Μάρτυρες, κουκούλες, Novartis και Σέρπικο

flash.gr

3-4 λεπτά

---

Ο Διευθυντής του flash.gr , Γιώργος Καραμέρος,  γράφει για την απόφαση της Προανακριτκής Επιτροπής της βουλής για τη Novartis και την απόφασή της να εξεταστούν οι προστατευόμενοι μάρτυρες χωρίς προστασία

Το 1967 ο θρυλικός αστυνομικός της Νέας Υόρκης Φρανκ Σέρπικο που ζει μέχρι και σήμερα απομονωμένος σε μια καλύβα δύο ώρες μακριά από τον ποταμό Hudson,  ξεσκέπασε το διεφθαρμένο κύκλωμα της αστυνομίας της πόλης του με κόπους και βάσανα, και έγινε ευρύτερα γνωστός το 1973, όταν ενσαρκώθηκε στη μεγάλη οθόνη από τον Αλ Πατσίνο στην ομώνυμη ταινία «Serpico».
Η κατάθεσή του ενώπιον της επιτροπής Knapp για τους χρηματισμούς και τους εκβιασμούς των συναδέλφων του, αποκάλυψε ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα στην ιστορία του αστυνομικού σώματος και οδήγησε σε εκτεταμένες εκκαθαρίσεις διεφθαρμένων αστυνομικών. Τα όσα υπέστη ο Σέρπικο, η επιτυχία της ταινίας, αλλά και άλλων αντίστοιχης θεματολογίας συνέβαλαν στην «δικαίωση» και κατοχύρωση των μαρτύρων που χρήζουν προστασίας παγκοσμίως.

Και χρειάστηκε αυτή η διαδικασία γιατί οι αγριότητες του Δευτέρου Παγκοσμίου πολέμου με τους καταδότες, τα καρφιά, τους ρουφιάνους, και τους κουκουλοφόρους είχαν δημιουργήσει ιδιαίτερα στην Ευρώπη ένα κλίμα μίσους και σύγχυσης για όσους έδιναν πληροφορίες στέλνοντας το απόσπασμα ανθρώπους. Όταν ο κόσμος αντιλήφθηκε την δεκαετία του 70 πια, την διαφορά του μάρτυρα από τον καταδότη άρχισε και η θεσμοθέτηση των προστατευόμενων μαρτύρων για λόγους δημοσίου συμφέροντος σε μεγάλες υποθέσεις.
Έκανα αυτό τον μακρύ πρόλογο, όχι τυχαία γιατί τα όσα διαβάζουμε τις τελευταίες ώρες με την όχι τυχαία επαναλαμβανόμενη χρήση του όρου "κουκούλα" (ώστε να ξυπνούν τα παλιά αρνητικά αντανακλαστικά) για τους μάρτυρες δημοσίου συμφέροντος της υπόθεσης NOVARTIS είναι κατά τη γνώμη μου ανατριχιαστικά. Μέρος του πολιτικού σύστηματος προκειμένου να αμυνθεί δεν θα διστάσει να ρίξει βορά  στα μέσα μαζικής ενημέρωσης (αρχικά τουλάχιστον) τους προστατευόμενους μάρτυρες «Αικατερίνη Κελέση» και «Μάξιμο Σαράφη» με απόφαση της πλειοψηφίας μίας ...επιτροπής

Οι άνθρωποι αυτοί που προκειμένου να μην ...τους πέσουν από την ταράτσα κάποιου ξενοδοχείου μετατράπηκαν σε «whistleblowers»  αντιμετωπίζονται ως  καιροσκόποι από τους καταγγελλόμενους οι οποίοι ευχαρίστως θα άφηναν να φυτευτεί μία σφαίρα στο μάγουλο των μαρτύρων για να δανειστώ καθ υπερβολήν την εναρκτήρια σκηνή της ταινίας Σέρπικο. Και ποιο είναι το μήνυμα που δίνουμε στην κοινωνία; Όποιος ξανανοίξει το στόμα του θα βρεθεί στη θέση της «Αικατερίνης Κελέση» και του «Μάξιμου Σαράφη»

Το σκάνδαλο με τη φαρμακοβιομηχανία, δεν είναι η πρώτη υπόθεση στην οποία εμφανίστηκε ο θεσμός των προστατευόμενων μαρτύρων δημοσίου συμφέροντος. Κινδυνεύει όμως να είναι η τελευταία υπόθεση  που στην ουσία θα εφαρμοστεί ο νόμος του 4254/2014 που ορίζει ως μάρτυρα Δημοσίου Συμφέροντος εκείνον που «συμβάλει ουσιωδώς» στην αποκάλυψη πράξεων Διαφθοράς όπως δωροδοκίες πολιτικών προσώπων, κρατικών αξιωματούχων, δικαστικών, δημοσίων υπαλλήλων. Έξι χρόνια μετά την θέσπιση του, κατ απαίτηση ουσιαστικά των καταγγελλομένων από τους μάρτυρες, αυτοί θα πρέπει να απωλέσουν ουσιαστικά την προστασία τους. Οι ευθύνες των εκπροσώπων της κυβερνητικής πλειοψηφίας είναι μεγάλες και ιστορικές για το θέμα αυτό.