«Ο υποφαινόμενος είναι ‘κλάψε με, μάνα, κλάψε με’. Η ζωή μου απλωμένη πάνω σ’ ένα απέραντο χωράφι γεμάτο κόκκινες καυτερές πιπεριές. Όταν πέφτω (πάντα με τα μούτρα) ζεματίζομαι. Αυτή είναι η ζωή μου. Μονίμως προσγειώνομαι μέσα στις παγίδες, μέσα σε εκτάσεις με αγκάθια και τσουκνίδες και ξεχνάω ότι είμαι ξυπόλητος. Πάντα ξεχνάω να φορέσω παπούτσια. Ούτε καν παντόφλες, ενώ ξέρω εκ των προτέρων πού πηγαίνω. Δυστυχώς αυτός είμαι».Ίσως χρειαστεί να χάσω μερικά κιλά. Ναι.
____________________________
Αλλά πιστεύω ότι θα βοηθήσει ο Θεός να φτιάξουν τα πράγματα. Μόνο ο Θεός μπορεί. Ναι.
Μου λένε οι αδερφές μου «γίνεσαι υπερβολικός». Κι εγώ απαντάω «γίνομαι προσεκτικός». Ναι.
_____________________________________
«Κι εγώ ο ταπεινός Χρυσοβαλάντης, αντιτίθεμαι σε όλα αυτά με τις μικρές μου δυνάμεις και γίνομαι ένας ζογκλέρ, ένας ευαίσθητος, γλυκός ζογκλέρ που προσπαθεί να πλησιάσει τον κόσμο».
__________________________________
«Του μπαμπά μου η μητέρα, η Χρυσοβαλαντία, ήταν κουτσή – την τιμώρησαν οι Άγιοι Μάρτυρες. Είχε πάρει δύο λαμπάδες για να τις ανάψει από μία (υπέρ υγείας του πατέρα μου, που εκείνη την εποχή ήταν ράκος γιατί τον ξήλωσαν απ’ το στρατό) στις εκκλησίες της Θεοτόκου και των Αγίων Μαρτύρων. Ξεχάστηκε και άναψε και τις δύο στην πρώτη εκκλησία. Με το που βγήκε στο προαύλιο, κατάλαβε τι είχε κάνει και γύρισε πίσω για να πάρει τη μία. Οι Άγιοι όμως την τιμώρησαν: έπεσε μπροστά στην εικόνα τους κι έμεινε για πάντα κουτσή».
Ο Χρυσοβαλάντης χάνει στα πενήντα τη δουλειά του , ενώ κλονίζεται λόγω πάχους και διαβήτη η υγεία του . Παιδιόθεν κακοπαθημένος , δεν του απομένει παρά μόνο η εξιστόρηση των παθών του , προκειμένου να ανακουφιστεί.
Ξετυλίγοντας ο ήρωάς μας σε πρώτο πρόσωπο το νήμα των ατομικών του περιπετειών μαθαίνουμε διαδοχικά πόσο σκληρή υπήρξε μαζί του η ζωή στον ερωτικό τομέα αλλά και στον εργασιακό , πόσο άσχημα επίσης του συμπεριφέρθηκε η ίδια η οικογένειά του . Τα οικονομικά του προβλήματα δεν έχουν τελειωμό, οι αδελφές του αποδεικνύονται μεγάλες «μουλάρες», οι ερωτικές του φαντασιώσεις για Ελληνίδες και αλλοεθνείς καλλονές τον βασανίζουν φριχτά , ο καταφυγή στη θρησκεία παίρνει παραληρηματικό χαρακτήρα , οι ρατσιστικές του ιδεοληψίες δεν έχουν τελειωμό , η λιγούρα του για φαγητό και ζωή χαρισάμενη παίρνει στερητικό χαρακτήρα.
Όλα αυτά συμβαίνουν ενώ γύρω του διαγράφεται η εικόνα μιας κοινωνίας που, παρά την επιφανειακή της ευμάρεια, βυθίζεται στην παρακμή. Σε λίγα χρόνια όλο το σύστημα που στηρίζεται σε πήλινα πόδια θα καταρρεύσει , γεγονός που καθιστά το βιβλίο "προφητικό" ."Μάρτυς μου ο Θεός" , αυτός ο κωμικοτραγικός ψυχάκιας ήρωας του βιβλίου είναι ο σημερινός νεο-Έλληνας !
___gerontakos
____________________________
«Ισορροπώντας ανάμεσα στο κωμικό και το δραματικό, ανάμεσα στο ζωτικό ψεύδος και την αλήθεια, ο ήρωας του Μάκη Τσίτα αποκτά καθολικότερες διαστάσεις ως σύμβολο του ανθρώπου που, εξαιτίας της αγαθότητάς του, αντιμετωπίζει από κάθε πλευρά την εχθρότητα και τον κυνισμό. Συγχρόνως, με τη σχεδόν παιδική αθωότητά του, γίνεται ο καθρέφτης που αντανακλά το εκτρωματικό είδωλο της ίδιας αυτής κοινωνίας η οποία τον εκβάλλει από τους κόλπους της.
Το μυθιστόρημα «Μάρτυς μου ο Θεός» παρουσιάζει μια αξιοσημείωτη ιδιαιτερότητα ως προς την αφηγηματική τεχνική. Ο ήρωας μέσα από τον μονόλογό του, που ακολουθεί τη ροή της σκέψης του, επανέρχεται με εμμονικό τρόπο στα ίδια θέματα, σε μικρές ενότητες λόγου, που συχνά δεν συνδέονται μεταξύ τους. Με την ευρηματική επαναληπτικότητα και αποσπασματικότητα της αφήγησης και χάρη σε μικρές, ανεπαίσθητες διαφοροποιήσεις μια πλοκή αρχίζει σιγά σιγά να διαγράφεται και σταδιακά να εκτυλίσσεται, για να οδηγηθεί τεχνηέντως σε ουσιώδεις ανατροπές και αλλαγή τόνου.
Εντελώς ξεχωριστή είναι και η χρήση της γλώσσας: λόγος προφορικός και ιδιαίτερα εκφραστικός, ο οποίος, άλλοτε με λεκτικά παιχνίδια, άλλοτε με έναν γλωσσοπλαστικό οίστρο που αγγίζει ενίοτε γκροτέσκους ή και σουρεαλιστικούς τόνους και άλλοτε με ανατρεπτικό χιούμορ, αντανακλά με ευστοχία τη λοξή ματιά του ήρωα.»
Eυτυχία -Αλεξάνδρα Λουκίδου, Literature .gr
_____________________
Μάκης Τσίτας, Μάρτυς μου ο Θεός – της Ανθούλας Δανιήλ - frear
Το βιβλίο επανακυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.
Ο Μάκης Τσίτας είναι συγγραφέας και διευθυντής του ενημερωτικού site για το βιβλίο και τον πολιτισμό diastixo.gr. Γεννήθηκε το 1971 στα Γιαννιτσά. Πήρε πτυχίο δημοσιογραφίας και συνεργάστηκε με ραδιοφωνικούς σταθμούς στη Θεσσαλονίκη. Από το 1994 ζει μόνιμα στην Αθήνα και εργάζεται στον χώρο των εκδόσεων. Ήταν αρχισυντάκτης του περιοδικού Περίπλους (1994-2005) και συνεκδότης του περιοδικού Index (2006-2011). Λογοτεχνικά κείμενά του έχουν συμπεριληφθεί σε ανθολογίες, έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά και εφημερίδες κι έχουν μεταφραστεί στα γερμανικά, τα γαλλικά, τα ισπανικά, τα αγγλικά, τα εβραϊκά, τα αλβανικά, τα σουηδικά, τα φινλανδικά και τα ιταλικά. Έργα του παίχτηκαν στο «Θέατρο των Καιρών», σε σκηνοθεσία Έρσης Βασιλικιώτη και στο «Vault», σε σκηνοθεσία Σοφίας Καραγιάννη. Στίχους του μελοποίησαν ο Τάκης Σούκας, ο Γιώργος Σταυριανός και η Τατιάνα Ζωγράφου. Έχει εκδώσει δεκαεφτά βιβλία για παιδιά και τρία για ενήλικες. Το μυθιστόρημά του «Μάρτυς μου ο Θεός» απέσπασε το Βραβείο Λογοτεχνίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης 2014 (European Union Prize for Literature) και πρόκειται να κυκλοφορήσει σε δέκα ευρωπαϊκές γλώσσες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου