Οι Δυτικοί στο... στόχαστρο του Ζελένσκι
Κώστας Αργυρός
Δεν χρειάζεται να είναι κανείς αυθεντία της διπλωματίας για να ερμηνεύσει τις κινήσεις του Βολοντίμιρ Ζελένσκι. Η ουκρανική αντεπίθεση εντός ρωσικού εδάφους συζητήθηκε και αναλύθηκε τις τελευταίες ημέρες και το συμπέρασμα είναι σαφές. Μια κίνηση που έμοιαζε περισσότερο απεγνωσμένη και την οποία ακόμα και εφημερίδες που σταθερά βρίσκονται στο πλευρό της Ουκρανίας, όπως η ελβετική Neue Zürcher Zeitung, χαρακτήριζαν αρχικά άνευ σημαντικού κέρδους στο πολεμικό πεδίο μετατράπηκε σταδιακά στο ισχυρό χαρτί του Β. Ζελένσκι στην προσπάθειά του να πείσει τους συμμάχους του να συνεχίσουν να τον στηρίζουν άνευ όρων.
Η θεωρία του «Ναι, μπορώ»
Ο Πρόεδρος της Ουκρανίας προσπαθεί να αξιοποιήσει αυτή την ομολογουμένως καλά οργανωμένη, αλλά «ακριβή» επιχείρηση ως την απόδειξη ότι η πατρίδα του μπορεί να νικήσει. Οι αναφορές του και στην Κριμαία ως την περιοχή όπου θα κριθεί ο πόλεμος και οι εκκλήσεις του για χρήση πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς ήρθαν ως απάντηση στις διαρροές, που ήθελαν αρκετές δυτικές κυβερνήσεις να αναζητούν τρόπους να τον πείσουν να συμφωνήσει σε κάποιου είδους συνθηκολόγηση. Το κλίμα άλλαξε προσωρινά και η αισιοδοξία επέστρεψε στα άρθρα των δεδηλωμένων υποστηρικτών του. Πάντως, όπως παραδέχτηκε και ο ίδιος, μετά την καταστροφή των γεφυρών η περιοχή του Κουρσκ δεν είναι παρά μια «ζώνη ανάσχεσης». Ο πόλεμος θα κριθεί αλλού. Σύμφωνα, μάλιστα, και με πληροφορίες της Washington Post, αναβλήθηκε προς το παρόν και το ραντεβού που είχε προγραμματιστεί να γίνει μέσα στον Αύγουστο μεταξύ Ρώσων και Ουκρανών διαπραγματευτών με στόχο να εξετάσουν τις προοπτικές μιας ειρηνευτικής συμφωνίας.
Ασφαλείς πληροφορίες για το τι ακριβώς συμβαίνει στη συγκεκριμένη περιοχή είναι δύσκολο να υπάρξουν και αυτό ευνοεί φυσικά την επικοινωνιακή στρατηγική του Κιέβου. Αλλά κάτι ανάλογο ισχύει και για τη Ρωσία. Είναι σίγουρο ότι όλη η επιχείρηση είχε μεγάλο κόστος για αυτή, ωστόσο δεν την ανάγκασε να αποσύρει δυνάμεις της από την περιοχή του Ντονμπάς στον Νότο, εκεί όπου προελαύνει σταθερά εδώ και μερικές εβδομάδες. Από την άλλη, η ουκρανική επίθεση ταιριάζει γάντι στο αφήγημα του Βλαντίμιρ Πούτιν προς το εσωτερικό του ακροατήριο για την επιθετικότητα του Κιέβου ως υπαίτιου αυτού του πολέμου.
Ο λογαριασμός πάει σε πολλούς
Το κόστος, όμως, είναι υψηλό και για την ουκρανική πλευρά, που θα πρέπει να έχει και στρατηγική για το τι θα κάνει με τα κερδισμένα εδάφη, αν μπορεί να τα κρατήσει ή πώς και πότε θα αποχωρήσει. Αλλά κόστος υπάρχει και σε άλλους. Στη Γερμανία η συζήτηση για τον πόλεμο έχει ψαλιδίσει τα ποσοστά των κυβερνητικών κομμάτων στις δημοσκοπήσεις και μετατρέπει τον καγκελάριο Σολτς σε εύκολο στόχο από δύο εντελώς διαφορετικά στρατόπεδα: εκείνων που τον κατηγορούν ότι έδωσε πολλά και αυτών που απαιτούν να δώσει ακόμα περισσότερα. Στις ΗΠΑ, 75 ημέρες πριν από τις εκλογές, το να παραμένει ανοιχτό το μέτωπο του πολέμου την ώρα που και από τη Μέση Ανατολή τα νέα μόνο αισιόδοξα δεν είναι μπορεί να περιπλέξει αρκετά τα πράγματα. Ο Β. Ζελένσκι από την πρώτη στιγμή της σύγκρουσης επέμενε ότι αυτός ο πόλεμος δεν είναι μόνο δική του υπόθεση. Και θα συνεχίσει να κάνει ό,τι περνά από το χέρι του για να το αποδεικνύει στην πράξη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου