Μηνολόγιον Δεκεμβρίου έτους 2022

Οι  λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία Το ιστολόγιο του Νίκου Σαραντάκου, για τη γλώσσα, τη λογοτεχνία και… όλα τα άλλα

Το Μηνολόγιο, που το δημοσιεύω εδώ συνήθως την πρώτη του μηνός, ήταν ιδέα του πατέρα μου, του αξέχαστου Δημήτρη Σαραντάκου, ο οποίος αρχικά το δημοσίευε στο περιοδικό Φιστίκι, που έβγαζε επί πολλά χρόνια στην Αίγινα. Στο εδώ ιστολόγιο, το Μηνολόγιο άρχισε να δημοσιεύεται τον Οκτώβρη του 2010 και βέβαια μέσα σε 12 μήνες έκλεισε τον κύκλο. Τότε, αποφάσισα να εξακολουθήσω να το δημοσιεύω στις αρχές κάθε μήνα, επειδή έχει γίνει το σταθερό σημείο αναφοράς για τα γεγονότα του μήνα, που ενημερώνεται συνεχώς με δικά σας σχόλια μέσα στη διάρκεια του μήνα, σχόλια που συνήθως αφορούν επισήμανση ημερομηνιών, αν και κυρίως αγγελτήρια θανάτων.

Οπότε, συνεχίζω τις δημοσιεύσεις όσο θα υπάρχει ενδιαφέρον, προσθέτοντας πάντοτε δικές σας προτάσεις από πέρυσι. Πάντως, σε κάποιες περιπτώσεις η επέτειος έχει εσκεμμένα μετατεθεί κατά μία ημέρα.

Το μηνολόγιο τούτου του μήνα έχει μιαν ιδιαιτερότητα, μια και στις 17 του Δεκέμβρη κλείνουν τα 10 χρόνια από τότε που χάσαμε τον πατέρα μου. Δεν θεώρησα άτοπο να μνημονέψω τον πατέρα μου στο μηνολόγιο, που ήταν άλλωστε δική του ιδέα: ανάμεσα σε έναν ποιητή που αγαπούσε και σ’ έναν επαναστάτη που θαύμαζε πιστεύω πως θα έχει καλή παρέα.

Πε  1	Παγκόσμια ημέρα κατά του AIDS  και γενέσιον Ιωάννου Συκουτρή
Πα 2	Αντιφώντος   του σοφιστού, Μαρίας Καλογεροπούλου της καλλιφώνου και Διονυσίου Σαββόπουλου της νιότης μας
Σα 3	† Αυγούστου Ρενουάρ και γενέσιον Νίνου Ρότα του μουσουργού
Κυ 4	Ο Θωμάς Έδισον εφευρίσκει τον ηλεκτρικόν λαμπτήρα
Δε 5	Θεοφίλου Μόζαρτ τελευτή
Τρ  6	Νικολάου Μύρων και των Διοσκούρων, προστατών των πλοϊζομένων και Αλεξάνδρου Γρηγοροπούλου αναίρεσις
Τε 7	Των τριών Χαρίτων
Πε 8	Δάμωνος και Φιντίου· και Ιωάννου Λένον του πολυκλαύστου αναίρεσις
Πα   9	Ιωάννου Βοκκακίου και της Ανθρωπίνης Κωμωδίας του
Σα 10	Των ανθρωπίνων δικαιωμάτων  και τελευτή Άλκη Αλκαίου του στιχουργού
Κυ 11	Γενέσιον Γρηγορίου Μπιθικώτση του αοιδού
Δε 12	Διογένους του  Κυνός
Τρ 13	Γαλιλαίου ταπείνωσις και Μέντη Μποσταντζόγλου τελευτή
Τε 14	Ανάληψις Απολλωνίου του Τυανέως εκ του ιερού της Δικτύννης
Πε 15	Αναξαγόρου του φιλοσόφου
Πα 16	Τελευτή Κωνσταντίνου Βάρναλη, ποιητού των Μοιραίων
Σα 17	† Δημητρίου Σαραντάκου του συγγραφέως και Σίμωνος Μπολιβάρ του ελευθερωτού
Κυ 18	Του χορού του Ζαλόγγου
Δε 19	Προμηθέως καθήλωσις επί του Καυκάσου
Τρ 20	Της εν Επιδαύρω πρώτης Εθνοσυνελεύσεως
Τε 21	Χειμερινόν ηλιοστάσιον
Πε 22	Ησιόδου του Ασκραίου και των Έργων και Ημερών αυτού
Πα 23	Κρυσταλλοτριόδου της θαυματουργού γενέσιον
Σα 24	Λουδοβίκου Αραγκόν τελευτή
Κυ 25	Γέννησις Ιησού του Ναζωραίου, Ορφέως και Μίθρα
Δε 26	† Ερρίκου Σλήμαν του αρχαιολόγου
Τρ 27	Πινδάρου του Θηβαίου
Τε 28	Κινηματογράφου γέννησις και θανή Θάνου Μικρούτσικου του μέγιστου
Πε 29	Γενέσιον Παύλου Καζάλς
Πα 30	Ίδρυσις Σοβιετικής Ενώσεως
Σα 31	Εφεύρεσις του τηλεσκοπίου

Ο Δεκέμβριος ή Δεκέμβρης είναι ο δωδέκατος και τελευταίος μήνας του ημερολογίου μας, παρόλο που το όνομά του παραπέμπει ολοφάνερα στον αριθμό δέκα, decem. Για την ανακολουθία φταίνε οι Ρωμαίοι -διότι τα ονόματα των μηνών, όλα, είναι δάνειο από τα λατινικά. Το παλιό ρωμαϊκό μηνολόγιο άρχιζε από τον Μάρτιο και ο Decem-ber ήταν ο δέκατος μήνας. Όταν αργότερα μεταρρυθμίστηκε το ημερολόγιο και μπήκαν στις δυο πρώτες θέσεις ο Ιανουάριος και ο Φεβρουάριος, η αντιστοιχία χάλασε και ο Δεκέμβρης είναι πλέον δωδέκατος.

Ανάγνωση του υπολοίπου άρθρου