Νίκος Μωραΐτης: «Τι είναι «ίσες ευκαιρίες», κύριε Κυμπουρόπουλε;»

Πηγή: altsantiri.gr

---

Ο Μητσοτάκης έχει κάθε λόγο να μη θέλει κοινωνικές παροχές, γιατί δεν τις χρειάζεται η διεφθαρμένη οικογένειά του. Ο Κυμπουρόπουλος θα είχε κάθε λόγο να θέλει μόρια, πρόνοια, ειδικές ρυθμίσεις γιατί μόνο έτσι μπορεί να καλυφθεί -όσο είναι δυνατόν- το χάσμα που τον χωρίζει από τους Μητσοτάκηδες αυτού του κόσμου.

του Νίκου Μωραΐτη

________________________________________________
Τώρα που πέρασαν δυο μέρες και το θυμικό μπορεί να δώσει τη θέση του στη λογική, μου επιτρέπετε δυο λόγια:
Δεν μου αρέσει καθόλου η «σχολή Τράγκα, Κακαουνάκη, Καμπουράκη». Αυτά τα «να σου πω εσένα», οι ενικοί και τα «γαλλικά». Κι ο Παύλος Πολάκης είναι πολιτικός αυτής ακριβώς της σχολής που δεν μου αρέσει. Άλλο όμως η φρασεολογία και άλλο η ουσία. Γιατί στην ουσία ο Πολάκης είχε δίκιο. Δίκιο που συχνά το χάνει έτσι όπως εκφράζεται.
Δε με αφορά όμως το πώς εκφράζεται ο Πολάκης – ας ελέγξει τον θυμό του αν θέλει. Ούτε με αφορούν οι δήθεν σύντροφοί του που βρήκαν ευκαιρία να πέσουν να τον φάνε. «Ω, μα δεν πρέπει να εκφράζεσθε έτσι, αν είναι δυνατόν, τι θα πει η Μαρία Αντουανέτα αν σας ακούσει, πήρα τον κύριο Κυμπουρόπουλο τηλέφωνο και του εξέφρασα την εκτίμησή μου» και άλλες υποκρισίες. Αλλά σύντροφοι είναι τάχα μου, ας τα βρουν μεταξύ τους.
Εμένα αυτό που με ενδιαφέρει βρίσκεται στην αντίπερα όχθη. Τι ήταν αυτή η ανάρτηση του Στέλιου Κυμπουρόπουλου; Πώς ένας ήρωας -ήρωας της ζωής, πραγματικός- φτάνει να κάνει μία τέτοια ανάρτηση επειδή ξαφνικά πολιτεύεται με ένα ανάλγητο κόμμα που δεν θέλει κοινωνικές παροχές;

Τι είπε ο κύριος Κυμπουρόπουλος; Δεν θέλει δώρα, μόρια, επιδόματα, δεν θέλει χάρες, δεν θέλει ειδικές ρυθμίσεις αλλά θέλει «ίσες ευκαιρίες». Με άλλα λόγια, «δεν θέλω μείωση των εξοπλισμών, δεν θέλω καταστροφή των πυρηνικών όπλων αλλά θέλω παγκόσμια ειρήνη».
Και τι είναι αυτές οι «ίσες ευκαιρίες» που ζητάει ο κύριος Κυμπουρόπουλος; Να μπούμε όλοι στην ίδια γραμμή στην αφετηρία και όποιος τρέξει πιο γρήγορα; Ξέρετε ποιος θα τερμάτιζε τελευταίος με μία τέτοια λογική; Ο ίδιος ο κ. Κυμπουρόπουλος. Και ξέρετε ποιος θα τερμάτιζε πρώτος; Ο αρχηγός του, ο κ. Μητσοτάκης, ο ζάπλουτος, ο δωρολήπτης, ο δανειολήπτης χωρίς επιστροφή, αυτός που θεωρεί ότι η Ελλάδα του ανήκει επειδή όντως του ανήκει, αυτός που μπορεί να παραβαίνει τους νόμους γιατί οι νόμοι φτιάχτηκαν για τους άλλους.
Ο Μητσοτάκης έχει κάθε λόγο να μη θέλει κοινωνικές παροχές, γιατί δεν τις χρειάζεται η διεφθαρμένη οικογένειά του. Ο Κυμπουρόπουλος θα είχε κάθε λόγο να θέλει μόρια, πρόνοια, ειδικές ρυθμίσεις γιατί μόνο έτσι μπορεί να καλυφθεί -όσο είναι δυνατόν- το χάσμα που τον χωρίζει από τους Μητσοτάκηδες αυτού του κόσμου.
Ίσες ευκαιρίες σημαίνει επιδοματική πολιτική για τον αδύναμο, υποτροφία για τον φτωχό που δεν έχει τη δυνατότητα της οικογένειας Μητσοτάκη να πηγαίνει ακόμα και το πιο χαζό παιδί της στο Harvard, δωρεάν φάρμακο για τον ασθενή που δεν μπορεί να το αγοράσει, επίδομα στέγης για τον άστεγο που δεν μένει στο σπίτι του Βολταίρου.
Δυστυχώς, ένα υπόδειγμα ήρωα – ανθρώπου που κατάφερε να υπερνικήσει τις άνισες ευκαιρίες που του προσφέρει η ελληνική κοινωνία πήγε και πολιτεύεται με την πιο φαύλη οικογένεια αυτού του τόπου, με αυτή που έφτιαξε αυτές τις άνισες ευκαιρίες και θέλει τη διατήρηση των άνισων ευκαιριών.
Θα τον χρησιμοποιήσουν, θα τον εκμεταλλευτούν μέχρι το μεδούλι, θα τον ξεζουμίσουν. Γιατί για τον Μητσοτάκη ο Κυμπουρόπουλος είναι ο ήρωας που θα ήθελε στο πλευρό του κάθε πολιτικός απατεώνας για να κρύψει το απεχθές πρόσωπό του.