικανοποιητικότατους μισθούς και φυσικά δεν χρειάζεται να πληρώσουν δεκάρα για υγεία και εκπαίδευση αφού είναι δωρεάν. Βέβαια, και σε αυτές τις χώρες πάντα οι επιχειρηματίες προσπαθούν να υπονομεύσουν το κράτος πρόνοιας, αλλά η κυβερνητική πολιτική είναι αποφασιστική στο να το διατηρήσει και βέβαια υπάρχει ισχυρή αντίσταση του λαού κατά της ιδιωτικοποίησης και των κοινωνικών περικοπών. Η ιδιωτικοποίηση σε αυτές τις χώρες είναι σε πολύ μικρότερο βαθμό».

-Αφού η συνύπαρξη είναι εφικτή, γιατί δεν εφαρμόζεται σε όλες τις χώρες της Ε.Ε.;

«Οι κυβερνήσεις των κρατών - μελών εξυπηρετούν τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου, γιατί η πίεση που τους ασκείται από τις επιχειρήσεις είναι τεράστια, ενώ η πίεση που τους ασκούν τα κόμματα της Αριστεράς, τα συνδικάτα, ο λαός είναι συγκριτικά πολύ μικρότερη. Οι κυβερνήσεις δεν αυξάνουν τη φορολογία για τους επιχειρηματίες ώστε με αυτά τα χρήματα να χρηματοδοτήσουν προγράμματα κοινωνικής πρόνοιας, παρότι η φτώχεια συνεχώς μεγαλώνει στην Ε.Ε. Τα μέτρα οικονομικής πολιτικής είναι η απορρύθμιση και απελευθέρωση της αγοράς. Ισχυρίζονται ότι με το άνοιγμα των αγορών, ο ανταγωνισμός θα γίνει δυνατότερος και δυνατότερος ανταγωνισμός σημαίνει μεγαλύτερη οικονομική ισχύς και καλύτερες συνθήκες ζωής για όλους. Στην πραγματικότητα όμως έχει συμβεί το ακριβώς αντίθετο: δυνατότερος ανταγωνισμός σημαίνει μεγάλα κέρδη μόνο για μια μικρή μειονότητα».

- Εκτός από τη φτώχεια ποια είναι το σοβαρότερα κοινωνικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ε.Ε.;

«Η ανεργία, αλλά εξίσου σημαντικό πρόβλημα είναι η επισφαλής εργασία, η οποία συνδέεται με την αύξηση της φτώχειας. Η απασχόληση αυξάνεται αλλά πρόκειται για ανασφάλιστη εργασία, πολιτική που υιοθετείται ως πάγια τακτική, εκτός από τις σκανδιναβικές, σε όλες σχεδόν τις χώρες της Ε.Ε. Ανά πάσα στιγμή μπορεί να απολυθείς. Πριν από 20 χρόνια δεν υπήρχε ανασφάλιστη εργασία».

-Η περιβαλλοντική πολιτική;

«Επειδή η πυρηνική ενέργεια είναι επικίνδυνη, η Ε.Ε. θα πρέπει να πιέσει για την ανάπτυξη νέων πηγών ενέργειας για να μειώσει την εξάρτηση από το πετρέλαιο. Υπάρχει μια τεράστια ρητορεία αλλά τα συγκεκριμένα μέτρα είναι ελάχιστα, όλα εξαρτώνται από την πίεση που ασκεί ο λαός».

-Αναφέρεστε συνέχεια στην πίεση από το λαό...

«Είναι η βάση, το θεμέλιο για κάθε αλλαγή, γιατί η οικονομική ελίτ πιέζει και η πίεση είναι απολύτως επιζήμια για την πλειονότητα που την έχει βιώσει τα τελευταία 20 χρόνια. Καιρός να πιέσει και ο λαός».

-Πού αποδίδετε την παθητικότητα μιας σημαντικής μερίδας των Ευρωπαίων πολιτών;

«Εχουν μεγαλώσει με την προπαγάνδα από τα ΜΜΕ και τους πολιτικούς ότι το παγκόσμιο εμπόριο μας καθοδηγεί όλους και δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα καλύτερο. Είναι υποχρέωση της Αριστεράς όχι μόνο να λέει ότι τα πράγματα είναι κακά αλλά και να δείξει με συγκεκριμένες προτάσεις με ποιον τρόπο θα μπορούσαν να είναι καλύτερα. Τα περισσότερα ΜΜΕ, επειδή είναι ιδιωτικά και τα έσοδά τους προέρχονται από τη διαφήμιση, χρηματοδοτούνται με αυτόν τον τρόπο από το κεφάλαιο, προπαγανδίζουν την οικονομία της ελεύθερης αγοράς».

-Γιατί η Αριστερά δεν πείθει την πλειονότητα των Ευρωπαίων πολιτών;

«Διότι η Αριστερά αδυνατεί να προτείνει συγκεκριμένες εναλλακτικές λύσεις στο νεοφιλελεύθερο οικονομικό μοντέλο και αυτό οφείλεται στο ότι είναι διασπασμένη σε πολλές διαφορετικές ομάδες. Το ξέρουμε αυτό από το παράδειγμα της Ελλάδας και από άλλες χώρες. Ο άλλος λόγος είναι ότι οι δεξιές κυβερνήσεις περνάνε το ότι αν δουλέψετε σκληρά, αν ακολουθήσετε τους κανόνες του ανταγωνισμού, τότε μια μέρα θα ανήκετε στην ανώτερη τάξη. Η Δεξιά πείθει το λαό ότι ξέρει τον τρόπο να τους εντάξει στην ελίτ, σε συνδυασμό με το ότι τους κάνουν πλύση εγκεφάλου και μέσω των ΜΜΕ ότι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση στον νεοφιλελευθερισμό».

-Πού οφείλεται η διάσπαση της Αριστεράς;

«Η Αριστερά έχει πολλές διαφορετικές ρίζες, κάποιοι προέρχονται από τους σοσιολδημοκράτες, άλλοι από τα διαφορετικού τύπου κομμουνιστικά κόμματα. Υπήρχε μια εποχή, πριν από 20 χρόνια, που τα διαφορετικά αριστερά κόμματα είδαν ο ένας τον άλλον ως τον μεγαλύτερο εχθρό τους. Πρέπει να δουλέψουμε σκληρά προς την κατεύθυνση να φέρουμε τα πράγματα σε έναν κοινό χώρο, ώστε η Αριστερά ενωμένη να παλέψει και να αντισταθεί στις νεοφιλελεύθερες επιθέσεις που δέχεται το κράτος πρόνοιας, προτείνοντας συγκεκριμένες εναλλακτικές λύσεις».

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 02/02/2008