Καλπάζει ο ρατσισμός για τους Αφρικανούς στην Ευρώπη

 

Καλπάζει ο ρατσισμός στην Ευρώπη

Το 45% των ερωτηθέντων ατόμων με αφρικανική καταγωγή σε 13 χώρες της Ε.Ε. δήλωσε ότι έχει γίνει στόχος φυλετικών διακρίσεων, ποσοστό 6% υψηλότερο σε σχέση με αντίστοιχη έρευνα του 2016

• ΑΥΓΗ (Έντυπη έκδοση)
  
• 26 Oκτωβρίου 2023
• Συντάκτης :  ΜΙΧΑΛΗΣ ΤΡΙΚΚΑΣ

Υπάρχουν και τα ακραία περιστατικά φυλετικής βίας, όπως ήταν η δολοφονία του Ανταμά Τραορέ το 2016 στη Γαλλία

Από τα σχολεία μέχρι την αγορά εργασίας ο ρατσισμός δείχνει όλο και περισσότερο το αποκρουστικό πρόσωπό του σε κάθε έκφανση της δημόσιας ζωής στην Ευρώπη, όπως αποκαλύπτει τελευταία έρευνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τις διακρίσεις στην ήπειρο.

Η έρευνα διενεργήθηκε από την υπηρεσία της Ε.Ε. για τα δικαιώματα ατόμων με αφρικανική καταγωγή. Συμμετείχαν σε αυτήν 6.752 άτομα από 13 χώρες της Ε.Ε. (Αυστρία, Βέλγιο, Γαλλία, Γερμανία, Δανία, Ιρλανδία, Ισπανία, Ιταλία, Λουξεμβούργο, Πολωνία, Πορτογαλία, Σουηδία και Φινλανδία). Το βασικό συμπέρασμα ήταν πως το 45% των ερωτηθέντων δήλωσε ότι έχει γίνει στόχος φυλετικών διακρίσεων - ένα ποσοστό 6% υψηλότερο σε σχέση με αντίστοιχη έρευνα του 2016. 1 στους 4 απάντησε ότι κατά το παρελθόν ιδιοκτήτες ακινήτων αρνήθηκαν να τους νοικιάσουν κάποιο διαμέρισμα λόγω του χρώματος του δέρματός τους. Ανάλογο ποσοστό κατήγγειλε προσβλητικά σχόλια σε βάρος των ίδιων ή των παιδιών τους για τον ίδιο λόγο.

Σε όλες τις χώρες που πραγματοποιήθηκε η έρευνα διαπιστώθηκε πως οι ανήλικοι αφρικανικής καταγωγής έχουν τρεις φορές περισσότερες πιθανότητες να εγκαταλείψουν πρόωρα το σχολείο σε σχέση με τον γενικό πληθυσμό. Ποσοστό 26% δήλωσε ότι έχει γίνει στόχος αστυνομικού ελέγχου στον δρόμο την τελευταία πενταετία εξαιτίας της καταγωγής.

Το ποσοστό απασχόλησης των μαύρων Ευρωπαίων ηλικίας από 20 έως 64 ετών δεν διαφέρει από τον μέσο όρο. Όμως, σχεδόν το ένα τρίτο από αυτούς απασχολείται ως ανειδίκευτος εργάτης, μια θέση που δεν υπερβαίνει το 8% του υπόλοιπου πληθυσμού στα 27 κράτη-μέλη της Ε.Ε. Παράλληλα, το ένα τρίτο των εργαζομένων αφρικανικής καταγωγής απασχολείται με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, ποσοστό τριπλάσιο του ευρωπαϊκού μέσου όρου. Ακόμα και η πανεπιστημιακή μόρφωση δεν επιτρέπει στους μαύρους Ευρωπαίους να εξασφαλίσουν καλύτερες θέσεις εργασίας. Ποσοστό 35% τελείωσε το πανεπιστήμιο και στη συνέχεια ανέλαβε κάποια κακοπληρωμένη δουλειά.

Η έρευνα δείχνει ότι μερικά από τα υψηλότερα ποσοστά ρατσισμού καταγράφονται σε χώρες που μέχρι πρότινος θεωρούνταν υπεράνω πάσης υποψίας. Στην Αυστρία και στη Γερμανία 3 στους 4 ερωτηθέντες (72% και 76% αντίστοιχα) απάντησαν ότι αισθάνθηκαν θύμα φυλετικών διακρίσεων τα τελευταία χρόνια. Στην έρευνα του 2016 τα ποσοστά στις δύο χώρες ήταν 51% και 52%.

Υπενθυμίζεται πως η ακροδεξιά Εναλλακτική για τη Γερμανία έχει καθιερωθεί πλέον ως τρίτη πολιτική δύναμη στη χώρα, ενώ στην Αυστρία το ξενοφοβικό Κόμμα της Ελευθερίας προηγείται αυτή τη στιγμή στις δημοσκοπήσεις για τις κοινοβουλευτικές εκλογές που θα διεξαχθούν τον επόμενο χρόνο.

Ο Μάικλ Ο’ Φλάχερτι, διευθυντής της Υπηρεσίας Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ε.Ε. που συμβουλεύει την Κομισιόν για θέματα διακρίσεων, χαρακτήρισε το αποτέλεσμα της έρευνας «Να είσαι μαύρος στη Ε.Ε» ως «ντροπιαστικό». Και κάλεσε τα κράτη-μέλη της Ένωσης να συλλέξουν τα δικά τους στοιχεία προκειμένου να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα. Η Γερμανία, για παράδειγμα, αποφεύγει, για ευνόητους λόγους μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, να συλλέγει δημογραφικά στοιχεία που να αναφέρονται σε εθνοτική ή φυλετική καταγωγή. «Είναι σοκαριστικό να μην παρατηρείται καμία βελτίωση σε σχέση με την προηγούμενη έρευνα το 2016. Αντιθέτως, οι άνθρωποι αφρικανικής καταγωγής αντιμετωπίζουν περισσότερες διακρίσεις μόνο και μόνο εξαιτίας του χρώματος που έχει το δέρμα τους» προσθέτει ο ίδιος.

Η έκθεση κάνει λόγο για έναν «επίμονο και ανελέητο» ρατσισμό στην Ευρώπη. Έναν ρατσισμό που τα κράτη-μέλη συστηματικά αγνοούν και δεν θα αντιμετωπίσουν ποτέ πραγματικά αν δεν αντικρίσουν το πρόβλημα κατά πρόσωπο. «Η Ε.Ε. και τα μέλη της θα πρέπει να χρησιμοποιήσουν τα συμπεράσματα της έρευνας για να βελτιώσουν τις δικές τους προσπάθειες, διασφαλίζοντας ότι και τα άτομα αφρικανικής καταγωγής απολαμβάνουν τα δικαιώματά τους χωρίς ρατσισμό και διακρίσεις» καταλήγει ο Ο’ Φλάχερτι.