Τετάρτη, Απριλίου 24, 2019

ΑΔΟΛΕΣΧΕΙΝ: Ο ΣΙΓΟΥΡΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΧΑΝΕΙΣ ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΣΟΥ

Το «ύφος» και η πολιτική ουσία του Παύλου Πολάκη




Για τον Κυριάκο Μητσοτάκη το unfair Πολάκη κατά του Στέλιου Κιμπουρόπουλου ήταν πολιτικό δώρο. Δεν ήταν το πρώτο, ήταν όμως από εκείνα που χτύπησαν «φλέβα» σε όρους επικοινωνιακού timing. Εγκλωβισμένος στην αποκάλυψη της νεοφιλελεύθερης ατζέντας του – από την αμφισβήτηση του 13ου μισθού έως το ψαλίδισμα του κοινωνικού κράτους –, εκτεθειμένος στο μπαράζ των στοιχείων που ακυρώνουν το αφήγημα περί «συριζαϊκής οικονομικής καταστροφής» και κρυπτόμενος για πολλοστή φορά απέναντι στην πρόκληση Τσίπρα για τηλεοπτικό debate, ο πρόεδρος της ΝΔ άδραξε την ευκαιρία για να αλλάξει την ατζέντα. Έκανε σημαία το – επικό πλέον – facebook του Παύλου Πολάκη, το ταύτισε με το ήθος και το ύφος της αριστερής διακυβέρνησης, και προανήγγειλε πρόταση δυσπιστίας κατά του αναπληρωτή υπουργού Υγείας.
Για τον Αλέξη Τσίπρα η μετατροπή της πρότασης δυσπιστίας σε ψήφο εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση ήταν μονόδρομος. Ελάχιστοι στον ΣΥΡΙΖΑ είναι ευτυχείς με το «μοντέλο εξουσίας Πολάκη» κι ακόμη λιγότεροι θα ήταν πρόθυμοι να το υπερασπιστούν δημόσια. Ο Νίκος Φίλης δήλωσε ότι «δεν εκπροσωπεί το ήθος του ΣΥΡΙΖΑ», ο Στέλιος Κούλογλου μίλησε για «τρικλοποδιά στην κυβέρνηση εν μέσω προεκλογικής εκστρατείας» , ο Γιάννης Μπαλάφας χαρακτήρισε «ατυχή» την ανάρτηση Πολάκη, ο Νίκος Ξυδάκης είπε ότι ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας «αδικεί τον εαυτό του». Πολύ πιο φορτισμένα ήταν τα σχόλια των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ μακριά από τις κάμερες και τα μικρόφωνα, στο περιστύλιο και τους διαδρόμους της Βουλής. «Ο,τι δεν χάσαμε από το Μνημόνιο, θα το χάσουμε από το… facebook του Πολάκη» ήταν ένα από τα πιο ήπια εξ αυτών των σχολίων, και σ’ αυτό το κλίμα ουδείς μπορούσε να εγγυηθεί ποιο αποτέλεσμα μπορεί να είχε μια ψηφοφορία δυσπιστίας προς τον υπουργό της διαρκούς οξυθυμίας.
Οι πληροφορίες λένε επίσης πως ούτε ο ίδιος ο πρωθυπουργός είναι τόσο ευτυχής όσο λέγεται από την ΝΔ με τον Παύλο Πολάκη, κι ας τον κάλυψε πλήρως στην Βουλή. Το τηλεφώνημα που έγινε από το Μαξίμου προς τον αναπληρωτή υπουργό εμπεριείχε υψηλό βαθμό δυσφορίας και του ζητήθηκε να δώσει άμεσα δημόσιες εξηγήσεις, όπως και έγινε. Όμως, ο Αλέξης Τσίπρας δεν είχε άλλη επιλογή από το να θέσει τον υπουργό του υπό την «ομπρέλα» του συνόλου της κυβέρνησης. Πέραν του ζητήματος της συνοχής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, η πολιτική συγκυρία είναι εξαιρετικά κρίσιμη για να αφήσει ανοιχτό έδαφος στον οποιοδήποτε πολιτικό αντιπερισπασμό. Τριαντα τέσσερις ημέρες πριν από τις ευρωεκλογές, ο Αλέξης Τσίπρας δεν υπήρχε περίπτωση να επιτρέψει να προσωποποιηθεί η πολιτική αντιπαράθεση και να εκτραπεί ο δημόσιος διάλογος από τα μείζονα και δομικά ζητήματα.
Μετατρέποντας την πρόταση δυσπιστίας σε ψήφο εμπιστοσύνης για την κυβέρνηση, στοχεύει στην επαναφορά της ατζέντας στα κεντρικά και στρατηγικά διλήμματα – στην οικονομία και τις διαφορές ανάμεσα στο κοινωνικό και το νεοφιλελεύθερο μοντέλο μεταμνημονιακής ανάπτυξης, στα σκάνδαλα και τις ευθύνες του παλαιού πολιτικού συστήματος, στην σύγκρουση του προοδευτικού μετώπου με τις δυνάμεις της συντήρησης και της ακροδεξιάς. Με αυτό το δεδομένο, η σύγκρουση για την ψήφο εμπιστοσύνης μετά το Πάσχα στην Βουλή θα σηματοδοτήσει και την κλιμάκωση της μετωπικής αναμέτρησης ανάμεσα στο «μοντέλο Τσίπρα» και το «μοντέλο Μητσοτάκη».
Από εκεί και πέρα, το «μοντέλο Πολάκη» αφήνει ανοιχτά ζητήματα προς επίλυση εντός ΣΥΡΙΖΑ σε μετεκλογικό χρόνο. Πρόκειται για ζητήματα όχι μόνον «ύφους» αλλά και πολιτικής ουσίας, όπως έλεγε χθες το βράδυ παλαιό κομματικό στέλεχος. Κι ως προς το μεν ύφος, μπορεί όντως η διαδικτυακή και ρητορική υπερδραστηριότητα Πολάκη να γίνεται εύκολο και βολικό άλλοθι για τους πολιτικούς αντιπερισπασμούς της ΝΔ. Ως προς την ουσία, στην συγκεκριμένη περίπτωση ο Παύλος Πολάκης εγκάλεσε τον Στέλιο Κιμπουρόπουλο διότι, παρ’ ότι δηλώνει πως δεν θέλει χάρες, έκανε χρήση του ευνοϊκού για τα ΑμεΑ νόμου για να διοριστεί στο ΕΣΥ. Όπως σημειώνει όμως το ίδιο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, ακόμη κι αν ισχύει αυτό, ο Παύλος Πολάκης ίσως να είναι ο τελευταίος που δικαιούται να το λέει. Διότι ήταν εκείνος που μόλις την περασμένη εβδομάδα έκανε χρήση του ευνοϊκού νόμου περί ευθύνης υπουργών για να μην αρθεί η ασυλία του, παρ’ ότι και ο ίδιος και ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρούν τον εν λόγω νόμο κατάπτυστο και θέλουν να τον καταργήσουν…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Black Magic/«Καλιόστρο» (1949): ρεσιτάλ ερμηνείας από τον Όρσον Γουέλς για το πιο μυστηριώδες πρόσωπο της προηγούμενης χιλιετίας

Ο τελευταίος αλχημιστής - Ο κόμης Καλιόστρο «Γι` άλλους ένας σπουδαίο...