ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ

(1946-2020)

Στάθηκε όρθιος στα "πέτρινα χρόνια" της χούντας

Ο επικήδειος- ύστατος χαιρετισμός στο Γιώργο Αναστασίου από τον Γιάννη Γκιργκούδη, συναγωνιστή, συγκατηγορούμενο στη "Δίκη των 39" του ΠΑΜ (1969)  και συγκρατούμενό του στις φυλακές της χούντας.

 

 

Φίλε και συναγωνιστή Γιώργο,

Με οδύνη και θλίψη σού απευθύνουμε το ύστατο «Χαίρε», τα υπέροχα παιδιά σου, η Δήμητρα και ο Θανάσης,  με τη μητέρα τους Βασιλική, οι δυο κόρες της τόσο πρόωρα χαμένης αδερφής σου Κατερίνας, οι συνάδελφοί σου από τον ιατρικό χώρο, οι φίλοι σου και συναγωνιστές/συναγωνίστριές σου από τον ΣΦΕΑ, τον Σύνδεσμο Φυλακισθέντων - Εξορισθέντων Αντιστασιακών 1967-1974.

Γεννήθηκες στον όμορφη πόλη της Ημαθίας, την μαρτυρική Νάουσα, με τις μεγάλες και πλούσιες πολιτιστικές παραδόσεις, πριν από 74 χρόνια.

Οι γονείς σου, ο μπαρμπα-Θανάσης και η Ελισάβετ, που συμμετείχαν στην Εθνική Αντίσταση 1941-44, κάθε φορά που επισκέπτονταν τις φυλακές Αβέρωφ και τον Κορυδαλλό , μάς έδιναν κουράγιο και δύναμη.

Ήσουν άριστος μαθητής και μπήκες στα 18 σου στην Ιατρική Σχολή Θεσσαλονίκης. 

Σε δυο χρόνια, στις 21 Απρίλη 1967, η επιβολή της δικτατορίας ανέτρεψε τα πάντα. 

Ακολούθησε η σύλληψή σου, το 1968, ως μέλος του ΡΗΓΑ ΦΕΡΑΙΟΥ, ανακρίσεις, βασανιστήρια και η καταδίκη σε πολυετή φυλάκιση,  τον Μάη του 1969, από το Έκτακτο Στρατοδικείο Θεσσαλονίκης.

Αποφυλακίστηκες (όπως όλοι μας) το 1973, συνέχισες τις σπουδές σου και ως γιατρός ακτινολόγος εντάχτηκες στο Σύστημα Υγείας, δίνοντας και την τελευταία σου ικμάδα για να στηθεί σωστά και να λειτουργήσει το ΕΣΥ , συμμετέχοντας στα συνδικαλιστικά όργανα των γιατρών μέχρι την συνταξιοδότησή σου, στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης. Δυστυχώς, η ύπουλη ασθένεια σου έκοψε σχετικά πρόωρα το νήμα της ζωής σου.

Γιώργο, θα σε θυμόμαστε όσο ζούμε. Ήσουν λεβέντης, παλικάρι, αλτρουιστής, περήφανος, άξιο τέκνο της λεβεντογέννας Νάουσας.

Δεν θα ξεχάσω την περιπετειώδη απολογία σου στο Στρατοδικείο, με τις αλλεπάλληλες διακοπές και τις απειλές του προέδρου, ταξίαρχου Φωκίωνα Καραπάνου, που μόλις ανέβηκε στο βήμα σού είπε αυστηρά: «Άκου, νεαρέ μου, δεν θέλω άλλο λουτρό, να περιοριστείς στο κατηγορητήριο. Διαφορετικά θα σε καθίσω κάτω!».

Ο Γιώργος άρχισε: «Ως νέος, ως φοιτητής της Ιατρικής και μέλος της Νεολαίας Λαμπράκη που διέλυσε η χούντα, ήταν φυσικό να αντιδράσω στην κατάλυση της Δημοκρατίας. Μια ολιγομελής ομάδα αξιωματικών, στις 21 Απρίλη του 1967, η αποκαλούμενη Χούντα, ανέτρεψε τη Δημοκρατία, καταπάτησε το Σύνταγμα και κάθε δημοκρατικό θεσμό και δημιούργησε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Στέρησε από τον Ελληνικό λαό το αναφαίρετο δικαίωμα να εκλέγει τους κυβερνήτες του».

Ο πρόεδρος εκνευρισμένος τον διακόπτει και τον απειλεί: «Άφησε την πολιτική! Θα σε καθίσω κάτω!».

Ο Γιώργος Αναστασίου ψύχραιμος συνεχίζει: «Πάντα αντίθετος με τη δικτατορία, δεν ήταν δυνατόν  να μείνω αδρανής σ’ αυτή τη δύσκολη κατάσταση της χώρας...».

Ο πρόεδρος ωρύεται και απειλεί. Ο Γιώργος συνεχίζει ακάθεκτος: «Έγινα μέλος της φοιτητικής Αντιδικτατορικής Οργάνωσης ΡΗΓΑΣ ΦΕΡΑΙΟΣ, που σκοπό έχει την ανατροπή της δικτατορίας με ειρηνικά μέσα, την επαναφορά της Δημοκρατίας και της ομαλότητας, την απόλυση των πολιτικών κρατουμένων και τη διενέργεια ελεύθερων εκλογών με συμμετοχή όλων των κομμάτων. Δεν αποδέχομαι την κατάθεσή μου. Είναι κατασκεύασμα της Ασφάλειας και προϊόν βασανιστηρίων!».

Ο πρόεδρος διακόπτει έντονα. Ο Γιώργος απτόητος: «Βασανίστηκα φριχτά με φάλαγγα δύο φορές από συνεργείο βασανιστών σε ειδικό χώρο έξω από την Θεσσαλονίκη!».

Ο πρόεδρος εξοργίζεται, φωνάζει, απειλεί. Αλλά ο Γιώργος ατάραχος συνεχίζει: «Οι πράξεις μας δεν είναι αντεθνικές, όπως μας κατηγορείτε αλλά πατριωτικές. Υπερασπιζόμαστε την τιμή και την αξιοπρέπεια της χώρας. Είμαι περήφανος, γιατί έκανα το καθήκον μου απέναντι στον ελληνικό λαό!».

Τότε ο πρόεδρος του Στρατοδικείου Καραπάνος τον διακόπτει οριστικά εν μέσω απειλών.

Αυτός ήταν ο Γιώργος Αναστασίου. Το παλικάρι από τη Νάουσα, που στάθηκε όρθιο στα πέτρινα χρόνια της δικτατορίας, όπως και σ’ όλη του τη ζωή.

Γιάννης  Γκιργκούδης