ΚΑΠΟΤΕ
Κάποτε θα βγούμε για μια βόλτα
έτσι ως το κέντρο το πολύ.
Θα ΄χουνε περάσει τόσα χρόνια,
θα ΄χουμε περάσει μια ζωή.
Και, όταν θα με πάρεις απ’ το χέρι
κάπου να αγοράσουμε καφέ,
απ΄τους δυο κανείς μας δε θα ξέρει,
μάτια μου, αν χωρίσαμε ποτέ!
Κι όπως θα περνάμε από το φως,
τότε θα μου πεις μέσα στο αυτί:
«Ίσως, εάν γινόταν λίγο αλλιώς,
τώρα να ΄σουν όλη μου η ζωή».
Κάποτε θα βγούμε για μια βόλτα
μες στον κόσμο, μέσα στη βουή.
Θα ‘χουν ξεθωριάσει τόσα λόγια,
θα ‘χουνε σβηστεί όλα τα γιατί.
Αααχ, και όλοι τους θα λένε ότι κάπου
κάποτε στον κόσμο μια φορά:
«έζησε εκείνη στα όνειρά του
και την είχε εκείνος αγκαλιά».
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
-
Κι ήτανε τα στήθια σου άσπρα σαν τα γάλατα Γιώργος Σαραντάκος "Γαργάλατα", 50 χρόνια μετά Λέγοντας Αποστασία ή Ιουλιανά εν...
-
Ένας επαναστάτης μάρτυρας : η ζωή και ο θάνατος του Φραντς Γαιγκερσταίτερ Ο Επαναστάτης μάρτυρας για τον οποίο μιλάει αυτό το βιβλί...
-
L'Inferno (Η Κόλαση): Ι ταλική ταινία του βωβού κινηματογράφου....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου