Η τραγική ιστορία του λιντσαρίσματος δύο μαύρων στην πόλη Μάριον (ΗΠΑ) το 1930, το ποίημα του δασκάλου Εϊμπελ Μίροπολ, με τίτλο - "Strange Fruit"/ «Πικρό φρούτο» και η Billie Holiday

«Πικρό φρούτο»

Επιμέλεια: Γιώργος Δρούκας

efsyn.gr 

5-6 λεπτά

---

«Πικρό φρούτο»

Ηταν τέτοιες μέρες πριν από 85 χρόνια ακριβώς. Στα γραφεία των δασκάλων της Νέας Υόρκης διανεμόταν, φρέσκο-φρέσκο από το τυπογραφείο, το τεύχος Ιανουαρίου του περιοδικού The New York Teacher· μία έκδοση του σωματείου των εκπαιδευτικών με ύλη που περιελάμβανε τα συνδικαλιστικά τους νέα, άρθρα για την παιδεία και ενίοτε καλλιτεχνικές δημιουργίες των ίδιων των δασκάλων.

Σ’ αυτό το τεύχος, λοιπόν, σε μια γωνία της σελίδας 12, δημοσιεύεται ποίημα του δασκάλου Εϊμπελ Μίροπολ, με τίτλο «Πικρό φρούτο».

Έμπνευση για το ανατριχιαστικό αυτό ποίημα αποτέλεσε αυτή η φωτογραφία που βλέπετε. Δυο 19χρονοι Αφροαμερικανοί, ο Τόμας Σιπ και ο Εϊμπραχαμ Σμιθ, κρέμονται νεκροί και άγρια βασανισμένοι από ένα δέντρο της πόλης Μάριον στην Ιντιάνα.

Lynching of Thomas Shipp and Abram Smith - Wikipedia

James Cameron: The only known survivor of a lynching in Marion (1930)

Το λιντσάρισμα αυτό είχε γίνει επτά χρόνια νωρίτερα, το 1930, ένα βράδυ, αφού οι δυο νεαροί είχαν συλληφθεί κατηγορούμενοι για τη δολοφονία ενός λευκού. Ένας όχλος λευκών -μη φανταστείτε τίποτα παραστρατιωτικούς, μιλάμε για ανθρώπους της διπλανής πόρτας όπως βλέπετε και στη φωτογραφία- έκανε έφοδο στο αστυνομικό τμήμα, απήγαγε τους δυο κρατούμενους και τους βασάνισε μέχρι θανάτου, διαδίδοντας ως αιτιολογία, απολύτως ψευδώς, πως βίασαν μια νεαρή κοπέλα.

Αυτό σίγουρα δεν συνέβη ποτέ, ενώ και για τη δολοφονία λευκού υπάρχουν πολύ βάσιμες αμφιβολίες. Παρατηρήστε τον άντρα που ποζάρει δείχνοντας τους κρεμασμένους: πρόκειται για καθιερωμένη χειρονομία στα λιντσαρίσματα που γίνονταν ώς το 1970 στις ΗΠΑ, σαν να λέει στους άλλους Αφροαμερικανούς «αυτό θα πάθετε κι εσείς».

Τώρα προχωράμε στο 1939, πάλι σε μέρες Ιανουαρίου. Η τραγουδίστρια Μπίλι Χόλιντεϊ ανοίγει τη συναυλία της στο θρυλικό τζαζ νυχτερινό κέντρο Café Society με το ποίημα του Μίροπολ, μελοποιημένο πλέον, και η μελαγχολική της φωνή σε συνδυασμό με τους -πρωτάκουστους τότε- στίχους σκορπούν ανατριχίλα σε όλο το μαγαζί.

Η Μπίλι Χόλιντεϊ

Το τραγούδι ηχογραφείται το ίδιο έτος, με μοναδική αλλαγή τον τίτλο: «Παράξενο φρούτο», αντί «Πικρό φρούτο». Η εκτέλεση της Χόλιντεϊ, πρώτη από τις δεκάδες παραλλαγές που ακολούθησαν, πέρασε στην αιωνιότητα ως ένα από τα σπουδαιό­τερα τραγούδια πολιτικής διαμαρτυρίας στην Ιστορία.

Δέντρα του Νότου φέρουν ένα περίεργο φρούτο
Αίμα στα φύλλα κι αίμα στις ρίζες
Μαύρα κορμιά να αιωρούνται στο νότιο αεράκι
Ένας περίεργος καρπός να κρέμεται απ’ τα λευκά δέντρα

Μία βουκολική σκηνή βγαλμένη απ’ τον γενναίο Νότο
Δυο μάτια πρησμένα κι ένα στόμα στραβό
Ευωδιά από μανόλιες, γλυκιά και φρέσκια
Και ξαφνικά, μια οσμή από καμένη σάρκα

Τούτος είναι καρπός για να τον κατασπαράξουν τα κοράκια
Για να τον μαζέψει η βροχή, για να τον ρουφήξει ο αέρας
Για να τον σαπίσει ο ήλιος, για να τον ρίξουν τα δέντρα
Τούτη είναι μία σοδειά περίεργη και πικρή.

Strange Friut

STRANGE FRUIT

Southern trees bear a strange fruit
Blood on the leaves and blood at the root
Black bodies swingin' in the Southern breeze
Strange fruit hangin' from the poplar trees

Pastoral scene of the gallant South
The bulgin' eyes and the twisted mouth
Scent of magnolias sweet and fresh
Then the sudden smell of burnin' flesh

Here is a fruit for the crows to pluck
For the rain to gather
For the wind to suck
For the sun to rot
For the tree to drop
Here is a strange and bitter crop