"Αρχείων Ανάλεκτα" του 2020 από το Σωματείο Φίλων Κέντρου Ιστορίας Θεσσαλονίκης: το 5ο τεύχος είναι στη διάθεσή σας

 

Αρχείων Ανάλεκτα: Το 5ο τεύχος

ΓΕΝΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΒΙΒΛΙΟΥ

Τίτλος: Αρχείων Ανάλεκτα – 5ος τόμος

Συγγραφέας: Συλλογικό έργο

Έκδοση: Σωματείο Φίλων Κέντρου Ιστορίας Θεσσαλονίκης (2020)

ISSN: 2529-0533

Τιμή: –

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ

Ο 5ος τόμος της πολύ ενδιαφέρουσας σειράς «Αρχείων Ανάλεκτα» που εκδίδει το σωματείο «Φίλοι Κέντρου Ιστορίας Θεσσαλονίκης» είχε κυκλοφορήσει τον Δεκέμβριο του 2020 (αν και στον κολοφώνα του βιβλίου γράφει ότι βγήκε τον Δεκέμβριο του 2019). Όπως και τα υπόλοιπα τεύχη περιείχε εργασίες βασισμένες σε αρχειακό υλικό και θεματολογία σχετική με την Θεσσαλονίκη.

Η έκδοση είναι παρόμοια με τις υπόλοιπες, στο εξώφυλλο εδώ κυριαρχεί το μπλε χρώμα. Υπάρχει ο πρόλογος εκ μέρους του διοικητικού συμβουλίου του σωματείου στον οποίο δεν θα μπορούσε να λείπει η αναφορά στις δυσκολίες της έκδοσης λόγω της πανδημίας. Το χαρτί που χρησιμοποιήθηκε ήταν Velvet των 100gr. Συνολικά μια όμορφη δουλειά.

7 είναι συνολικά οι εργασίες σε αυτόν τον τόμο και στο τέλος υπάρχει και το παράρτημα (Ερανίσματα Κειμένων):

• Η πρώτη εργασία έχει τίτλο «Salonika’s jewish laborers from the Balkan Wars to the Metaxas Dictatorship (1912/3-1936): A reevaluation of the tobacco crisis» και είναι της Minna Rozen. Μεγαλούτσικη σε έκταση (60 σελίδες), αλλά πολύ ενδιαφέρουσα εργασία στην οποία αποτυπώνεται η εργατική τάξη των Εβραίων Θεσσαλονικέων σε ένα χρονικό πλαίσιο κοντά 25 χρόνων και κυρίως αυτή που εργαζόταν στον τομέα του καπνού. Η συγγραφέας παρουσιάζει κάποια στοιχεία με τα οποία υποστηρίζει ότι η μετανάστευση των Εβραίων Θεσσαλονικέων στη σύγχρονη Παλαιστίνη που παρατηρήθηκε κατά την δεκαετία του 1930 δεν οφείλεται μόνο στις διαμάχες εξαιτίας του αντισημιτισμού της εποχής, αλλά έχει και άλλα αίτια κυρίως οικονομικής φύσεως.
• Η δεύτερη εργασία έχει τίτλο «Η αναψηλάφηση ενός βραβείου: αναδιφώντας επιστολές στο αρχείο του Γ.Θ. Βαφόπουλου» και είναι της Λένας Αραμπατζίδου. Γενικά με τον Βαφόπουλο έχουν ασχοληθεί αρκετά τα Ανάλεκτα. Εδώ έχουμε ένα κείμενο σχετικά με την αλληλογραφία του Βαφόπουλου που είχε θέμα το Κρατικό Βραβείο Ποίησης του 1960 και το παρασκήνιο γύρω από αυτό, το οποίο τελικά κατέληξε στα χέρια του Οδυσσέα Ελύτη για το «Άξιον Εστί». Ο Βαφόπουλος συμμετείχε εκείνη την χρονιά με την συλλογή του «Η Μεγάλη Νύχτα και το Παράθυρο». Από τα όσα διάβασα μου ήρθε στο νου η φράση του Χριστιανόπουλου «τους συγγραφείς καλό είναι να τους διαβάζεις, όχι να τους γνωρίζεις»…
• Η τρίτη εργασία έχει τίτλο ««Αγαπητέ μου Γιώργο…» Ανέκδοτες επιστολές του Ντίνου Χριστιανόπουλου στον Γιώργο Ιωάννου (1956-1964)» και είναι του Βασίλη Σαρρή. Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα εργασία, ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι μεταξύ των δύο αυτών ανθρώπων είχε δημιουργηθεί μια αντιπάθεια για λόγους που δεν αξίζει να αναλύσουμε εδώ πέρα. Υπάρχει η θεματολογία των επιστολών και μια πολύ σύντομη περίληψη. Μέσα από αυτές μαθαίνουμε μικρά πράγματα για την Διαγώνιο, τις σχέσεις μεταξύ των προσώπων του λογοτεχνικού κόσμου της πόλης κα.
• Η τέταρτη εργασία έχει τίτλο «Η ανθρωπογεωγραφία του συνοικισμού Χαριλάου κατά τον Μεσοπόλεμο, 1918-1939» και είναι του Πέτρου Μεχτίδη. Ένα κείμενο που μιλάει για τους πρώτους κατοίκους του συνοικισμού και τους πρώτους επαγγελματίες καθώς και για το πού βρίσκονταν σπίτια και μαγαζιά. Αξίζει να διαβαστεί κυρίως από όσους μένουν σήμερα στην περιοχή και ειδικά αν είναι απόγονοι εκείνων των πρώτων κατοίκων.
• Η πέμπτη εργασία έχει τίτλο «Οργανισμοί Εσωτερικών Υπηρεσιών Δήμου Θεσσαλονίκης ετών 1931-1940» και είναι της Μαρίας Τατάγια. Το κείμενο είναι συνέχεια μίας άλλης εργασίας που είχε κάνει η Τατάγια και είχε δημοσιευτεί στον 3ο τόμο των Ανάλεκτων και μιλούσε για την περίοδο 1926-1930.
• Η έκτη εργασία έχει τίτλο «Η «δίωξη» των δοσίλογων της Κατοχής στη Θεσσαλονίκη (1941-1944) μέσα από τα προσωπικά αρχεία των δικηγόρων Ιωάννη Σταθάκη και Γεωργίου Μέλλου» και είναι του Χρήστου Παπαδημητρίου. Το ενδιαφέρον αυτής της εργασίας είναι ότι οι Σταθάκης και Μέλλος υπήρξαν δικηγόροι υπεράσπισης πολλών δοσιλόγων στα μετακατοχικά δικαστήρια.
• Η έβδομη και τελευταία εργασία έχει τίτλο «Κέντρο Ιστορίας Θεσσαλονίκης – Η διαδρομή του μέσα από το αρχείο των εγγράφων» και είναι της Γεωργίας Μιχαήλ και του Νίκου Μαντζαρίδη. Ενδιαφέρον κείμενο που μιλάει για την πορεία του ΚΙΘ από την ιδρυτική του διακήρυξη το 1983 έως την πιο σύγχρονη εποχή και τη μεταστέγασή του στο σημερινό του χώρο στην Ιπποδρομίου.

Τα Ανάλεκτα του 2020 κλείνουν με δύο κείμενα, ένας της Άρτεμης Ξανθοπούλου-Κυριακού και ένα της Αγγελικής Δεληκάρη που μιλάνε γενικά για το περιοδικό «Αρχείων Ανάλεκτα».

Προσωπικά βρήκα και αυτό το τεύχος ενδιαφέρον. Αξίζει να πάτε μέχρι το ΚΙΘ και να προμηθευτείτε κάποιο από τα παλαιότερα τεύχη του.

__________________

 Γιωργος Μπασαγιαννης

vivlioniki.wordpress.com