Η θλιβερή ιστορία της "βασίλισσας" του χριστουγεννιάτικου τραπεζιού

Ιστορίες χωρίς φωνή / Τα Χριστούγεννα της γαλοπούλας

Πέτρος Κατσάκος

Κάτι που σημαίνει πως οι περισσότερες από 200 εκατ. γαλοπούλες που σφάζονται κάθε χρόνο αυτές τις ημέρες είναι εικόνα άγνωστη για τους ανθρώπους

Αλήθεια, πόσοι άνθρωποι έχουν δει ζωντανή γαλοπούλα; Πόσοι, άραγε, είναι αυτοί που έχουν δει αυτό το πανέμορφο πλάσμα στο φυσικό του περιβάλλον; Και πόσοι, αλήθεια, είναι αυτοί που γνωρίζουν τη γαλοπούλα μόνο από το χριστουγεννιάτικο τραπέζι και το φιλέτο της στα ψυγεία των σούπερ μάρκετ;

Μια εκτίμηση θέλει τους περισσότερους από αυτούς, που, ακολουθώντας το έθιμο, έχουν τη γεμιστή γαλοπούλα ως κύριο πιάτο για το χριστουγεννιάτικο τραπέζι, να μην την έχουν δει ποτέ στη ζωή τους ζωντανή. Κάτι που σημαίνει πως οι περισσότερες από 200 εκατ. γαλοπούλες που σφάζονται κάθε χρόνο αυτές τις ημέρες είναι εικόνα άγνωστη για τους ανθρώπους, που τις αναγνωρίζουν μονάχα από φωτογραφίες και τις συναντούν μονάχα ψητές.

Αν κάποιος δε αναζητήσει πληροφορίες στο Διαδίκτυο για τη γαλοπούλα, θα βρεθεί μπροστά σε πλήθος δημοσιευμάτων που αφορούν εκατοντάδες μαγειρικές συνταγές αλλά και ιστορικές περιγραφές για το πώς το εξωτικό αυτό πτηνό βρέθηκε από τα δάση της Κεντρικής Αμερικής στο πιάτο των κατοίκων των Ηνωμένων Πολιτειών και των Ευρωπαίων, αλλά δεν θα μάθει σχεδόν τίποτα για τα ζώα αυτά που στερήθηκαν την ελευθερία και αποξενώθηκαν από το φυσικό τους περιβάλλον για να καλύψουν τις διατροφικές επιλογές των ανθρώπων, που συνέδεσαν τη μαζική σφαγή τους με θρησκευτικές εορτές και εορταστικά τραπέζια.

Πέντε πράγματα που μάλλον δεν ξέρουμε

1. Οι γαλοπούλες που φτάνουν στο ανθρώπινο τραπέζι έχουν τροποποιηθεί γενετικά για να παχαίνουν γρήγορα, γιατί παχιές γαλοπούλες σημαίνουν και παχυλά κέρδη για τους εκτροφείς. Στη φύση αυτά τα πουλιά μπορούν να πετάξουν και να τρέξουν μεγάλες αποστάσεις αναζητώντας την τροφή τους, ενώ τους αρέσει να ανεβαίνουν στα δέντρα όπου προφυλάσσονται από τους φυσικούς εχθρούς τους. Είναι έξυπνα ζώα που απολαμβάνουν να τους χαϊδεύουν τα φτερά, όπως τους αρέσει και να ακούν μουσική, με την οποία συχνά τραγουδούν δυνατά. Στη σκληρή πραγματικότητα, όμως, και στις φάρμες αναπαραγωγής οι γαλοπούλες αγωνίζονται με δυσκολία ακόμα και να περπατήσουν κάτω από το βάρος του αφύσικου στήθους τους, που είναι τρεις και τέσσερις φορές μεγαλύτερο από το κανονικό.
2. Η φυσική διάρκεια ζωής μιας γαλοπούλας είναι έως και 10 χρόνια, αλλά στις φάρμες τα πουλιά σφάζονται όταν είναι μόλις 10 έως 12 εβδομάδων. Επειδή το αφύσικα βαρύ και παραμορφωμένο σώμα τους τούς προκαλεί αρθρίτιδες, τα πουλιά συνήθως υποφέρουν από καρδιακές προσβολές και ανεπάρκεια οργάνων.
3. Οι άνθρωποι που γνωρίζουν και φροντίζουν τις γαλοπούλες τις αποκαλούν «ντετέκτιβ της φύσης», αφού είναι πτηνά από τη φύση τους περίεργα και θέλουν να γνωρίζουν όποιον τα πλησιάζει.
4. Στη φύση οι γαλοπούλες μένουν με τις μητέρες τους έως και 5 μήνες μετά τη γέννησή τους. Αυτά τα ευγενικά πουλιά έχουν ισχυρούς δεσμούς με τα μικρά τους και όταν χρειάζεται, οι μητέρες γαλοπούλες υπερασπίζονται με θάρρος και αυτοθυσία τα μικρά τους ακόμα και από ισχυρότερα αρπακτικά.
5. Οι γαλοπούλες στις εργοστασιακές φάρμες σπάνια βιώνουν τους φυσικούς ρυθμούς της ημέρας και της νύχτας. Ζουν σε τεχνητό φωτισμό, ο οποίος χειραγωγείται και εναλλάσσεται γρηγορότερα του κανονικού, ώστε τα πουλιά να αλλάζουν τις φυσιολογικές συνήθειές τους στον ύπνο και στη σίτιση με απώτερο σκοπό να τρώνε συχνότερα του κανονικού και να παχαίνουν πέραν του κανονικού.

Αν μη τι άλλο, αυτές οι πληροφορίες όχι μόνο μας βοηθούν να γνωρίσουμε λίγο παραπάνω τις γαλοπούλες, αλλά και να συνειδητοποιήσουμε επιπλέον πόσο λίγα γνωρίζουμε για το πώς κάποια ζώα ζούσαν και απολάμβαναν τη φύση και την ελευθερία τους χωρίς τον άνθρωπο και πώς ζουν στις βιομηχανικές φάρμες αναπαραγωγής. Εκεί που ο άνθρωπος τα έχει καταδικάσει να ζουν κάτω από άθλιες συνθήκες ως μελλοθάνατη τροφή. Και όταν λέμε άθλιες συνθήκες κυριολεκτούμε, αν αναλογιστεί κανείς ότι στις ημέρες μας το 90% των πτηνών αυτών εκτρέφεται εντατικά για το κρέας του σε υπόστεγα χωρίς παράθυρα, ζει στοιβαγμένο κατά δεκάδες σε στενά συρμάτινα κλουβιά και οι εκτροφείς για να τα αποτρέψουν από το να επιτίθεται το ένα στο άλλο λόγω του στρες, τους κόβουν συνήθως τα δάχτυλα των ποδιών και τα ράμφη.

ΜΠΟΞ

Λίγο πριν το γιορτινό τραπέζι

Οι γαλοπούλες της σύγχρονης βιομηχανοποιημένης εκτροφής δεν έχουν την ευκαιρία να αναπνεύσουν καθαρό αέρα ή να νιώσουν τον ήλιο στην πλάτη τους μέχρι να στριμωχτούν στα φορτηγά που θα τις μεταφέρουν κατά εκατοντάδες στα σφαγεία. Μεταφορά που πολλές φορές διαρκεί ώρες, χωρίς φαγητό ή νερό, σε χειμερινές καιρικές συνθήκες - και πολλές μπορεί να πεθάνουν σε αυτό το εφιαλτικό ταξίδι. Στο σφαγείο οι γαλοπούλες κρεμιούνται ανάποδα από τα αδύναμα και ανάπηρα πόδια τους προτού τα κεφάλια περάσουν από την ηλεκτρική λεπίδα που θα τους κόψει τον λαιμό. Σε πολλές περιπτώσεις, πάντως, που η λεπίδα αστοχεί και δεν κόβεται σωστά ο λαιμός των πουλιών, αυτά ζεματίζονται ζωντανά στη δεξαμενή με το βραστό νερό που χρησιμοποιείται για την αφαίρεση των φτερών τους.

Και κάπου εκεί φτάνουμε στα Χριστούγεννα της γαλοπούλας. Κάπου εκεί φτάνει η γαλοπούλα στο εορταστικό τραπέζι και η ιστορία στο τέλος της. Ένα τέλος γιορτινό και χαρούμενο, αρκεί να μην είσαι η γαλοπούλα.