Η ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΜΕΝΗ
Πώς μ' αγαπά ο άνδρας μου, αλήθεια!
εμπρός στον κόσμο πάντα μου γελά
μου λέει χωρατάδες, παραμύθια,
κι ούτ' ένα μου χατίρι δεν χαλά.
Εμπρός στον κόσμο πάντα με κοιτάζει,
με ζάχαρι και μέλι μου μιλεί,
εμπρός στον κόσμο πάντα μ' αγκαλιάζει
εμπρός στον κόσμο πάντα με φιλεί.
Του φαίνομαι πως είμαι Αφροδίτη,
και άμα πια γυρίσομε στο σπίτι,
αμέσως ένα ξύλο πάντα παίρνει
κι απ' την πολλή αγάπη του με...δέρνει.
Γεωργίου Σουρή, Ο κόσμος
2 σχόλια:
Ουφφφφφφφφφ
Αυτή η υποκρισία είναι που δεν αντέχω. Γίνομαι έξω φρενών. Θέλω να ταρακουνήσω όλες αυτές τις γυναίκες, να τις κοιτάξω κατάματα και να τους ΦΩΝΑΞΩ με όλη τη δύναμη της ύπαρξής μου:
σήκω και ΦΥΓΕΕΕΕΕΕΕΕΕ
σώσε τη ζωή σου και την ψυχή σου. Αυτός δεν θα αλλάξει ποτέ
Κι όμως ξέρω πολλές περιπτώσεις, που όχι μόνο δε φεύγουν αλλά δικαιολογούν ευχαρίστως την κατάντια τους.
Δημοσίευση σχολίου