Αν έχεις ένα κήπο και μια βιβλιοθήκη, έχεις όλα όσα σου χρειάζονται !

 "Αν έχεις ένα κήπο και μια βιβλιοθήκη, έχεις όλα όσα σου χρειάζονται!"

Κικέρων, 106-43 π.Χ., Ρωμαίος ρήτορας & πολιτικός

 

Η ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ

Jonathan Haidt
Η υπόθεση της ευτυχίας. Σύγχρονες αλήθειες μέσα στην αρχαία σοφία

Μετάφραση: Γεωργία Μίχα, Γιάννης Παπαδόγγονας
Επιμέλεια: Γιάννης Παπαδόγγονας
Ηράκλειο, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης 2018
Σελίδες: 320
Διαστάσεις: 17 x 24 εκ.
ISBN 978-960-524-524-5

H υπόθεση της ευτυχίας είναι ένα βιβλίο για δέκα Μεγάλες Ιδέες. Κάθε του κεφάλαιο είναι μια προσπάθεια να έρθουμε σε επαφή με μια ιδέα που έχουν ανακαλύψει πολλοί πολιτισμοί του κόσμου – να την αμφισβητήσουμε υπό το πρίσμα όσων γνωρίζουμε σήμερα από την επιστημονική έρευνα και να αποσπάσουμε από αυτή τα διδάγματα που εξακολουθούν να ισχύουν στη σύγχρονη ζωή.

Ο βραβευμένος ψυχολόγος Τζόναθαν Χάιντ μας δείχνει με ποιον τρόπο η βαθύτερη κατανόηση της πανανθρώπινης σοφίας και των διαχρονικών αρχών της μπορεί να εμπλουτίσει ή ακόμη και να μεταμορφώσει τη ζωή μας. Για τον σκοπό αυτό, εξετάζει στο φως της σύγχρονης επιστήμης την πολύπλευρη διαίρεση του νου μας, τη σημασία που έχει το πώς προσλαμβάνουμε τον κόσμο, τη λειτουργία της ανταπόδοσης στην κοινωνική ζωή, την έμφυτη μεροληψία μας, τις αντινομίες της επιδίωξης της ευτυχίας, τη σημασία της αγάπης, τις ευεργετικές συνέπειες της αντιξοότητας, τη δύναμη της πνευματικότητας και τη σημασία της συνοχής μεταξύ των επιπέδων της ύπαρξής μας.

(από το οπισθόφυλλο του βιβλίου

Το χρήμα στην καθημερινότητα

Επιστημονικό συμπόσιο (4 και 5 Απριλίου 2014)

Κείμενα: συλλογικό

Αθήνα, Εταιρεία Σπουδών Νεοελληνικού Πολιτισμού & Γενικής Παιδείας- Ιδρυτής: Σχολή Μωραΐτη 2018

Σελίδες: 208

Διαστάσεις: 14 x 21 εκ.

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Δημήτρης Ι. Κυρτάτας

Το βάρος του χρήματος στην αρχαιότητα

Ανδρέας Κακριδής

Το χρήμα ως φορολογία, αναδιανομή και κοινωνική σύγκρουση. Νομισματικές πτυχές της ελληνικής εμπειρίας στην Κατοχή και τον Εμφύλιο

Γιάννης Κοκκινάκης

Terra Nova. Νομισματική πολιτική, τράπεζες και οικονομία στη μεγάλη ύφεση, 1870-1900, και στην παγκόσμια κρίση της εποχής μας. Μια συγκριτική ματιά στην Ελλάδα και στις ΗΠΑ

Βασίλης Κρεμμυδάς

Το χρήμα ως εργαλείο παραγωγής χρήματος

Κώστας Ιωαννίδης

Η αξιολόγηση στη σύγχρονη τέχνη. Οι καλλιτεχνικές πρακτικές και η αμηχανία της τεχνοκριτικής από τη δεκαετία του 1960 και μετά

Μαργαρίτα Νικολαΐδου

Ο Καπιταλιστικός Λόγος και η ανθρώπινη επιθυμία

Λήδα Παπαστεφανάκη

«Ο μεταξύ κεφαλαιούχων και εργατών δεινός ανταγωνισμός». Η αμοιβή της εργασίας στην Ευρώπη και την Ελλάδα, 19ος-20ός αιώνας

Μιχάλης Π. Λυμπεράτος

Χρήμα, πληθωρισμός, πλουτισμός και καταπίεση. Το παράδειγμα της Κατοχής στην Ελλάδα

Μαρία Χριστίνα Χατζηιωάννου

Επιχειρηματίες και χρήμα, το αποτύπωμα των συναισθημάτων

Αριστείδης Μπαλτάς

Πανεπιστημιακή διδασκαλία, υποχρέωση χωρίς χρήμα

Ευφροσύνη Φωτεινάκη

Η στάση του εφηβικού πληθυσμού απέναντι στα τυχερά παιχνίδια, κατά την περίοδο της οικονομικής κρίσης

Θανάσης Χατζόπουλος

Το χρήμα ως αντικείμενο της απληστίας

Βασίλης Καρδάσης

«…Και ως φένετε εχάθηκαν η μονέδες αυτούθεν ωσάν και εδώ ωπούνε Τουρκία…». Χρήμα και ανταλλαγές στον πρώιμο 18^ο αιώνα

●●● / ●●●

 

Κηθ Ντέβλιν

Ο άνθρωπος των αριθμών. Ο Φιμπονάτσι και η επανάσταση στην αριθμητική

Απόδοση στα ελληνικά: Παναγιώτης Δρεπανιώτης

Ηράκλειο, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης 2018

Σελίδες: 231

Διαστάσεις: 14 x 21 εκ.

ISBN 978-960-524-521-4

Ας φανταστούμε μια μέρα σ’ έναν κόσμο δίχως καθόλου αριθμούς. Ή, έστω, την αρχή μιας κοινής μέρας: δεν θά ’χαμε ρολόι, ξυπνητήρι, ραδιόφωνο και τηλεόραση, ούτε σκορ στους ποδοσφαιρικούς αγώνες, μετεωρολογικά δελτία, πορτοφόλια ή τραπεζικούς λογαριασμούς. Τι να τα κάναμε, άλλωστε, στο ετοιμόρροπο καλύβι μας; Γιατί, βέβαια, χωρίς στοιχειώδεις αριθμητικούς υπολογισμούς, δεν θά ’χαμε σύγχρονες κατοικίες… Όμως πώς εξοικειωθήκαμε με τούτες τις αφηρημένες επινοήσεις των προγόνων μας ώστε ν’ αναπτύξουμε τέτοια εξάρτηση απ’ αυτές;

Το 1202, ο 32χρονος Λεονάρντο από την Πίζα, γνωστός και ως Φιμπονάτσι, ολοκλήρωσε το Liber abbaci, ένα από τα πιο σημαντικά βιβλία όλων των εποχών, το οποίο εισήγαγε τους ινδοαραβικούς αριθμούς και το ινδοαραβικό αριθμητικό σύστημα στην Ευρώπη. Το «βιβλίο των υπολογισμών» συνέβαλε καθοριστικά στην εκρηκτική ανάπτυξη του εμπορίου, της επιστήμης και της τεχνολογίας στους μετέπειτα αιώνες. Ο Λεονάρντο, ένας από τους μεγαλύτερους μαθηματικούς του Μεσαίωνα, έχει θέση δίπλα στον Κοπέρνικο, τον Κέπλερ και τον συμπατριώτη του Γαλιλαίο. Όμως ο ίδιος αργότερα ξεχάστηκε, και παραμένει μέχρι σήμερα ένα αίνιγμα.

Ο Κηθ Ντέβλιν, βραβευμένος εκλαϊκευτής των μαθηματικών, φιλοτεχνεί ένα αριστοτεχνικό ψηφιδωτό του Λεονάρντο, της εποχής του και του πνευματικού κλίματος στο οποίο έζησε. Κι ακόμα, μας λέει γιατί ο αλγόριθμος λέγεται αλγόριθμος και το ψηφίο ψηφίο, θυμίζοντάς μας τα προβλήματα των πτηνών και των κουνελιών, τη ρητορική άλγεβρα και –κυρίως!– τα ψυχαγωγικά μαθηματικά.

●●● / ●●●

 

Βολταίρος

Πραγματεία περί ανεκτικότητας

Μετάφραση: Γιώργος Καράμπελας

Εισαγωγή: Θανάσης Γιαλκέτσης

Αθήνα, Εκδόσεις Διαλέγεσθαι 2018

Σελίδες: 214

Διαστάσεις: 14 x 20 εκ.

ISBN 978-618-530-501-7

Η Πραγματεία περί ανεκτικότητας (1763) είναι ένα εμβληματικό έργο που εκφράζει όσο λίγα το πνεύμα του Διαφωτισμού. Γράφτηκε με αφορμή μιαν από τις πολλές υποθέσεις θρησκευτικής μισαλλοδοξίας της εποχής, την άδικη καταδίκη και μαρτυρική θανάτωση ενός αθώου, του προτεστάντη Ζαν Καλάς.

Με το έργο του αυτό ο Βολταίρος καταδικάζει κάθε μορφή φανατισμού και μισαλλοδοξίας και πλέκει το εγκώμιο της ανεκτικότητας. Η ανεκτικότητα είναι μια αρετή που μας οδηγεί να αναγνωρίζουμε και να σεβόμαστε ο ένας τον άλλον με όλες τις διαφορές του, όποιες και αν είναι οι γνώμες του και οι πεποιθήσεις του.

Το εγκώμιο της ανεκτικότητας είναι ταυτόχρονα και μια θερμή συνηγορία υπέρ του δικαιώματος κάθε ανθρώπινης ύπαρξης στην ελευθερία γνώμης και έκφρασης. Μόνον χάρη στην ανεκτικότητα μπορούν να συμβιώνουν ειρηνικά και πολιτισμένα άνθρωποι που έχουν διαφορετικές ιδέες και υιοθετούν διαφορετικά πρότυπα συμπεριφοράς.

Η επιχειρηματολογία του Βολταίρου υπέρ της ανεκτικότητας στηρίζεται κυρίως στη διάγνωση της αδυναμίας και των ορίων του ανθρώπινου λόγου. Ακριβώς επειδή είμαστε αδαείς και η γνώση μας θα είναι πάντοτε ατελής ή ακόμα και εσφαλμένη, οφείλουμε να είμαστε ανεκτικοί και επιεικείς και να συγχωρούμε τις πλάνες και τα λάθη των άλλων. 

 

●●● / ●●●

 

Σιμόν Βέιλ

Στοχασμοί για τις απαρχές του χιτλερισμού [1939-1940]

Μετάφραση: Γιώργος Καράμπελας

Επίμετρο: Θανάσης Γιαλκέτσης

Αθήνα, Εκδόσεις Διαλέγεσθαι 2018

Σελίδες: 274

Διαστάσεις: 14 x 20 εκ.

ISBN 978-618-530-509-3

Στο κείμενό της "Στοχασμοί για τις απαρχές του χιτλερισμού (1939-1940)", η Σιμόν Βέιλ απορρίπτει τη διαδεδομένη τάση να αποδίδεται το φαινόμενο του ναζισμού σε κάποιες γερμανικές εθνικές ιδιαιτερότητες ή στη διαβολική προσωπικότητα του Χίτλερ. Μια τέτοια βολική ερμηνεία απαλλάσσει όσους την υιοθετούν από την υποχρέωση μιας αυτοκριτικής έρευνας, που θα οδηγούσε στην ανίχνευση αρνητικών επιρροών και τάσεων, οι οποίες δεν χαρακτηρίζουν μόνο τον χιτλερισμό αλλά διαποτίζουν ολόκληρο σχεδόν τον δυτικό πολιτισμό.

Σύμφωνα με τη Βέιλ, θεμέλιο του χιτλερισμού είναι δύο αρχές: η αρχή της ισχύος και του μεγαλείου, της οποίας κορυφαίο ιστορικό παράδειγμα υπήρξε η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, και η αρχή του έθνους ως περίκλειστης οντότητας, υπαγόμενης σε ένα συγκεντρωτικό, γραφειοκρατικό και μιλιταριστικό κράτος. Η Βέιλ εντοπίζει στην αρχαία Ρώμη την ιστορική μήτρα των κατακτητικών πολέμων και του πιο βάρβαρου ιμπεριαλισμού. Η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία χρησιμοποιεί την πιο ωμή βία για να καταπιέζει και να λεηλατεί τις υπόδουλες επαρχίες της και για να ξεριζώνει τους πολιτισμούς των λαών που καθυποτάσσει. Η Ρώμη καθιέρωσε ένα συγκεντρωτικό σύστημα κρατικής κυριαρχίας, μια τυραννική εξουσία που αποθεώνει τον αυτοκράτορα, την οποία αντέγραψαν στη συνέχεια ο Λουδοβίκος 14ος και ο Ναπολέων. Ο Χίτλερ επομένως είναι η πιο πρόσφατη ενσάρκωση αυτής της απεχθούς και απάνθρωπης εξουσίας, που κάνει βάρβαρη χρήση της ισχύος, σπέρνοντας την καταστροφή, τη βία και τον τρόμο με τις κατακτητικές εξορμήσεις της.

 

●●● / ●●●

 

Θανάσης Γιαλκέτσης

Η ουτοπία στην εξουσία. Η διάψευση της επαναστατικής επαγγελίας

Αθήνα, Εκδόσεις Διαλέγεσθαι 2018

Σελίδες: 203

Διαστάσεις: 14 x 20 εκ.

ISBN 978-618-5305-10-9

Τον Οκτώβριο του 1917, ο κομμουνισμός μπήκε ορμητικά στη σκηνή της ιστορίας ως μια ισχυρή πολιτική δύναμη, που είχε κατακτήσει την εξουσία σε ένα από τα μεγαλύτερα κράτη του κόσμου. Η Οκτωβριανή Επανάσταση έγινε γρήγορα ένας φάρος για όσους πίστευαν στην αναγκαιότητα ενός ριζικού κοινωνικού μετασχηματισμού και δεν αρκούνταν σε μεταρρυθμίσεις που απλώς διόρθωναν τις πιο ακραίες και υπερβολικές αδικίες του καπιταλιστικού συστήματος. Η σοβιετική εμπειρία τροφοδοτούσε την ελπίδα και την προοπτική ενός σοσιαλιστικού μέλλοντος, μιας νέας κοινωνίας πιο ελεύθερης και πιο δίκαιης. Στην πορεία όμως, η επαναστατική επαγγελία μιας ανώτερης μορφής δημοκρατίας, της προλεταριακής δημοκρατίας, διαψεύστηκε και μετατράπηκε γρήγορα σε δικτατορία του μοναδικού κόμματος, για να καταλήξει στη συνέχεια σε ένα δεσποτικό και ολοκληρωτικό σύστημα εξουσίας που κατέπνιγε με τη βία κάθε διαφωνία.

Στο βιβλίο "Η ουτοπία στην εξουσία", ο συγγραφέας επιχειρεί να συνδυάσει την εξιστόρηση των γεγονότων που σφράγισαν την Οκτωβριανή Επανάσταση και τη μετεπαναστατική εξέλιξη με μιαν απόπειρα ερμηνείας του αυταρχικού και δεσποτικού εκφυλισμού του σοβιετικού κομμουνισμού.

●●● / ●●●

 

George Condo at Cycladic

Κατάλογος έκθεσης

Κείμενα: συλλογικό

Αθήνα, Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης 2018

Σελίδες: 133 με έγχρωμες εικόνες

Διαστάσεις: 21 x 27 εκ.

Δίγλωσση έκδοση (ελληνικά / αγγλικά)

Μεταφράσεις: Μαρία Ξανθοπούλου, Κώστας Κωνσταντίνου

ISBN 978-618-5060-25-1

«...Η έκθεση George Condo at Cycladic, αντί της χρονολογικής παράθεσης έργων του καλλιτέχνη, προτείνει μια επιλογή έργων ζωγραφικής, σχεδίων και γλυπτών, που μας καλούν να εξερευνήσουμε την ανθρώπινη μορφή και τα πολλαπλά επίπεδα του εαυτού που κρύβονται κάτω από την επιφάνειά της.

Ο Condo άσκησε επιρροή στην αμερικανική τέχνη ανοίγοντας τον δρόμο για την επιστροφή στην παραστατική ζωγραφική, μαζί με τους σύγχρονούς του Jean-Michel Basquiat, Keith Haring και Jeff Koons, από τις αρχές της δεκαετίας του 1980 και έπειτα. Ανήκει σε μια γενιά καλλιτεχνών που χρειάστηκε να εργαστούν αντίστροφα, προς μια νέα μορφή ρεαλισμού, σε μια εποχή μετά τον Αφηρημένο Εξπρεσιονισμό, όπου η παραστατική ζωγραφική παρέμενε σε αναμονή, ενόσω η Εννοιολογική Τέχνη και ο Μινιμαλισμός βρίσκονταν στο καλλιτεχνικό προσκήνιο...».

Αταλάντη Μαρτίνου
(από τον κατάλογο)

 

●●● / ●●●

 

Michael Walzer

Στη σκιά του Θεού. Η πολιτική στην Εβραϊκή Βίβλο

Μετάφραση: Πέτρος Γιατζάκης

Επιμέλεια: Πάνος Αστίθας

Αθήνα, Άρτος Ζωής 2018

Σελίδες: 414

Διαστάσεις: 14 x 20,5 εκ.

ISBN 978-960-8053-62-5

Στόχος αυτού του βιβλίου είναι να εξετάσει τις ιδέες για την πολιτική, τις θεωρήσεις για τη διακυβέρνηση και τον Νόμο, που εκφράζονται στη Βίβλο. Πώς γίνεται κατανοητή η έννοια της πολιτικής κοινωνίας; Πώς περιγράφεται η εξουσία, πώς την υπερασπίζονται και πώς την αμφισβητούν; Πόσος χώρος υπάρχει για μια ορθολογική διαδικασία λήψης αποφάσεων σε ένα έθνος που ζει κάτω από τη σκιά του παντοδύναμου Θεού; Αν υπάρχει μια σθεναρά αντιπολιτική τάση στα βιβλικά κείμενα, τι μένει στα ανθρώπινα όντα να κάνουν; Και, φυσικά, τι μπορούμε να μάθουμε από αυτά τα κείμενα, από αυτούς τους συγγραφείς; Το πλούσιο αυτό βιβλίο είναι πάνω από όλα μια πρόσκληση να διαβάσουμε και να ξαναδιαβάσουμε τη Βίβλο.

●●● / ●●●

 

ΤΑ ΤΡΙΑ Ε (ΕΕΕ) ΚΑΙ Ο ΕΜΠΡΗΣΜΟΣ ΤΟΥ ΚΑΜΠΕΛ

Μιχάλης Τρεμόπουλος
Τα τρία Ε (ΕΕΕ) και ο εμπρησμός του Κάμπελ

Θεσσαλονίκη, Κέντρο Πληροφόρησης Αντιγόνη 2018
Σελίδες: 438, με α/μ εικόνες
Διαστάσεις: 17 x 24 εκ.
ISBN 978-618-82604-4-3
Τιμή: 20,00 €

"Πρόκειται για ένα πολύτιμο βιβλίο, αρχείο και λεύκωμα, που αποκαλύπτει τη συνεργασία της πολιτείας με την εθνικιστική, αντισημιτική, φασιστική και αργότερα ναζιστική οργάνωση ΕΕΕ. Από το υλικό αυτό αποκαλύπτεται πως και οι δυο στοχοποίησαν την εβραϊκή κοινότητα προκειμένου να χρησιμοποιηθεί ως άλλοθι για την ανεπάρκεια του κρατικού μηχανισμού.

Στη συνέχεια, περιγράφεται η κλιμάκωση της έντασης που δημιούργησε ο βενιζελικός αλλά και μέρος του φιλοβασιλικού Τύπου με τη συκοφαντία κατά της Μακκαμπή. Η συκοφαντία αυτή οδήγησε στην απροκάλυπτη βία οπαδών των ΕΕΕ με την πυρπόληση της μικρότερης και πλέον απομονωμένης εβραϊκής συνοικίας Κάμπελ τον Ιούνιο του 1931.

Σημαντικότατο είναι ότι ο συγγραφέας περιγράφει με λεπτομέρεια τη δίκη των εμπρηστών και των ηθικών αυτουργών που διεξήχθη στη Βέροια, με βάση τα πρακτικά της δικαστικής διαδικασίας, που αν και εξαφανισμένα τα τελευταία 20 χρόνια, ο Μιχάλης Τρεμόπουλος κατόρθωσε να τα εντοπίσει και να τα μελετήσει ενδελεχώς. Αποκαλύπτεται η άδικη απαλλαγή των ενόχων που κατόρθωσαν να τρομοκρατήσουν και να εξαναγκάσουν σε φυγή μεγάλο μέρος των φτωχών και άστεγων εβραίων κατοίκων, οι οποίοι αφού μετατράπηκαν σε πρόσφυγες στην ίδια τους την πόλη κατέφυγαν σε νέες πατρίδες". 

Δρ. Ρένα Μόλχο

(από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)