Το αδιέξοδο Ερντογάν στη Συρία

Γιώργος Καπόπουλος

πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών

Σχεδόν εννέα χρόνια μετά την εμπλοκή της Αγκυρας στη Συρία, η εξωτερική πολιτική Ερντογάν στην ευρύτερη Μέση Ανατολή βρίσκεται σε αδιέξοδο.

Σήμερα η Τουρκία είναι ταυτόχρονα αφερέγγυος σύμμαχος για τις ΗΠΑ, αναξιόπιστος συνομιλητής για τη Ρωσία και ανεπιθύμητος προστάτης για την πλειονότητα των σουνιτικών αραβικών χωρών.
Η πολιτική Ερντογάν στη Συρία ξεκίνησε με την ψευδαίσθηση ότι η πτώση του καθεστώτος Ασαντ ήταν θέμα μηνών, με τη διακυβέρνηση να περνά υπό την προστασία και τον έλεγχο της Αγκυρας στα χέρια μιας σουνιτικής κυβέρνησης.
Μια εικόνα χίλιες λέξεις. Οσοι είχαν την τύχη να παρακολουθήσουν τη Διάσκεψη για τη Συρία στο Μαρακές στις αρχές Δεκεμβρίου του 2012 δεν θα ξεχάσουν τον «αέρα» τού τότε ΥΠΕΞ της Τουρκίας Νταβούτογλου δίπλα στον υπ’ αριθμόν 2 του Στέιτ Ντιπάρτμεντ Γουίλιαμ Μπερνς και στον επικεφαλής της γαλλικής διπλωματίας, Φαμπιούς. Ο Τούρκος ΥΠΕΞ δεν προσπαθούσε να κρύψει ότι αισθανόταν ως πρώτος μεταξύ ίσων, ως ο αναγκαίος και απαράκαμπτος ενδιάμεσος για τα ζωτικά συμφέροντα που θα ήθελαν να διασφαλίσουν οι συνομιλητές του στην επόμενη μέρα στη Δαμασκό.
Ολα άρχισαν να αλλάζουν όταν οι τζιχαντιστές του ISIS κατέλαβαν τη Μοσούλη στα μέσα του 2014. Τότε οι προτεραιότητες των ΗΠΑ στη Συρία άλλαξαν, με τη συντριβή των τζιχαντιστών να σκιάζει την ανατροπή του καθεστώτος της Δαμασκού που θα τερμάτιζε την επιρροή και παρουσία του Ιράν και της Ρωσίας στην περιοχή. Από τότε η Τουρκία του Ερντογάν προσπαθεί πεισματικά να περισώσει τη δική της ατζέντα, που δεν είναι άλλη από την παρεμπόδιση της χειραφέτησης των Κούρδων στη Βορειοανατολική Συρία μέσω του ελέγχου της Βορειοδυτικής Συρίας από τις αντικαθεστωτικές δυνάμεις που στηρίζει.
Το αποτέλεσμα της πολιτικής της Αγκυρας είναι μια μη ανατάξιμη κρίση στη στρατηγική σχέση με την Ουάσινγκτον και στη συνέχεια μια οριοθέτηση σε επίπεδο τακτικών ελιγμών της όποιας προσέγγισης με τη Μόσχα.
Ολα τα παραπάνω, την ώρα που η Τουρκία συγκρούεται μετωπικά με τη Σαουδική Αραβία και την Αίγυπτο για την ηγεμονική επιρροή στις αραβικές σουνιτικές χώρες, με πιο πρόσφατο παράδειγμα τη Λιβύη. Οπως επισημαίνει ο αναλυτής Τσένγκιζ Τσαντάρ, ως φιλικές για την Τουρκία του Ερντογάν χώρες μπορούν να θεωρηθούν μόνον το Κατάρ, το Πακιστάν και το Αζερμπαϊτζάν.
Το ταυτόχρονο άδειασμα του Ερντογάν από τις ΗΠΑ και τη Ρωσία αλλά και επί της ουσίας και από τη Γαλλία και τη Γερμανία κυριάρχησε την τελευταία εβδομάδα. Πανικόβλητος για τις εξελίξεις ο Ερντογάν σπεύδει να ανακοινώσει τετραμερή σύνοδο κορυφής με τη συμμετοχή των Μέρκελ, Πούτιν και Μακρόν. Δυο μέρες μετά δηλώνει ότι η συνάντηση δεν έχει κλείσει, με το Κρεμλίνο να ανακοινώνει ότι δεν υπάρχουν σχετικές προετοιμασίες για συμμετοχή της Ρωσίας. Σε κάθε περίπτωση, ο Ερντογάν σπεύδει να αναφέρει ότι θα γίνει διμερής συνάντηση με τον Πούτιν - για να εισπράξει ακόμη μια διάψευση από το Κρεμλίνο.
Ενδιαμέσως διαπιστώθηκαν και τα όρια μιας προσέγγισης με τις ΗΠΑ, καθώς δεν δόθηκε συνέχεια στο αίτημα της Τουρκίας για προμήθεια πυραύλων «Πάτριοτ». Το Κρεμλίνο διαμηνύει ότι το καθεστώς Ασαντ είναι στρατηγικός σύμμαχός του στη Μέση Ανατολή ενώ την ίδια στιγμή Ουάσινγκτον, Παρίσι και Βερολίνο, πέραν μιας φραστικής συμπαράστασης, διαμηνύουν στην Αγκυρα ότι δεν θα συγκρουστούν με τη Μόσχα, στηρίζοντας την τουρκική εμπλοκή στο Ιντλίμπ.

Εκεί όπου σταματά η λογική κάνουν πάρτι οι ιοί

  ΕΝΩ ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ ΣΥΝΙΣΤΟΥΝ...

να διατηρούμε  αποστάσεις, τουλάχιστον 1 μέτρου από τους άλλους ανθρώπους, ιδιαίτερα από ανθρώπους που βήχουν, φτερνίζονται ή έχουν πυρετό, να αποφεύγουμε  να αγγίζουμε τη μύτη, το στόμα και τα μάτια μας και να αποφεύγουμε να χρησιμοποιούμε αντικείμενα χρησιμοποιημένα από άλλους ανθρώπους....
...ΕΛΛΗΝΑΣ ΠΑΠΑΣ αποφαίνεται κατηγορηματικά, σε εκπομπή της  ΕΡΤ :
 «Ο κοροναϊός δεν κολλάει με την μετάληψη γιατί ο Χριστός δεν έχει μικρόβια»!
Τρεις δημοσιογράφοι ακούνε αμήχανοι τις επικίνδυνες κοτσάνες του χωρίς να τον αντικρούσουν ή να ζητήσουν και την άποψη ενός επιδημιολόγου πάνω στο κρίσιμο αυτό θέμα.
Η Εκπομπή κλείνει δίνοντας την εντύπωση ότι ο πιστός που θέλει να κοινωνήσει , ενώ έξω από την εκκλησία οφείλει να ακολουθεί τους κανόνες της δημόσιας υγιεινής , μέσα στον Οίκο του Θεού  τις ξεχνά, γιατί η χάρη Του θα φροντίσει να  μη μολυνθεί καταπίνοντας τη μετάληψη από το ίδιο κουταλάκι που  πριν από λίγο θα έχει μπει πιθανόν  στο στόμα ενός ασθενή-φορέα ενός  καραμπινάτου κοροναϊού .

Το χειρότερο όλων: κανείς από τους δεκάδες χιλιάδες γιατρούς που διαθέτει η χώρα δεν τόλμησε να παρέμβει  στην εκπομπή , για να κατακεραυνώσει τον αλαζόνα παπά , που  διαβεβαιώνει τους πιστούς  ότι δε διατρέχουν κανένα κίνδυνο από το "αίμα του Χριστού", με το γελοίο και ανιστόρητο  επιχείρημα ότι , αν υπήρχε θέμα μετάδοσης κάποιου ιού, πρώτα θύματα για τις αιώνιες μονές στις διάφορες επιδημίες  θα ήταν οι παπάδες*.   

Gerontakos

*Σημείωση: Αντιγράφω από το λήμμα της Βικιπαίδειας

*Μαύρη πανώλη  :      μερικά παραδειγματάκια για το ολέθριο πάρτι της πανούκλας  στους εκκλησιατικούς κύκλους του 14ου  αιώνα:  

 «Ο Τζων Κλιν (John Clyn), τελευταίος επιζήσας μοναχός ενός ιρλανδικού μοναστηριού, έγραψε λίγο πριν πεθάνει πως ελπίζει να υπάρχει έστω και ένας άνθρωπος που θα βγει αλώβητος από την πανώλη, για να συνεχίσει το δικό του χρονικό. 

Στη Βενετία από τους 24 συνολικά γιατρούς πέθαναν οι 20, στο Αμβούργο από τους 21 δημοτικούς συμβούλους οι 16. Στο Λονδίνο μετά τον θάνατο του αρχιεπισκόπου του Καντέρμπερι, πέθανε και ο υποψήφιος διάδοχος του, και αμέσως μετά και ο επόμενος στη σειρά. 

Στη Γαλλία υπέκυψε στη πανώλη πάνω από το ένα τρίτο των βασιλικών συμβολαιογράφων, ενώ στην Αβινιόν το ένα τρίτο των καρδιναλίων βρήκε τραγικό θάνατο.»

 

• Add to Phrasebook
  • No word lists for Greek -> Greek...
  • Create a new word list...
• Copy

• Add to Phrasebook
  • No word lists for Greek -> Greek...
  • Create a new word list...
• Copy

Το θανατηφόρο κουτόχορτο του εθνοπατριωτισμού σε μια συγκλονιστική γερμανική αντιπολεμική ταινία

Η ΓΕΦΥΡΑ (Die Brücke), 1959, του Μπέρνχαρτ Βίκι (βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Μάνφρεντ Γκρέγκορ Ντορφμάιστερ) 

«Η λογοτεχνία και ο κινηματογράφος, εκτός από μορφές τέχνης είναι και τρόποι με τους οποίους ένας λαός βλέπει την ιστορία του και τον εαυτό του.
 Η μεταπολεμική γερμανική κοινωνία και κουλτούρα έχει δώσει κορυφαία παγκοσμίως δείγματα χρήσης τού κινηματογράφου ως συλλογικής κοινωνικής αυτοκριτικής και αυτογνωσίας (κάτι που δυστυχώς δεν έχουμε ακόμα δει στην Ελλάδα - κοινώς αρνούμαστε πεισματικά να δούμε τα χάλια μας και αρεσκόμαστε να ευλογάμε τα γένεια μας με τις γνωστές ψευδοϊστορικές κινηματογραφικές γραφικότητες που προβάλλονται σε κάθε εθνική επέτειο). 
Ταινίες γνήσιας συλλογικής πολιτικής και ιστορικής αυτοκριτικής όπως "Η Πτώση" (2004), "Στάλινγκραντ" (1993), "Το Σύμπλεγμα Μπάαντερ-Μάινχοφ" (2008), "Το Κύμα" (2008), "Η Χαμένη Τιμή Τής Καταρίνα Μπλουμ" (1975) και αυτό το αριστούργημα του 1959, αποδεικνύουν ότι η επανάκαμψη (και μάλιστα μετά από δύο συντριπτικές συνεχόμενες ήττες σε παγκόσμιους πολέμους) μιας χώρας σαν τη Γερμανία δεν μπορεί να αποδοθεί ούτε μόνο, ούτε κυρίως σε οικονομικές αιτίες, αλλά μάλλον στο μεγαλιθικό πολιτισμικό της υπόβαθρο (κάτι που στην περίπτωση της Γερμανίας υπάρχει από τον 18ο αιώνα, δηλ. πολύ προτού η Γερμανία γίνει κάν χώρα και η μεταγενέστερη υπερδύναμη που γνωρίζουμε). 
Από τις πιο εύστοχες καταγγελίες εναντίον του εθνοπατριωτικού κουτόχορτου (και όχι γενικώς ειπείν "αντιφασιστική"), το οποίο μάς ταΐζουν στο σχολείο (για να πάμε να σκοτωθούμε πρόθυμα, "αν χρειαστεί", σαν τους δεκαεξάχρονους μαθητές της ταινίας). Αλλά και "ακατάλληλο" μάθημα αληθινής Ιστορίας για εφήβους (και όχι μόνο).»

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ

Ποιες τροφές αυξάνουν τον κίνδυνο εγκεφαλικού και ποιες μας ωφελούν

---

Τα διάφορα είδη τροφών συνδέονται με τον κίνδυνο διαφορετικού είδους εγκεφαλικού (ισχαιμικού ή αιμορραγικού), σύμφωνα με τη μεγαλύτερη έρευνα του είδους της μέχρι σήμερα, η οποία πραγματοποιήθηκε στην Ελλάδα και σε άλλες οκτώ ευρωπαϊκές χώρες, καλύπτοντας συνολικά 418.329 ανθρώπους.
Έως τώρα σχεδόν όλες οι έρευνες έχουν εξετάσει την επίπτωση της διατροφής συνολικά στα εγκεφαλικά, χωρίς να διακρίνουν ανάμεσα στα δύο βασικά είδη του. Η νέα μελέτη, με επικεφαλής τη δρα Τάμι Τονγκ του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό "European Heart Journal" της Ευρωπαϊκής Καρδιολογικής Εταιρείας, ανέλυσε σε βάθος 13 ετών τις διατροφικές συνήθειες των συμμετεχόντων, από τους οποίους 4.281 έπαθαν ισχαιμικό εγκεφαλικό και 1.430 αιμορραγικό στη διάρκεια της έρευνας.
Από ελληνικής πλευράς στη μελέτη συμμετείχαν η Αντωνία Τριχοπούλου, η 'Αννα Καρακατσάνη και η Ελένη Πέππα από το Ελληνικό Ίδρυμα Υγείας και την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Διαπιστώθηκε ότι η μεγάλη κατανάλωση αυγών αυξάνει τον κίνδυνο αιμορραγικού αλλά όχι ισχαιμικού εγκεφαλικού επεισοδίου. Η συχνή κατανάλωση φρούτων, λαχανικών, ινών, γάλατος, τυριού και γιαουρτιού μειώνει τον κίνδυνο ισχαιμικού αλλά όχι αιμορραγικού εγκεφαλικού. Αντίθετα η μεγαλύτερη κατανάλωση κόκκινου ή επεξεργασμένου κρέατος (αλλά όχι πουλερικών) αυξάνει σε μέτριο βαθμό τον κίνδυνο ισχαιμικού εγκεφαλικού. Πιο ασαφής είναι η κατάσταση με τα ψάρια και τους ξηρούς καρπούς, όπου δεν βρέθηκε κάποια σημαντική αύξηση ή μείωση του κινδύνου για εγκεφαλικό.
Τα ισχαιμικά εγκεφαλικά συμβαίνουν όταν κάποιος θρόμβος είτε μπλοκάρει την ροή του αίματος σε κάποια αρτηρία που τροφοδοτεί τον εγκέφαλο, είτε σχηματίζεται κάπου αλλού στο σώμα και μετά καταλήγει στον εγκέφαλο όπου εμποδίζει την κυκλοφορία του αίματος. Στα αιμορραγικά εγκεφαλικά κάποια εσωτερική αιμορραγία προκαλεί ζημιά στα γειτονικά εγκεφαλικά κύτταρα. Περίπου το 85% των εγκεφαλικών είναι ισχαιμικά και το 15% αιμορραγικά. Τα εγκεφαλικά είναι η δεύτερη κυριότερη αιτία θανάτου παγκοσμίως.
«Το σπουδαιότερο εύρημα είναι ότι η μεγαλύτερη κατανάλωση ινών, φρούτων και λαχανικών σχετίζεται σημαντικά με μειωμένο κίνδυνο ισχαιμικού εγκεφαλικού. Το κοινό πρέπει να αυξήσει την κατανάλωση αυτών των τροφών», δήλωσε η δρ Τονγκ.
Το μεγαλύτερο όφελος παρέχουν οι διατροφικές ίνες (από φρούτα, λαχανικά, δημητριακά, όσπρια, ξηρούς καρπούς κ.α.). Για κάθε γραμμάρια έξτρα κατανάλωσης ινών τη μέρα, μειώνεται κατά 23% ο κίνδυνος ισχαιμικού εγκεφαλικού, πράγμα που ισοδυναμεί με δύο λιγότερα περιστατικά ανά 1.000 άτομα στη διάρκεια μιας δεκαετίας.
Για κάθε 200 γραμμάρια φρούτων και λαχανικών τη μέρα, ο κίνδυνος ισχαιμικού εγκεφαλικού μειώνεται κατά 13%, πράγμα που ισοδυναμεί με ένα λιγότερο περιστατικό ανά 1.000 άτομα μέσα σε δέκα χρόνια. Η Ευρωπαϊκή Εταιρεία Καρδιολογίας και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας συνιστούν την κατανάλωση τουλάχιστον 400 γραμμαρίων φρούτων και λαχανικών καθημερινά, καθώς επίσης 30 έως 45 γραμμαρίων ινών.
Δεν βρέθηκε κάποιο τρόφιμο που να αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο ισχαιμικού εγκεφαλικού. Αντίθετα, στην περίπτωση του αιμορραγικού εγκεφαλικού, ο κίνδυνος αυξάνεται κατά 25% για κάθε έξτρα 20 γραμμάρια αυγών τη μέρα (ένα μέσο μεγάλο αυγό έχει βάρος περίπου 60 γραμμάρια). Η μελέτη δείχνει πάντως ότι στις εννέα ευρωπαϊκές χώρες που εξετάσθηκαν, η μέση κατανάλωση αυγών είναι χαμηλή (κάτω από 20 γραμμάρια τη μέρα).
Δείτε όλη την επιστημονική δημοσίευση Εδώ.
^{Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ}

ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΟΤΙ...

...ο πρωθυπουργός μας , Κυριάκος Μητσοτάκης, συναντήθηκε στο Μαξίμου δύο φορές μέσα σε μία βδομάδα (!) με τους διευθυντές ειδήσεων  τηλεοπτικών σταθμών; Προφανώς όχι για να τους κεράσει καφέ με βουτήματα , ευχαριστώντας τους για την έως τώρα τυφλή στήριξή τους για  τα  fake news  τους  , που τον έφεραν στην εξουσία, αλλά για να τους ζητήσει  να βάλουν πλάτη στο προσφυγικό , όπου τα έχει κάνει θάλασσα.
H  ιστοσελίδα enimerosi24 , μας πληροφορεί ότι  αντικείμενο της μιας από δύο συζητήσεις  ήταν οι εξελίξεις για το μεταναστευτικό αλλά και η αντιμετώπιση του κορωναϊού. Σύμφωνα με πληροφορίες, στη συνάντηση συμμετείχαν οι επικεφαλής των ειδήσεων του ALPHA, του ΑΝΤ1, του OPEN, του ΣΚΑΙ, του STAR και του MEGA, καναλιών στην υπηρεσία της  αυτού μεγαλειότητος,  της απόκρυψης, της αποσιώπησης , της διαστρέβλωσης, του Ψέματος.

Εύκολα αντιλαμβάνεσθε ότι οι συναντήσεις αυτές λήψης οδηγιών για το συντονισμό όλων των καναλιών ως προς τον τρόπο προβολής της καυτής επικαιρότητας, έτσι ώστε να μη βλαφτεί η εικόνα της κυβέρνησης, έπιασαν τόπο.

'Οπως γράφει ο Βασίλης Σκουρής στο news247.gr ( ΕΔΩ) , «τα μέσα των Αθηνών, στην πλειοψηφία τους, όχι απλώς δεν ανέδειξαν το πρόβλημα (το Νews24/7 δεν είναι, προς τιμήν του, μια από αυτές τις περιπτώσεις), αν και ως αντικείμενο (πρωτοφανής βία και ξύλο) είναι …βούτυρο στο ψωμί της τηλεθέασης και της ακροαματικότητας και όταν δεν υπάρχει πολλές φορές το …ανακαλύπτουν! Εδώ τα τρικάκια του Ρουβίκωνα γίνονται πρώτο θέμα! Τι ήταν λοιπόν αυτό που έκανε συστημικά μέσα ενημέρωσης (εξαίρεση σε μεγάλο βαθμό και το Mega) να μην ασχοληθούν με το θέμα, σχεδόν να  το …αγνοήσουν; Και μάλιστα σε μια εποχή που υπάρχει και το διαδίκτυο; Και συνεπώς «πώς να κρυφτείς απ’ τα παιδιά (αφού) έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα»; Η δε –έμμεση, έστω- λογοκρισία της δημόσιας τηλεόρασης δεν είναι καλό δείγμα γραφής, αν και αναμένουμε τις εξηγήσεις από τη διοίκησή της.»

Έτσι εξηγείται γιατί από τα Δελτία Ειδήσεων των καναλιών περιορίστηκαν μέχρις εξαφανίσεως οι εικόνες  φρίκης με τις εισβολές των ακροδεξιών και τους ξυλοδαρμούς των αστυνομικών αλλά και η απίστευτη χουλιγκάνικη συμπεριφορά των Ματατζήδων στα νησιά του Βορειοανατολικού Αιγαίου.
 Τώρα βλέπουμε να μονοπωλούν την επικαιρότητα θέματα που σχετίζονται με τον κοροναϊό και  των προσφύγων που ξαποστέλλει ο παρανοϊκός Ερντογάν στα σύνορά μας εκβιάζοντας την Ευρώπη . 
Με το σταγονόμετρο πλέον η αναφορά σε ό,τι σκιάζει τη δημόσια εικόνα της κυβέρνησης των αρίστων. Οι καλοστημένες ιστορίες τρόμου που φτιάχνουν οι παπατζήδες  των καναλιών μας με τον ιό-δολοφόνο  που απειλεί να εξοντώσει τους Έλληνες και τις ορδές των τζιχαντιστών προ των εθνικών πυλών μας , έτοιμες να εισβάλουν στην Ελλάδα,  είναι  το καλύτερο παραισθησιογόνο για το κοινό που λατρεύει να του σερβίρουν  κουτόχορτο.
Gerontakos, 29/2/2020

ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΕΙΣΟΔΟΥ ΣΤΑ ΜΟΥΣΕΙA ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ

Ποιοι δικαιούνται ελεύθερη είσοδο σε μουσεία και αρχαιολογικούς χώρους

Τροποποίηση της ΚΥΑ σχετικά με την απαλλαγή καταβολής αντιτίμου σε μουσεία και αρχαιολογικούς χώρους

Το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού ανακοινώνει ότι μετά την γνωμοδότηση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου, από την 1η Νοεμβρίου 2019, ισχύει τροποποιημένη η Κοινή Υπουργική Απόφαση της 1ης Ιουλίου 2019, που αφορά στον καθορισμό του αντιτίμου επίσκεψης οργανωμένων αρχαιολογικών χώρων, ιστορικών τόπων, μνημείων και μουσείων και την απαλλαγή από την υποχρέωση καταβολής αντιτίμου. (Αριθμ. ΥΠΠΟΑ/ΓΔΑΠΚ/ΔΑΜΕΕΠ/ΤΑΜΣ/346553/247338/5874/3323 – ΦΕΚ Τεύχος B 2666/01.07.2019 Καθορισμός αντιτίμου επίσκεψης οργανωμένων αρχαιολογικών χώρων, ιστορικών τόπων, μνημείων και μουσείων – Απαλλαγή από την υποχρέωση καταβολής αντιτίμου.)

Αναλυτικά, από την υποχρέωση καταβολής αντιτίμου επίσκεψης απαλλάσσονται:
 

• Τα άτομα με αναπηρία, ανεξαρτήτως του βαθμού αναπηρίας, εφόσον προσκομίσουν το απαιτούμενο πιστοποιητικό.
   
• Οι γονείς ατόμων με αναπηρία, ανεξαρτήτως του βαθμού αναπηρίας του παιδιού τους, με την επίδειξη του πιστοποιητικού αναπηρίας.
    
• Τα μέλη του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος και αντίστοιχων επιμελητηρίων κρατών-μελών της Ε.Ε. και του ΕΟΧ, με την επίδειξη κάρτας-μέλους σε ισχύ.

Δικαίωμα Δελτίου Ελεύθερης Εισόδου τριετούς διάρκειας, με δικαίωμα ανανέωσης, το οποίο εκδίδεται από τις αρμόδιες υπηρεσίες του ΥΠΠΟΑ έχουν:

•  Οι εν ενεργεία και συνταξιούχοι λειτουργοί της Α’ βάθμιας, Β’ βάθμιας και Γ’ βάθμιας εκπαίδευσης.

•   Οι πτυχιούχοι Ιστορικών και Αρχαιολογικών Τμημάτων των Φιλοσοφικών Σχολών, καθώς και των Σχολών Αρχιτεκτονικής, των Σχολών Καλών Τεχνών, των Σχολών Συντήρησης Αρχαιοτήτων και Έργων Τέχνης, συμπεριλαμβανομένων και των Τεχνικών Συντήρησης Αρχαιοτήτων και Έργων Τέχνης της ημεδαπής ή ισότιμων Σχολών των κρατών-μελών της Ε.Ε., καθώς και οι κάτοχοι μεταπτυχιακών και διδακτορικών τίτλων των σχολών αυτών. 

• Οι πτυχιούχοι Μουσειακών Σπουδών των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων της ημεδαπής ή ισότιμων Σχολών των κρατών-μελών της Ε.Ε., καθώς και οι κάτοχοι μεταπτυχιακών και διδακτορικών τίτλων των σχολών αυτών. 
• Ακόμη, στην ευρύτερη κατηγορία των νέων έως 25 ετών, που δικαιούνται δωρεάν είσοδο, περιλαμβάνονται οι φοιτητές και σπουδαστές των κρατών-μελών της Ε.Ε. και του ΕΟΧ.

Κονσέρτο πασίγνωστο αλλά ποτέ βαρετό

Σεργκέι Ραχμάνινοφ: Piano Concerto no.2 op.18

  -

Anna Fedorova

(1990-)- Complete Live Concert - HD

• Add to Phrasebook
  • No word lists for English -> Greek...
  • Create a new word list...
• Copy

Μια ενδιαφέρουσα ανάλυση για την πολιτική της Τουρκίας στη Συρία

Ανάλυση: Ο Ταγίπ Ερντογάν παίζει το χαρτί του μεγάλου εκβιασμού έναντι όλων

Γιώργος Σκαφιδάς

ethnos.gr 

8-11 λεπτά

---

Με «όπλο» ανθρώπινες ψυχές και βόμβες, ο Τούρκος ηγέτης παραβιάζει την Κοινή Δήλωση ΕΕ-Τουρκίας και εκβιάζει τη Δύση προκειμένου να τον στηρίξει στο μέτωπο της Συρίας, ενώ παράλληλα απειλεί να τινάξει στον αέρα και τους δεσμούς του με τη Ρωσία
Ήταν Νοέμβριος του 2015 όταν η Τουρκία κατέρριψε ένα ρωσικό μαχητικό στα σύνορα με τη Συρία, όχι από λάθος αλλά από καλά υπολογισμένη πρόθεση, ανεβάζοντας κατακόρυφα την ένταση στην περιοχή. Μια από τις εκτιμήσεις τότε ήταν ότι οι Τούρκοι κατέρριψαν το ρωσικό Sukhoi με στόχο: από τη μία πλευρά να προκαλέσουν την έντονη αντίδραση της Μόσχας (που είχε μόλις δυο μήνες πριν εισέλθει στον συριακό πόλεμο στο πλευρό των δυνάμεων του εχθρού της Τουρκίας, Μπασάρ αλ Άσαντ) και από την άλλη να σύρουν τη Δύση (τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ) σε μια μάχη για την πλήρη ανατροπή του ασαντικού καθεστώτος.
Στην πορεία, θα μεσολαβούσαν πολλά: Όχι μία… ούτε δύο… αλλά τρεις διαδοχικές τουρκικές στρατιωτικές εισβολές στη Συρία. Μια νέα επίθεση… φιλίας αυτήν τη φορά από την πλευρά της Άγκυρας προς τη Μόσχα με στόχο την αποκατάσταση των μεταξύ τους δεσμών (εγκαίνια TurkStream, αγορά ρωσικών S-400 κ.ά.). Μια νέα κρίση στις σχέσεις της Τουρκίας με τις ΗΠΑ (αποκλεισμός από το πρόγραμμα συμπαραγωγής των F-35, EastMed Act κ.ά.) και με το ΝΑΤΟ. Και όλα αυτά, με την Άγκυρα να διαμηνύει παράλληλα ότι πλέον ακολουθεί τη δική της «ανεξάρτητη» πορεία στη διεθνή σκηνή.

«Ούτε περιπέτεια, ούτε τυχαία επιλογή»

Ενδεικτικά ως προς αυτό, όσα δήλωσε και ο ίδιος ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στις 22 Φεβρουαρίου από την επαρχία της Σμύρνης: «Οι πολιτικές της Τουρκίας στη Συρία και στη Λιβύη δεν αποτελούν ούτε περιπέτεια ούτε τυχαία επιλογή. Εάν δεν κρατήσουμε τη χώρα μας σε μία σωστή θέση μέσα στις αλλαγές ισχύος στην περιοχή μας, θα μας φυλακίσουν ισόβια σε αυτήν τη γη… Χάρη στη δύναμη της Τουρκίας, αρκεί να ακολουθήσουμε ανεξάρτητη πολιτική και να την εφαρμόσουμε στο πεδίο… Κάνουμε ό, τι χρειάζεται, για να αλλάξουμε τον ρου των γεγονότων κινητοποιώντας όλα μας τα μέσα. Δόξα τον Αλλάχ, μπορέσαμε να επιτύχουμε αποτελέσματα σε κάθε θέμα για το οποίο έχουμε επιδείξει αποφασιστική στάση.»
Και ξαφνικά, περίπου τέσσερα χρόνια έπειτα από εκείνον το Νοέμβριο του 2015, η ΝΑΤΟική Τουρκία θυμάται και πάλι ότι είναι… ΝΑΤΟική καθώς επιχειρεί εκ νέου να σύρει τη Δύση πίσω στη φλεγόμενη Συρία, με το καθεστώς Ερντογάν να επικαλείται τη «συμμαχική αλληλεγγύη» και τη «συλλογική άμυνα» στη βάση όσων προβλέπονται από την ιδρυτική Συνθήκη του ΝΑΤΟ (Άρθρα 4 και 5).

Η αυθαίρετη επίκληση του ΝΑΤΟ και οι τουρκικές μεθοδεύσεις

Με τη μόνη διαφορά, βέβαια, ότι η επαρχία Ιντλίμπ στη βορειοδυτική Συρία, όπου μαίνονται οι μάχες τα τελευταία 24ωρα με τους νεκρούς Τούρκους στρατιώτες να ανέρχονται σε δεκάδες, δεν αποτελεί… τουρκικό έδαφος. Υπό αυτήν την έννοια, η Τουρκία δεν έχει στην πραγματικότητα κανένα δικαίωμα να επικαλεστεί ούτε το Άρθρο 4 (γιατί δεν απειλείται η εδαφική της ακεραιότητα), ούτε το Άρθρο 5 (γιατί δεν δέχεται η ίδια ένοπλη επίθεση σε τουρκικό έδαφος). Κι όμως, τα επικαλείται. Γιατί; Για να μπορέσει έτσι να «στρατολογήσει» το ΝΑΤΟ κατά τρόπο εκβιαστικό στην υπηρεσία της προώθησης όχι συμμαχικών αλλά αποκλειστικά τουρκικών στρατηγικών στόχων. Διότι εάν οι ΗΠΑ αποφασίσουν ξαφνικά να επιστρέψουν δυναμικά στο συριακό μέτωπο (είτε «αυτοπροσώπως» πράγμα δύσκολο, είτε μέσω Ισραήλ πράγμα πιο εύκολο), τότε η Ρωσία του Βλάντιμιρ Πούτιν (με την οποία έχει όμως εμβαθύνει αποφασιστικά τους δεσμούς του και ο Ερντογάν τα τελευταία χρόνια) ίσως να αναγκαστεί τελικώς να συμβιβαστεί… υποκύπτοντας στις αξιώσεις της τουρκικής πλευράς.

Οι στόχοι της Τουρκίας στη Συρία

Η Άγκυρα επιδιώκει να κατοχυρώσει στη βορειοδυτική Συρία (Ιντλίμπ) προκεχωρημένες ζώνες τουρκικού ελέγχου όπως είναι εκείνες που έχει ήδη κατοχυρώσει στη βόρεια Συρία (Αφρίν, Αλ-Μπαμπ, Τζαραμπλούς, Αζάζ, Τελ Αμπιάντ, Ρας αλ-Αϊν). Επιδιώκει, μάλιστα, να της αναγνωριστεί κάτι τέτοιο και από τη διεθνή κοινότητα ως «νόμιμο τουρκικό δικαίωμα». Ιδανικά, θα ήθελε να ξεφορτωθεί τον Μπασάρ αλ Άσαντ, να αποδυναμώσει πλήρως τους Κούρδους της Συρίας (PYD/YPG κ.ά.) και να εξασφαλίσει ρόλο/λόγο στις μελλοντικές εξελίξεις. Πως; Ελέγχοντας τις προσφυγικές ροές (επαναπροωθώντας Σύριους πρόσφυγες πίσω σε συγκεκριμένες περιοχές της Συρίας). Στέλνοντας τουρκικές εταιρείες να αναλάβουν την ανοικοδόμηση των κατεστραμμένων από τον πόλεμο περιοχών στη Συρία. Επηρεάζοντας τις πολιτικές εξελίξεις στη χώρα κ.ά.

Γιατί Άσαντ και Ρωσία δεν μπορούν να κάνουν πίσω; 

[.................................]

Αποτελέσματα αναζήτησης

Κυριότερες ειδήσεις

Ανάλυση: Ο Ταγίπ Ερντογάν παίζει το χαρτί του μεγάλου εκβιασμού όλων

Οι “πλουτίσαντες επί Κατοχής” και η λεηλασία των εβραϊκών περιουσιών της Θεσσαλονίκης

του Σπύρου Κουζινόπουλου

 

 

Πηγή: Ο Φάρος του Θερμαϊκού

 farosthermaikou.blogspot.com 

 

30-38 λεπτά

---

Υπέφερε τα πάνδεινα ο ελληνικός λαός την περίοδο της ναζιστικής Κατοχής 1941-1944. Εκτελέσεις, πείνα, βασανιστήρια, τρομοκρατία, λεηλασίες, βιασμοί απ' άκρη σε άκρη σε όλη τη χώρα. Ιδιαίτερα βαρύ, το τίμημα που πλήρωσαν η Θεσσαλονίκη και ολόκληρη η Μακεδονία στο χιτλερικό τέρας. Η πρωτεύουσα του Μακεδονικού Ελληνισμού πότισε δυσανάλογα το δέντρο της λευτεριάς. Οι περίπου χίλιοι πεντακόσιοι εκτελεσμένοι από τους Γερμανούς κατακτητές, οι εκατοντάδες δολοφονημένοι από τους δωσίλογους συνεργάτες τους και οι δεκάδες χιλιάδες βασανισμένοι στα άντρα της Γκεστάπο, ο αφανισμός της πολυπληθούς Εβραϊκής κοινότητας με τους 50.000 Ισραηλίτες να μαρτυρούν στα κρεματόρια του Γ΄ Ράϊχ και οι νεκροί από την πείνα, το κρύο, τις στερήσεις, γεμίζουν πλήθος αιματοβαμμένων σελίδων στην ιστορία της Κατοχής.

Λίγο-πολύ είναι γνωστά τα βάσανα που πέρασε η συντριπτική πλειοψηφία των συμπατριωτών μας εκείνη τη μαύρη τετραετία. Όμως ελάχιστα γνωστά στους λίγους, άγνωστα στους περισσότερους, παραμένουν δύο ακόμη μεγάλα εγκλήματα των Ναζί στη Θεσσαλονίκη, οικονομικά τη φορά αυτή, που έμειναν για δεκαετίες στην αφάνεια με ευθύνη δυστυχώς του επίσημου ελληνικού κράτους. Κι αυτό γιατί είχαν ως πρωταγωνιστές αστέρες της οικονομικής ολιγαρχίας, της πλαστής "εθνικοφροσύνης" και του υπερπατριωτισμού. Με λίγα λόγια, όλα εκείνα τα στοιχεία που στήριξαν μετά το τέλος της Κατοχής το μετεμφυλιακό κράτος. Εξάλλου, στη Θεσσαλονίκη, ο «πατριωτισμός» ήταν πάντα ένα καλό διαβατήριο για κάθε είδους ανέλιξη. Σημαντικά τμήματα της χριστιανικής αστικής τάξης άνοιξαν τα σπίτια τους και συνδιασκέδαζαν με τους κατακτητές, ενώ άλλα στρώματα θεώρησαν τις κατοχικές δυνάμεις ως πολύτιμο σύμμαχο στην «ανάκτηση» της πόλης. Οι δυνάμεις κατοχής δεν απογοήτευσαν αυτές τις προσδοκίες. 1
Επρόκειτο για δύο κατηγορίες: Η μία αφορούσε τους "πλουτίσαντες επί Κατοχής", δηλαδή όσους εκμεταλλεύθηκαν τη δυστυχία των συμπολιτών τους και άρπαξαν το βιός τους, κυρίως τις κατοικίες και τα κάθε είδους ακίνητα που διέθεταν. Και η δεύτερη, όσους πήραν μέρος στο πλιάτσικο με τις περιουσίες των Εβραίων της Θεσσαλονίκης, όταν αυτοί οδηγήθηκαν βίαια, στοιβαγμένοι σε βαγόνια που προορίζονταν για τη μεταφορά ζώων, στα στρατόπεδα εξόντωσης των Ναζί, όπου βρήκαν τραγικό θάνατο.

Τους πρώτους μήνες μετά την απελετυθέρωση δημοσιεύονταν στις εφημερίδες κατάλογοι πλουτισάντων επί Κατοχής και δωσιλόγων στους οποίους είχε επιβληθεί ειδική φορολογία

Α΄ Οι “πλουτίσαντες επί Κατοχής”
Ιδιαίτερα κατά το χειμώνα του 1941-1942 που οι κατακτητές, καταληστεύοντας τον πλούτο της χώρας, είχαν αρπάξει από τις κρατικές αποθήκες όλα τα αποθέματα τροφίμων με συνέπεια να υπάρξει λιμός, πολλοί ήταν αυτοί που αναγκάζονταν να πουλήσουν τα υπάρχοντά τους, για να εξασφαλίσουν κυριολεκτικά "μια μπουκιά ψωμί". Η ανθρωπιστική κρίση εκείνου του φρικτού χειμώνα, αποδεκάτισε κυρίως τα μεγάλα αστικά κέντρα. Η κρίση που είχε προκαλέσει η γερμανική κατοχή, είχε πάρει διαστάσεις ολέθρου. Από τη μία, οι Ναζί λεηλατούσαν την αγροτική παραγωγή και από την άλλη, έκλειναν τα μάτια στα εγκλήματα των ληστρικών συνεργατών τους, των μαυραγοριτών, που αντάλλασσαν έναν τενεκέ λάδι με ακριβές μονοκατοικίες στο κέντρο της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης. Υπολογίζεται ότι κάτω από αυτό το καθεστώς της αφόρητης πίεσης, 400 χιλιάδες πολίτες πούλησαν μέρος ή το σύνολο της περιουσίας τους. Όπως προκύπτει από τα στοιχεία του Ληξιαρχείου Θεσσαλονίκης, εκείνο το χειμώνα είχαν χάσει τη ζωή τους από ασιτία 3.090 άνθρωποι, δηλαδή το 1,5 του συνολικού πληθυσμού της πόλης που εκείνη την περίοδο ανέρχονταν στους 226.147 κατοίκους. 2
Μπροστά στην πείνα και την απελπισία όσων είχαν να θρέψουν οικογένεια, κυρίως μικρά παιδιά, άρχισε να παίρνει τρομακτικές διατάσεις η αγοραπωλισία ακινήτων. Χιλιάδες φτωχοί βιοπαλαιστές, αναγκάστηκαν τότε να πουλήσουν τις μικροϊδιοκτησίες τους έναντι μηδαμινού τιμήματος. Οι πωλήσεις είχαν πάρει τέτοιες διαστάσεις, ώστε κι' αυτή ακόμη η κυβέρνηση του Καίρου να πάρει θέση, διακηρύσσοντας σε ραδιοφωνική εκπομπή ότι θεωρεί άκυρες όλες τις μεταβιβάσεις ακινήτων.
Σύμφωνα με τον Σερραίο δικηγόρο Παπαντωνίου, που διετέλεσε διευθυντής του Υποθηκοφυλακείου Θεσσαλονίκης εκείνη την περίοδο, ο αριθμός των συμβολαίων για αγοραπωλησίες αυτού του είδους τα τρία χρόνια της Κατοχής, είχε ξεπεράσει τα 7.000 μόνο στην περιφέρεια τιου Ειρηνοδικείου Θεσσαλονίκης. Ποιοί ήταν αυτοί που αγόραζαν; Όπως ανέφερε ο ίδιος σε συνέντευξή του τους πρώτους μήνες μετά την απελευθέρωση:
"Ήσαν οι άνθρωποι της εποχής. Αυτοί που είχαν την ευχέρεια, εκείνοι που κολυμπούσαν μέσα στα πολλάκις εκατομμύρια από αστήρευτο πακτωλό των αγαθών της ευτυχίας του χρυσού. Εργολάβοι, μεγάλοι και μικροί. Συνεργάτες των κατακτητών. Μεγαλομαυραγορίτες. Βδέλλες γενικά αχόρταγες, που δεν εννοούσαν να σταματήσουν, που δεν έδειχναν καμία διάθεση να συγκινηθούν μπροστά στο ατέλειωτο δράμα του λαού".
Και ποιά ήταν τα θύματα;
"Άνθρωποι κατ΄εξοχήν της ανάγκης. Ράκη ανθρώπινα. Αρκεί αν λεχθεί ότι όλες γενικά οι πράξεις έγιναν στο ένα τέταρτο της πραγματικής τους αξιας". 3

Εφημερίδα Δημοκρατία 29-3-1945

Το μέγεθος της απληστίας
Η απληστία όσων είχαν αποφασίσει, διαθέτοντας τις πλάτες των κατακτητών, να αποκτήσουν, πατώντας "επί πτωμάτων" μεγάλες ακίνητες περιουσίες, είχε φτάσει στο κατακόρυφο. Σύμφωωνα με τα ενδεικτικά στοιχεία που είχε δημοσιεύσει τους πρώτους μήνες μετά την απελευθέρωση η εφημερίδα της Θεσσαλονίκης Πρωϊνή Ώρα, ένας μηχανουργός, είχε αγοράσει 14 ακίνητα, ένας κατασκευαστής υποκαμίσων είχε αποκτήσει με αυτό τον τρόπο 20 ακίνητα και ένας μικρομπακάλης, ο Σάββας Τρυφ. 13 ακίνητα. Ενώ χαρακτηριστική ήταν η περίπτωση ενός καφετζή, ο οποίος παρά το γεγονός ότι ο καφές είχε εξαφανιστεί την περίοδο της Κατοχής, αυτός κατάφερε να αγοράσει κοψοχρονιάς έξι ακίνητα. Και βέβαια, όλοι αυτοί, έχοντας την εύνοια των κατακτητών. Όπως ο εκδότης της χρηματοδοτούμενης από τους Γερμανούς φιλοναζιστικής εφημερίδας Νέα Ευρώπη Γεώργιος Πολλάτος που είχε αποκτήσει πέντε ακίνητα επί Κατοχής: τρία σπίτια στις 18-5-1942, την 1-9-1942 και στις 26-2-1943, καθως ένα μεγάλο αγρόκτημα στις 7-5-1942 και ένα οικόπεδο στις 17-9-1942. 4
Λίγους μήνες μετά την απελευθέρωση, είχε εκδοθεί επί κυβέρνησης Ν.Πλαστήρα ο αναγκαστικός νόμος Α.Ν. 182/45, “Περι ειδικής φορολογίας των κατά την πολεμικήν περίοδον πλουτισάντων, με βάση τον οποίο οι “πλουτίσαντες επί Κατοχής” ήταν υποχρεωμένοι να πληρώσουν τους φόρους που θα ορίζονταν. Η τιμωρία που αντιμετώπιζαν ήταν αυστηρή, καθώς προβλεπόταν η εκτόπιση, η φυλάκιση και η δήμευση του συνόλου ή μέρους της περιουσίας τους.
Με βάση το νόμο αυτό, η επιτροπή που είχε συσταθεί στη Θεσσαλονίκη, άρχισε να καλεί διαφόρους, κυρίως άτομα που είχαν συνεργαστεί με τους Ναζί, ζητώντας τους να καταβάλουν στο κράτος χρηματικά ποσά, ως φόρο για τις περιουσίες που σχημάτισαν επί Κατοχής. Στον πρώτο κατάλογο που έδωσε η επιτροπή στη δημοσιότητα τον Ιούλιο του 1945, φιγουράριζαν γνωστά ονόματα του δωσιλογισμού και της συνεργασίας με τους χιτλερικούς, όπως των ιδιοκτητών χαρτοπαικτικών λεσχών και πρακτόρων της Γκεστάπο, Περικλή (Πέρι) ΝΙκολαίδη και Λάσκαρη Παπαναούμ που καλούνταν να καταβάλουν από 150.000.000 δραχμές ο καθένας, του συνεργάτη των Γερμανών μεγαλοεργολάβου δημοσίων έργων Ιωάννη Μύλλερ (1000.000.000 δρχ), των δωσιλόγων δημοσιογράφων της Νέας Ευρώπης Δημήτριου Τσούρκα και Αλέξανδρου Ωρολογά που έπρεπε να καταβάλουν στο κράτος από 25.000.000 δρχ κ.α. 5
Είκοσι μέρες αργότερα, η επιτροπή αποφάσιζε να αυξήσει τα ποσά που έπρεπε να πληρώσουν στο κράτος οι πλουτίσαντες επί Κατοχής και έτσι καλούνταν να καταβάλουν στην Ε΄ Οικονομική Εφορεία Θεσσαλονίκης 2 δις δραχμές ο Λ.Παπαναούμ, 1.200 εκατ. ο Π.ΝΙκολαίδης, 800 εκατ. οι αδελφοί Χατζηνάκου, 600 εκατ. ο Μύλλερ, 400 εκατ. ένα άλλο "μπουμπούκι' της εθνικοφροσύνης, ο Νικίας Ναούμ, 200 εκατ. ο εκδότης της Νέας Ευρώπης Πολλάτος και από 100 εκατ. δραχ. οι Τσούρκας και Ωρολογάς κ.α. 6
Η δραστηριότητα της επιτροπής αυτής, που προεδρεύονταν από τον δικαστικό Χαράλαμπο Κάππο, είχε χαιρετιστεί θερμά από τον τύπο της εποχής, με την εφημερίδα Δημοκρατία να σημειώνει:"Η πόλις μας έχει να επιδείξει πλούσιον πάνθεον πλουτισάντων κατά την Κατοχήν. Φυσιολογική συνέπεια λοιπόν είναι μαζί με το Ειδικόν Δικαστήριον Δωσιλόγων, να έχει και την επιτροπήν εκείνην που ως σοβαρότατον μέλημά της έχει να ανακαλύψει και να φορολογήσει όλους αυτούς που όταν όλος ο κόσμος επαίνετο, συνηγωνίζοντο αδιάφοροι προς όλους, στην αύξησιν του πύργου των χρυσών εικοσαφράγκων των". 7

Εβραίοι της Θεσσαλονίκης σε καταναγκαστικά έργα

Οι δίκες των "πλουτισάντων επί Κατοχής"

ΣΥΝΕΧΙΣΤΕ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΣΗ

[..............................]

Φάρος του Θερμαϊκού Οι “πλουτίσαντες επί Κατοχής

Οι “πλουτίσαντες επί Κατοχής”