Επιτέλους, ακούνε το ΔΝΤ!
Η ελάφρυνση του χρέους, για την οποία
πιέζει εδώ και χρόνια το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, θα γίνει σύντομα
πραγματικότητα. Μετά από χρόνια σθεναρής αντίδρασης, ενδίδει και η
Γερμανία.
Στο Βερολίνο δεν είναι πλέον μόνον κάποιες μεμονωμένες φωνές που αναγνωρίζουν το «αναπόφευκτο». Ενόψει και της ψηφοφορίας την Τετάρτη στη γερμανική Βουλή για την έγκριση του νέου μνημονίου και της χρηματοδότησης που συνδέεται με αυτό, πληθαίνουν οι φωνές που συγκλίνουν στην άποψη ότι το χρέος της Ελλάδας δεν είναι βιώσιμο. Υπό αυτό το πρίσμα, η γερμανική κυβέρνηση αναγνωρίζει δημόσια την αναγκαιότητα της συγκεκριμένης δράσης για να αντιμετωπισθεί οριστικά το ζήτημα.
Η καγκελάριος Μέρκελ ανέφερε το Σαββατοκύριακο ότι «υπάρχει ακόμη περιθώριο για την επιμήκυνση των περιόδων αποπληρωμής και για τα επιτόκια». Ο υφυπουργός Οικονομικών Γενς Σπαν ήταν πιο απόλυτος: «Θα πρέπει να μιλήσουμε για την ελάφρυνση του χρέους», δήλωσε, και έκανε λόγο για «κοινή αντίληψη» προς αυτή την κατεύθυνση. Αφού απέκλεισε ένα «κούρεμα» -κάτι για το οποίο, άλλωστε, δεν μιλά κανείς πλέον-, αναγνώρισε ότι μπορεί να υπάρξει επιμήκυνση της αποπληρωμής για περισσότερες δεκαετίες και σημαντική μείωση των επιτοκίων.
Το «κλειδί» για τη μεταστροφή του Βερολίνου είναι, φυσικά, το ΔΝΤ. Οι εκκλήσεις-προειδοποιήσεις της Κριστίν Λαγκάρντ είναι συνεχείς. Τα μέλη του Ταμείου δεν είναι μόνον Ευρωπαίοι, και αντιδρούν στην παραβίαση της βασικής αρχής του καταστατικού που δικαιολογεί συμμετοχή σε πρόγραμμα και παροχή δανείων σε μία χώρα μόνον όταν το χρέος της κρίνεται ως βιώσιμο.
Για να συνεχίσει το ΔΝΤ να μετέχει στο πρόγραμμα διάσωσης -κάτι που διακαώς επιθυμεί το Βερολίνο, που προσβλέπει στην αυστηρή επίβλεψη του Ταμείου-, θα πρέπει η Ευρώπη να ελαφρύνει το χρέος. Αντιμέτωποι με αυτή την πραγματικότητα ακόμη και οι Χριστιανοδημοκράτες στο Βερολίνο αλλάζουν στάση. Στο ίδιο πνεύμα κινούνται και άλλα κόμματα. Ο εκπρόσωπος των Σοσιαλδημοκρατών στην Επιτροπή Προϋπολογισμού της γερμανικής Βουλής τόνισε ότι «τους επόμενους μήνες θα πρέπει να μιλήσουμε με το ΔΝΤ για το πώς μπορεί να υπάρξει ελάφρυνση του χρέους», ενώ ο επικεφαλής των Πρασίνων δήλωσε ξεκάθαρα: «Ναι στην ελάφρυνση του χρέους για να μπορέσει το νέο πακέτο βοήθειας να πατήσει σε στέρεο έδαφος και να υπάρξουν επενδύσεις στο μέλλον».
Από την αρχή της κρίσης, ο Ντομινίκ Στρος Καν ήθελε αναδιάρθρωση, αλλά την απέκλεισε η αντίθεση πρωτίστως της Γερμανίας και της ΕΚΤ. Το Ταμείο ορθώς επιμένει και σήμερα, για λόγους πρακτικούς, αλλά και καταστατικούς, και αυτήν τη φορά εισακούεται. Αρκεί, φυσικά, και η ελληνική κυβέρνηση να ανταποκριθεί στις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει και να προχωρήσει με ταχείς ρυθμούς στις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που είναι δύσκολες αλλά την πλειονότητα των οποίων έχει ανάγκη η οικονομία.
Στο Βερολίνο δεν είναι πλέον μόνον κάποιες μεμονωμένες φωνές που αναγνωρίζουν το «αναπόφευκτο». Ενόψει και της ψηφοφορίας την Τετάρτη στη γερμανική Βουλή για την έγκριση του νέου μνημονίου και της χρηματοδότησης που συνδέεται με αυτό, πληθαίνουν οι φωνές που συγκλίνουν στην άποψη ότι το χρέος της Ελλάδας δεν είναι βιώσιμο. Υπό αυτό το πρίσμα, η γερμανική κυβέρνηση αναγνωρίζει δημόσια την αναγκαιότητα της συγκεκριμένης δράσης για να αντιμετωπισθεί οριστικά το ζήτημα.
Η καγκελάριος Μέρκελ ανέφερε το Σαββατοκύριακο ότι «υπάρχει ακόμη περιθώριο για την επιμήκυνση των περιόδων αποπληρωμής και για τα επιτόκια». Ο υφυπουργός Οικονομικών Γενς Σπαν ήταν πιο απόλυτος: «Θα πρέπει να μιλήσουμε για την ελάφρυνση του χρέους», δήλωσε, και έκανε λόγο για «κοινή αντίληψη» προς αυτή την κατεύθυνση. Αφού απέκλεισε ένα «κούρεμα» -κάτι για το οποίο, άλλωστε, δεν μιλά κανείς πλέον-, αναγνώρισε ότι μπορεί να υπάρξει επιμήκυνση της αποπληρωμής για περισσότερες δεκαετίες και σημαντική μείωση των επιτοκίων.
Το «κλειδί» για τη μεταστροφή του Βερολίνου είναι, φυσικά, το ΔΝΤ. Οι εκκλήσεις-προειδοποιήσεις της Κριστίν Λαγκάρντ είναι συνεχείς. Τα μέλη του Ταμείου δεν είναι μόνον Ευρωπαίοι, και αντιδρούν στην παραβίαση της βασικής αρχής του καταστατικού που δικαιολογεί συμμετοχή σε πρόγραμμα και παροχή δανείων σε μία χώρα μόνον όταν το χρέος της κρίνεται ως βιώσιμο.
Για να συνεχίσει το ΔΝΤ να μετέχει στο πρόγραμμα διάσωσης -κάτι που διακαώς επιθυμεί το Βερολίνο, που προσβλέπει στην αυστηρή επίβλεψη του Ταμείου-, θα πρέπει η Ευρώπη να ελαφρύνει το χρέος. Αντιμέτωποι με αυτή την πραγματικότητα ακόμη και οι Χριστιανοδημοκράτες στο Βερολίνο αλλάζουν στάση. Στο ίδιο πνεύμα κινούνται και άλλα κόμματα. Ο εκπρόσωπος των Σοσιαλδημοκρατών στην Επιτροπή Προϋπολογισμού της γερμανικής Βουλής τόνισε ότι «τους επόμενους μήνες θα πρέπει να μιλήσουμε με το ΔΝΤ για το πώς μπορεί να υπάρξει ελάφρυνση του χρέους», ενώ ο επικεφαλής των Πρασίνων δήλωσε ξεκάθαρα: «Ναι στην ελάφρυνση του χρέους για να μπορέσει το νέο πακέτο βοήθειας να πατήσει σε στέρεο έδαφος και να υπάρξουν επενδύσεις στο μέλλον».
Από την αρχή της κρίσης, ο Ντομινίκ Στρος Καν ήθελε αναδιάρθρωση, αλλά την απέκλεισε η αντίθεση πρωτίστως της Γερμανίας και της ΕΚΤ. Το Ταμείο ορθώς επιμένει και σήμερα, για λόγους πρακτικούς, αλλά και καταστατικούς, και αυτήν τη φορά εισακούεται. Αρκεί, φυσικά, και η ελληνική κυβέρνηση να ανταποκριθεί στις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει και να προχωρήσει με ταχείς ρυθμούς στις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που είναι δύσκολες αλλά την πλειονότητα των οποίων έχει ανάγκη η οικονομία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου