Φρανσουά Βιγιόν*

Η μπαλάντα των κυριών

[Φρανσουά Βιγιόν - Βικιπαίδεια] el.wikipedia.org/wiki/     ΜΠΑΛΑΝΤΑ ΤΩΝ ΚΥΡΙΩΝ ΤΟΥ ΠΑΛΙΟΥ ΚΑΙΡΟΥ Πέστε μου πού, σε ποιο μέρος της γης, είναι η Φλώρα, η ωραία από τη Ρώμη, η Αλκιβιάδα, κι ύστερα η Θαΐς, η ξαδέλφη της με τη χρυσή κόμη; Ηχώ απαλή, σκιά σε λίμνη, τρόμοι των φύλλων, ροδοσύννεφα πρωινά, η εμορφιά τους δεν έδυσεν ακόμη. Μα πού 'ναι τα χιόνια τ' αλλοτινά; Πού 'ναι η αγνή και φρόνιμη Ελοΐς; Γι' αυτήν είχε τότε καλογερέψει ο Πέτρος Αμπαγιάρ. Άλλος κανείς όμοια στον έρωτα δε θα δουλέψει. Κι η βασίλισσα που έκαμε τη σκέψη κι έριξε στο Σηκουάνα, αληθινά, το σοφό Μπουριντάν για να μουσκέψει; Μα πού 'ναι τα χιόνια τ' αλλοτινά; Η ρήγισσα Λευκή, ρόδον αυγής, με τη φωνή της τη γλυκά ακουσμένη, η Βέρθα, η Βεατρίκη, η Αρεμβουργίς του Μαίν, η Σπαρτιάτισσα η Ελένη, κι η καλή Ιωάννα από τη Λορραίνη, όλες ανοίξεως όνειρα τερπνά, η ανάμνησή τους ζωηρή απομένει. Μα πού 'ναι τα χιόνια τ' αλλοτινά; Πρίγκιψ, αν τις αναζητείτε τώρα, τάχα θα τις έβρετε πουθενά, τάχα θα υπάρχουν σε καμιά χώρα; Μα πού 'ναι τα χιόνια τ' αλλοτινά;

Mτφρ. Κ. Γ. Καρυωτάκης
(1896-1928)
***************************************************************