Πέθανε ο θεατρικός συγγραφέας και πεζογράφος Μάριος Ποντίκας
Πέθανε σε ηλικία 80 ετών ο Μάριος Ποντίκας, σημαντικός θεατρικός συγγραφέας, σεναριογράφος, πεζογράφος και διαφημιστής.
Ο Μάριος Ποντίκας γεννήθηκε στη Μυτιλήνη, το 1942. Είναι απόφοιτος Βαρβακείου με σπουδές στην Α.Σ.Ο.Ε.Ε. Για μεγάλο χρονικό διάστημα απασχολήθηκε στον χώρο της διαφήμισης ως κειμενογράφος- δημιουργικός συντελεστής.
Έχει διασκευάσει κείμενα της Ελληνικής Πεζογραφίας για την τηλεόραση (Χαμένη Άνοιξη του Στρατή Τσίρκα, Η αγάπη άργησε μια μέρα της Λ. Ζωγράφου κ.ά.).
Έργα του έχουν παρουσιαστεί: - στο Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν (Ο Γάμος), - στο Εθνικό Θέατρο (Τρομπόνι, Ορθός Λόγος), - στο Θέατρο ΣΤΟΑ (Θεατές, Εσωτερικαί ειδήσεις, Κοίτα τους, Ο Λάκκος και η Φάβα, Η πανοραμική θέα της Νυχτερινής εργασίας, Η Γυναίκα του Λωτ– έργο το οποίο παρουσιάστηκε για πρώτη φορά από τη Θεατρική Σκηνή του Αντώνη Αντωνίου, με τίτλο Έστω), - στο Θεσσαλικό Θέατρο (Η Διαθήκη, Εθνική Γιορτή), - στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος (Η Γυναίκα του Λωτ ) και σε άλλες σκηνές, μεταξύ των οποίων πολλές πανεπιστημιακές, ημικρατικές, ερασιτεχνικές.
Έχει εκδώσει δύο συλλογές με πεζογραφήματά του (ΔΡΑΠΕΤΗΣ ΓΗΡΟΚΟΜΕΙΟΥ, ΚΛΕΙΔΑΡΟΤΡΥΠΑ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ) αρκετά από τα οποία έχουν προδημοσιευθεί σε λογοτεχνικά περιοδικά.
Από τους κορυφαίους του μεταπολιτευτικού «ρεαλιστικού
νεοελληνικού θεάτρου», με επιτυχίες που άφησαν εποχή, ο Μάριος Ποντίκας
έγραψε διαχρονικά και επίκαιρα κείμενα, μέσα από ευανάγνωστες σκηνές,
εύστοχες ατάκες, που εκθέτουν μια πραγματικότητα που ισχύει για
δεκαετίες. Στο έργο του αναγνωρίζει τη σάπια πραγματικότητα και το σαθρό
πολιτικό, θρησκευτικό, νομικό, δημοσιογραφικό καθεστώς και κάθε είδους
καθεστώς, το οποίο μας διοικεί και ακόμα όπως και τα χαλαρά ήθη μιας
κοινωνίας.
Μάριος Ποντίκας (1942-2022) - Όλα τα βιβλία – Βιβλιοnet
_______________________
ΔΕΙΤΕ ΤΡΙΑ ΘΑΥΜΑΣΙΑ ΘΕΑΤΡΙΚΑ ΕΡΓΑ ΤΟΥ ΜΑΡΙΟΥ ΠΟΝΤΙΚΑ
1. "Το τρομπόνι''(1973) , από την εκπομπή της ΕΡΤ ''Θέατρο της Δευτέρας'' (1982).
Σενάριο Μάριος Ποντίκας,
σκηνοθεσία Γιώργος Μιχαηλίδης,
σκηνικά-κοστούμια Καλλιόπη Κοπανίτσα,
μουσική Γιάννης Ζουγανέλης,
διεύθυνση παραγωγής Στέλιος Αντωνιάδης.
Ηθοποιοί: Θανάσης Παπαγεωργίου, Χρυσούλα Διαβάτη, Κλεό Σκουλούδη, Νίκος Λυκομήτρος, Γιώργος Κέντρος, Παναγιώτης Μποτίνης, Δημήτρης Τζουμάκης.
2. " Εσωτερικαί Ειδήσεις" , σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Λιοδάκη από την Κεντρική Σκηνή του Δημοτικού Θεάτρου Μυλοποτάμου.
Πρεμιέρα: 1/6/2017
Πρωταγωνιστούν (με αλφαβητική σειρά):
Γεωργία Γαλλιάκη, Λένα Δράγαση, Βαγγέλης Λινοξυλάκης, Θανάσης Μαλιαρίτης, Αντώνης Μανωλούδης, Ρία Μπαγιαρτάκη, Χρύσα Μπαγιαρτάκη, Χρυσούλα Νίκα, Κωνσταντίνα Παπαδάκη, Άννα Σταφυλάκη, Μιχάλης Φλουρής.
Συντελεστές:
Παραγωγή: Οργανισμός Πολιτισμού, Τουρισμού & Νέας Γενιάς
Δήμου Μυλοποτάμου " Ο Αυλοπόταμος"
Συγγραφέας: Μάριος Ποντίκας
Σκηνοθεσία: Βαγγέλης Λιοδάκης
Σκηνικά: Στέλιος Φασούλης
Κοστούμια: Πόπη Τσιμπισκάκη
Μουσική επιμέλεια: Γιάννης Ορφανός
Χορογραφία: Γιάννης Τσιμπίδης
Φωτισμός: Βαγγέλης Λιοδάκης
3. "H Διαθήκη"
Θεατρική Παράσταση “Η Διαθήκη” (2016)
Η "Διαθήκη" του Μ. Ποντίκα είναι μια διαχρονική, καυστική σάτιρα. Ο λόγος δυνατός, σύγχρονος, καθηλώνει τον θεατή με την απλότητα και τη διεισδυτικότητά του.
Τα πρόσωπα, δραματικά και συγχρόνως αστεία, θυμίζουν φιγούρες του θεάτρου σκιών που λειτουργούν ανάλογα με τις συνθήκες της στιγμής, ανάλογα με το προσωπικό τους συμφέρον.
Η πολιτική εξουσία, στο πρόσωπο του Νομάρχη, η « βούληση των πολιτών » στο πρόσωπο του Δημάρχου, η οικονομική δύναμη στο πρόσωπο του Γωγούση, η δικαστική εξουσία στο πρόσωπο του Προέδρου των Πρωτοδικών, η κατάχρηση της αστυνομικής δύναμης στο πρόσωπο του Αστυνόμου, η δύναμη του τύπου στο πρόσωπο του εκδότη Δέρβη,η εκκλησία στο πρόσωπο του Μητροπολίτη, εμπλέκονται σ’ ένα ανίερο παιχνίδι εξουσίας και συμφερόντων.
Η διαφθορά, η διαπλοκή, η σήψη σ’ όλο της το «μεγαλείο». Και από την άλλη άνθρωποι φοβισμένοι και δειλοί, όπως ο διευθυντής της τράπεζας και η διευθύντρια της νομαρχίας που προσπαθούν να επωφεληθούν, εκμεταλλευόμενοι τη δίψα των υψηλά ιστάμενων προσώπων για δύναμη. Και μέσα σ’ αυτούς και ένας θαυμαστής της δικτατορίας. Ο Λιαράτος. Ένας αποτυχημένος απόστρατος αξιωματικός, μισογύνης, που αρέσκεται να δημιουργεί ίντριγκες, και ο οποίος κατά βάθος αντιλαμβάνεται τη χυδαιότητα των πράξεων του , αλλά συνεχίζει. Και όλα αυτά στο όνομα της πατρίδας.
Μέσα σ’ αυτό το πλήθος των ανθρώπων, που καθορίζει τις ζωές μας, προβάλλει η εικόνα του ιδεολόγου νεκρού καθηγητή, ενός ανθρώπου ανυπόληπτου και επικίνδυνου, για κάποιους, μέχρι τη στιγμή που η πιθανότητα να γίνουν κληρονόμοι του, αλλάζει τη στάση τους.
Να και ο τρελός της μικρής επαρχιακής πόλης. Πόσο τρελός όμως μπορεί να είναι κάποιος που λέει τόσες αλήθειες; Μήπως είναι η φωνή που δεν θέλουμε ν’ ακούσουμε; Μήπως είναι η αλήθεια που πονάει; Μήπως είναι αυτή η παιδεία που πρέπει να δώσουμε στα παιδιά μας; Όπως λέει και ο συγγραφέας, μέσα από τα λόγια του καθηγητή, « κι οι δάσκαλοι που θα βγουν μ’ αυτά τα χρήματα που σας αφήνω, να φροντίσετε κι εσείς μα να φροντίσουν κι αυτοί να μην είναι μόνο δάσκαλοι, μα να’ ναι και άντρες μαζί. Τέτοιους χρειάζεται η πόλη σας, τέτοιους θα χρειαστούν τα παιδιά σας και τέτοιους χρειάζεται η πατρίδα μας».
Ίσως κάποιοι , από τα λεγόμενα του συγγραφέα, να ενοχληθούν, ίσως κάποιοι να ενεργοποιηθούν αλλά σίγουρα πολλοί περισσότεροι θα προβληματιστούν. Ίσως έφθασε η στιγμή της δράσης και της αντίδρασης, η στιγμή ν’ αφήσουμε τη βολή μας, να παραμερίσουμε το πρόσκαιρο προσωπικό όφελος έναντι του συλλογικού. Το οφείλουμε στους εαυτούς μας μα πάνω απ’ όλα το χρωστάμε στα παιδιά μας, το χρωστάμε στο ΜΕΛΛΟΝ.
Γκάτα-Βλασσοπούλου Μαρία, φιλόλογος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου