[Δύο ποιήματα που οι ακροστιχίδες τους
απετέλεσαν κόλαφο για τη δικτατορία του
Ιωάννη Μεταξά, αλλά στοίχισαν στον
θαρραλέο δημοκράτη ποιητή την αυτοεξορία
του για δεκαετίες στο εξωτερικό.]
ΠΩΛ ΝΟΡ
(1899-1981)
Λυρικοί λήροι
Χ αρά απ΄ άκρη σ΄ άκρη!
Ε στέρεψε το δάκρυ.
Σ΄ όλα τα μάτια λάμπει
ε λπίδας άγιο φως!
Μ έρα με την ημέρα
ε δώ σ΄ αυτή τη σφαίρα
σ ε κάθε καρδιά θάμπει
α νασασμός κρυφός.
Σ΄ όνειρα πλάνα
τ ώρα θα ζήσω!
Ό λα τα πλάνα
φ ευ, παρατώ!
Ά στα κι ας πάνε!
Σ αν θα ψοφήσω,
ί σως γυρίσω
σ τον κόσμο αυτό
μ α με άλλη μούρη
ό ρθιο γαϊδούρι.
11 Απριλίου 1937, Εφημερίδα Βραδυνή
ΝΤΕΚΛΑΡΑΣΙΟΝ
Ζ ηλότυπα το μυστικό μου,
Υ πομονή κάνε, καρδιά,
Τ ο φύλαξα και στ΄όνειρό μου,
Ό ταν σε δω, δε λέω μιλιά.
Ί σως μια μέρα όμως, καλή μου.
Δ εν θα μπορέσω να κρυφτώ,
Ή θαν΄καλύτερα, αλλοί μου,
Μ ια και μου είναι αυτό γραφτό,
Ό λο μεμιάς να το φωνάξω
Κ αι στον καθένα να το πω,
Ρ ίμες χωρίς να συνταιριάζω,
Α γάπη μου πώς σ΄αγαπώ!
Τ ώρα όμως κάλλιο να λουφάξω,
Ί σως και δεν είναι καιρός,
Α κόμα να γινώ γαμπρός!
16 Απρίλη 1937, Εφημερίδα Βραδυνή
ΠΗΓΗ: Άγγελος Βογασάρης, " Πωλ Νορ (Νίκος Νικολαΐδης) (1899-1981)
ο σατιρικός, ο λυρικός, ο θεατρικός, ο αντιστασιακός"
Εκδόσεις Δωδώνη 1985, σ. 55-56.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου