Ζωρζ Ζακ Νταντόν (1759-1794)
Σκηνοθεσία:
Andrzej Wajda
Κύριοι Ρόλοι:
Gerard Depardieu … Georges Danton
Wojciech Pszoniak … Maximilien Robespierre
Patrice Chereau … Camille Desmoulins
Boguslaw Linda … Louis de Saint-Just
Angela Winkler … Lucile Desmoulins
Andrzej Seweryn … Francois Louis Bourdon
Serge Merlin … Pierre Philippeaux
Roland Blanche … Jean-Francois Delacroix
Jacques Villeret … Francois Joseph Westermann
Anne Alvaro … Eleonore Duplay
Emmanuelle Debever … Louison Danton
Roger Planchon … Antoine Quentin Fouquier-Tinville
Franciszek Starowieyski … Jacques-Louis David
Σενάριο: Jean-Claude Carriere
Παραγωγή: Margaret Menegoz, Barbara Pec-Slesicka
Μουσική: Jean Prodromides
Φωτογραφία: Igor Luther
Μοντάζ: Halina Prugar-Ketling
Σκηνικά: Allan Starski
Κοστούμια: Yvonne Sassinot de Nesle
Το Νοέμβριο του 1793, ο Δαντών (Gérard Depardieu) επιστρέφει στο Παρίσι μέσα σε ζητωκραυγές, ενώ ο Ροβεσπιέρος έχει εξαπολύσει διωγμό κατά των βασιλοφρόνων και των αντιφρονούντων, προβαίνοντας σε μαζικές εκτελέσεις. Όμως, ο Δαντών δεν είναι πια ο σκληροπυρηνικός επαναστάτης που ήταν και ζητά να παύσει η αιματοχυσία και η τρομοκρατία, γεγονός που θα τον φέρει σε σύγκρουση με τον Ροβεσπιέρο.Με την αφορμή των 200 χρόνων από τη Γαλλική Επανάσταση, ο σπουδαίος Πολωνός σκηνοθέτης Andrzej Wajda ("Κατύν", "Τριλογία Τρικολόρ"), ηγείται μιας μεγάλης γαλλο-πολωνικής παραγωγής που ζωντανεύει τα γεγονότα (αλλά και την ατμόσφαιρα) των ημερών που ακολούθησαν τη "μητέρα των επαναστάσεων", και έμειναν στην Ιστορία ως "η περίοδος της Τρομοκρατίας".
Αντλώντας έμπνευση από το ομώνυμο θεατρικό έργο της Στανισλάβα Πρζιμπισέφσκα, ο Wajda στήνει ένα έργο που συγκλονίζει με την αληθοφάνεια και τη τόλμη του: πίσω από τις ανθρωπιστικές διακηρύξεις και τις φιλοσοφικές μεγαλοστομίες, το πολιτικό παιχνίδι παίζεται με κυνισμό από τυχοδιώκτες, όπως ο Σαιν Ζυστ, και ιδεολόγους που έχουν απολέσει την ανθρωπιά τους, όπως ο Ροβεσπιέρος. Ακόμα κι ο πρωταγωνιστής δεν είναι καλύτερος· ένας διεφθαρμένος δημαγωγός με βρόμικα χέρια, που οι περιστάσεις μετατρέπουν σε φιγούρα μάρτυρα. Σε αυτό, βέβαια, ο Wajda βοηθιέται από τις εξαιρετικές ερμηνείες των Gérard Depardieu (Δαντών) και Wojciech Pszoniak (Ροβεσπιέρος).
Η ευφυΐα, όμως, της ταινίας βρίσκεται και στο ότι μεταδίδει ένα πιο ευρύ και σύγχρονο πολιτικό σχόλιο. Είναι σχεδόν αδύνατο να μη προσέξει κανείς τους παραλληλισμούς, που κάνει ο σκηνοθέτης, ανάμεσα στη Γαλλία της Τρομοκρατίας και στα Κομμουνιστικά καθεστώτα, όπως ήταν και η Πολωνία της εποχής. Το γεγονός αυτό υπογραμμίζεται και από την ενσάρκωση της πολιτικής φράξιας του Ροβεσπιέρου αποκλειστικά από Πολωνούς ηθοποιούς, και αυτής του Δαντών μόνο από Γάλλους.
Η τόλμη του μηνύματος είναι ακόμη μεγαλύτερη αν αναλογιστούμε ότι η παραγωγή της ταινίας υπαγορεύτηκε από την Αριστερά. Η σοσιαλιστική γαλλική Κυβέρνηση του Φρανσουά Μιτεράν θεωρούσε πως η σύμπραξη με μια Σοβιετική "Δημοκρατία" θα συντελούσε σε μια ταινία πιο κοντά στην ιδεολογία της -με τον αντικομουνιστικό και δημοκρατικό χαρακτήρα του έργου να σοκάρει και τις δύο κυβερνήσεις.
Πρωτότυπος Τίτλος: Danton
Βαθμολογία IMDb: 7,5/10
Σκηνοθεσία: Andrzej Wajda
Πρωταγωνιστούν: Gérard Depardieu, Wojciech Pszoniak, Anne Alvaro, Patrice Chéreau, Boguslaw Linda, Angela Winkler, Ronald Guttman, Jacques Villeret, Roger Planchon
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου