Μηχανισμός - 1975
Στίχοι:
Νικόλας Άσιμος
Μουσική:
Νικόλας Άσιμος
1. Νικόλας Άσιμος
Με πείσανε να γίνω ρεβιζιονιστής
Και να γυρίσω δίσκο.
Θα `ρθει όμως καιρός που κι εσύ θε να πειστείς
Πως έτσι δεν τη βρίσκω.
Τι θα κάνω ήτανε γραφτό
Θέλω δεν το θέλω, ό,τι τραγουδώ
Να το πουλώ να ζήσω.
Όταν πάω στον παραγωγό
Πρέπει να βολέψω έτσι το γραφτό
Να του γυαλίσει, για να το πουλήσει.
Να `χει σαλέπι, για να σας αρέσει
Να έχει θέμα με έρωτα και αίμα.
Να είναι λόγια, λόγια κομπολόγια
Να σας καλοκαρδίσω
Για να σας γαλουχήσω.
Κι από χρέος συναδελφικό
Να χαμογελάω στο κοινό
Να του σαλεύω για να το μερεύω
Να του σφυρίζω να το νανουρίζω
Να το φουντώνω να το ξεφουσκώνω
Και στην κομμούνα να είμαι οπορτούνα
Για να σας εκτονώνω
Με πλαίσιο το νόμο.
Δουλειά σου είναι μου `πανε να κρύβεις τα τρωτά
Των καθιερωμένων
Για να διατηρήσουμε τα οικονομικά
Των ευαρεστημένων.
Σιγουριά και δόξα τω Θεώ
Τα καλά στον καπιταλισμό
Είναι πως έχει βίδα.
Άμα πιάσεις το μηχανισμό
Από τ’ αυτιά τον πιάνεις το λαγό
Τον Πελοπίδα τρως με μια τσιμπίδα
Στην Παρθενόπη χαρίζεις ένα τόπι
Και με τα χρόνια γυρνάς ες τα σαλόνια
Ξεχνάς ποια μάνα σε γένναε στο κλάμα
Και του εργάτη καβάλλησες την πλάτη
Μα θε να πει αμάν πια
Και πας ες τα κομμάτια
Μουσική : Τom Morello (The Nightwatchman), Nightwatchman Music Στίχοι στα Ελληνικά : Φάνης Μαργαρώνης Ενορχήστρωση- Διασκευή : KollektivA Hχοληψία, Μίξη : Γιώργος Θεοφάνους (KollektivA) εκτός από τα bagpipes που ηχογράφησε ο Χρήστος Χατζησπύρου στο Λονδίνο. Mastering : John Cuniberti (California, USA) Θανάσης Χουλιαράς : Τραγούδι Φάνης Μαργαρώνης: Κιθάρες, φωνητικά Γιώργος Θεοφάνους : Κιθάρες, φωνητικά Μάκης Κρέτσης : Τύμπανα, κρουστά, φωνητικά Πέτρος Βασιλειάδης : Μπάσο Sean MacGloin (Tamere) : Bagpipes
Ο δρόμος που τραβάω
2015
Ταξίδεψα σε όρη
σε σκοτεινό βυθό
μα ο δρόμος που τραβάω
δεν έχει τελειωμό
Πολέμησα στους δρόμους
Κι ακόμα πολεμώ
μα ο δρόμος που τραβάω
δεν έχει τελειωμό
Ξεκίνησα σαν κλέφτης
Κι αντάρτης στο βουνό
μα ο δρόμος που τραβάω
δεν έχει τελειωμό
Απόφαση το πήρα
Να ελευθερωθώ
μα ο δρόμος που τραβάω
δεν έχει τελειωμό
Απ' την πληγή μου είδα
Του κόσμου την πληγή
Γι' αυτό με εξορίσαν
Σε κόκκινο νησί
Τραγούδησα τη νίκη
40 χρόνια πριν
μα κάποιος είπε τότε
«η ήττα δεν αργεί»
Κι αντίκρισα την ήττα
Και μου'παν «ως εδώ»
μα ο δρόμος που τραβάω
δεν έχει τελειωμό
Απόφαση το πήρα
Να ελευθερωθώ
μα ο δρόμος που τραβάω
δεν έχει τελειωμό
Σηκώθηκα, έτσι, πάλι
Με άλλο ηθικό
Κι ο δρόμος που τραβάω
Δεν έχει τελειωμό
Και να' μαι τώρα εμπρός σου
Το χέρι σου ζητώ
Γιατί ο δρόμος που τραβώ
Δεν έχει τελειωμό
Σκοτώσανε έναν άντρα
Στο Σύνταγμα μπροστά
Μα είδα τη μορφή του
Λίγο καιρό μετά
Κι απόφαση το πήρα
Και πίσω δε γυρνώ
Γιατί ο δρόμος που τραβώ
Δεν έχει τελειωμό
Ξανά θα με τραβάνε
Στο τμήμα σηκωτό
Ο δρόμος που τραβάω
Δεν έχει τελειωμό
Λοιπόν κι αν με σκοτώσουν
Δε θα' μαι μόνο εγώ
Ο δρόμος που τραβάω
Δεν έχει τελειωμό
Μαζί θα περπατάμε
Με ατέλειωτο θυμό
Ο δρόμος που τραβάμε
Δεν έχει τελειωμό
Και θα' ρθει μία μέρα
Που θα ελευθερωθώ
Μα ο δρόμος ο δικός μας
Δε θα' χει τελειωμό
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου